- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - محمدسعید بهوندی :
بر اساس آنچه حداقل در این یکصد ساله ی اخیر اتفاق افتاده است و متاسفانه کمان کان در حال وقوع است؛ تنها در کشورهای جهان سوم و توسعه نیافته است که بسیاری از دولت ها با آنکه به ظاهر با رای مردم بر سر کار آمده و قدرت را بدست می گیرند، ولی آنگاه که بر اسب چموش حکومت جلوس می نمایند، بجای احساس خادم و دلسوز بودن، طلبکار مردم خود می شوند.
فلسفه ی جهانی به رای گذاشتن مدیریت سیاسی و حاکمیتی یک کشور آنست که؛ آنانی که با اقبال عمومی مواجه گردیده و رای مردم در سبدشان ریخته می شود، به جای مردم و به نمایندگی از آنان در عمران و آبادانی و مدیریت امور زیربنایی و جاری کشور صاحب تدبیر و تصمیم و مسئولیت می شوند. ولی نه منطقاً و نه اخلاقاً و قانوناً اجازه دارند از حوزه ی اختیارات خود خارج شوند و نه می تواند بر خلاف مصالح و آسایش و آرامش رای دهندگان که همان اکثریت مردم اند، رفتار نمایند.
طلبکار شدن دولت ها بیش از همه ناشی از خوی قدرت طلبی انسانها و از آن مهمتر آشنا نبودن و جدی نگرفتن اصول انسانی و دموکراسی و عدم مطالبه گری قوی و مطلوب از جانب مردم است. بنابراین تا زمانیکه مردم تنها تا مرحله ی صندوق آراء برای خویش مسئولیت و تعهد قائل هستند و به هر علت و بهانه مطالبه گری مستمر و با کیفیّت را تا حصول نتایج مطلوب دنبال نمی نمایند، مطمئناً همچنان درب بر همین پاشنه چرخیده و شوربختانه سوء مدیریت های "دولت های طلبکار" نیز کما فی السابق ادامه خواهد داشت!.
