شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۹۶۵۹۹
تاریخ انتشار: ۰۷ ارديبهشت ۱۳۹۸ - ۱۶:۱۹
آسیب شناسی مختصری از دریافتی معلمان حق التدریسی
واقعاً برای وزیر مربوطه یا مجلسیان این سوال پیش نمی آید که این معلمان با حقوق چهارصد یا هشتصد هزار تومانی که در مقایسه با نجومی بگیران حتی پول خُرد بشمار نمی آیدچگونه روزگار می گذرانند ؟
شوشان - فاضل خمیسی : آموزش و پرورش دارای سه رکن اصلی : دانش آموز ؛ معلم و محتوای درسی است ، که غالب استراتژی‌های آن بر بستر این سه حوزه ، برنامه ریزی میگردد، معلم اصلی ترین عنصر ارتباطی بین محتوا و برنامه درسی با دانش آموز است ، طبیعی است بدون این عامل یا تضعیف آن ،ارتقا علمی و معرفتی دانش آموز که براساس اهداف رسمی نظام تعلیم و تربیت پیش بینی شده ، دچار خلل یا انحراف شده و دانش آموزان و به تبع آن سرنوشت مملکت بزرگترین قربانیان این ناهماهنگی و بی تدبیری بشمار میآیند.
 هر چند تاکنون صدها مقاله یا سخنرانی در رابطه با حقوق و دریافتی معلمان شاغل یا بازنشسته نوشته یا بیان گردیده و دهها تحصن در این خصوص شکل گرفته که فاقد نتیجه بوده و نگاه به آموزش هنوز به اولویت اول سیاستگذاران تبدیل نشده است ،اما وقتی باحقوق چهارصد هزار تومانی معلمان حق التدریس در فروردین ماه سال ۹۸ در استان سیل زده خوزستان مواجه میشویم فاجعه بزرگ‌تر مینماید . 
متاسفانه بدلیل نبودِ شغل مناسب، آموزش و پرورش با سوء استفاده از این موضوع و به جهت کمبودی که در نیروی انسانی دارد، اقدام به جذب فارغ التحصیلان جوانی تحت عنوان حق التدریس مینماید که هر کدام از این جوانان علیرغم اینکه عهده دار  یک شغل تمام وقت می‌شوند اما دستمزد دریافتی آنان ماهانه؛ کمتر از یک -سوم یا بعضا ، یک - چهارم معلمان رسمی است. این معلمان بدلیل برزخی بودن استخدام شان و نبود امنیت شغلی اشان حتی از اعتراض به حقوق چهارصد هزارتومانی اجتناب و چه بسا حتی اگر این حقوق ناچیزشان هم قطع گردد ، کسی صدای اعتراضی از آنان نمی شنود!
بسیاری از معلمان حق التدریس که شغل معلمی را برای معیشت برگزیده اند ، عهده دار  تأمین مخارج زندگی خانوادگی خویش هستند .
  واقعاً برای وزیر مربوطه یا مجلسیان این سوال پیش نمی آید که  این معلمان با حقوق چهارصد یا هشتصد هزار تومانی که در مقایسه با نجومی بگیران حتی پول خُرد بشمار نمی آیدچگونه روزگار می گذرانند ؟
   ناچاری در انتخاب شغل مجوز محرومیت از حق قانونی نیست ، رعایت حرمت شغل معلمی و توجه به وضعیت معیشتی و اقتصادی آنها  تحت هر عنوان شغلی اعم از رسمی ، حق التدریس، قراردادی یا پیمانی از الفبای توجه به نظام تعلیم و تربیت است. 
 در پایان ذکر این نکته خالی از لطف نیست که بزرگترین اسراف ، بی تفاوتی در تربیت انسان است و از زمانی که دولت‌ها عهده دار مدیریت اجتماع شدند ، سعی کردند توجه به معلم بعنوان محوری ترین عامل توسعه انسانی مورد توجه قرار بگیرد اما گویا این نگاه در کشور ما مهجور مانده است. 
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار