- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - محمد دورقی : در مباحثه ای که درباره انتخابات مجلس دریکی از گروه های فضای مجازی شادگان انجام شده بود به جمله جالب توجهی برخوردم: این بار باید شهر را دست آدم توانمند و متعهدی بدهیم. ( نقل به مضمون)آیا این جمله واین طرزتفکردرست است؟ چرا تصورمی کنیم شهرباید دست نماینده مجلس باشد؟ چرا شهر را یک کشور کوچکی فرض می کنیم که باید نماینده، رییس جمهور یا رهبر آن کشورکوچک باشد؟ چه مقدارازاین طرزتفکر ِ انحرافی و خطرناک ناشی از ساختارشکنی خود نمایندگان و میل سیری ناپذیر آنها برای بسط قدرت در حوزه های نامرتبط است و چه مقدار ناشی ازفشار و خواسته های نامتعارف مردم؟
در جواب این سوال ها باید بگویم ، پرداختن به وظایف اصلی نمایندگی برای خیلی از نمایندگان هیچ منفعت وجذابیتی ندارد.تقنین ونظارت ، کاری تخصصی و وقت گیر است و نیاز به تتبع و باریک بینی و اشراف علمی وتجارب شهودی دارد که متاسفانه اکثر نمایندگان ما یا فاقد این مولفه های ضروری هستند و یا بعلت اینکه می دانند انجام این وظایف اصلی کمکی به رونق صندوق های رای آنها نمی کند از انجام این کارها اجتناب می کنند. این مساله سرآغازانحراف نمایندگان است.نظارت که یکی از دو کارویژه اصلی مجلس است کنار گذاشته می شود و در اثر کنار گذاشته شدن نظارت ، امواج فساد کشور را در بر می گیرند .
نمایندگان با کنار گذاشتن وظیفه اصلی و مقرر، خود را وارد عالم اجرا می کنند.کاری ساده اما پر سود. دخالت نمایندگان در کار دستگاه های اجرایی در برخی از شهرها فقط در حد اعمال نظر در انتصابات و پاره ای دخالت های محدود دیگر است اما در برخی دیگر از شهرها ، نمایندگان، خود را قیم و متولی اصلی دستگاه های اجرایی می دانند و هر آنچه را دستگاه های اجرایی انجام می دهند مصادره به مطلوب می کنند. از توزیع بیل و گونی و رول های پلاستیک به سیل زدگان که علی القاعده باید از طریق مدیریت بحران و یا هلال احمرو با کنترل فرمانداری انجام شود و کاری صرفا اجرایی ست تا توزیع گوشت و شکر که کارذاتی اداره صمت است وماهیتی کاملا اجرایی دارد و مساله ای روتینی و متعارف هست همه و همه ید بیضایی است که از گریبان نماینده ها خارج می شود.
در برخی از شهرها جوری وانمود می شود که اگر نماینده نبود هیچ پروژه ملی و استانی و شهرستانی اجرا نمی شد.ایجاد فضای سبز ، پرداخت حقوق کارکنان شهرداری، تامین یک تجهیزدرمانی برای یک مرکزدرمانی،آسفالت یک کوچه در حاشیه شهر، چراغانی یک خیابان و .... همه و همه ناشی از پیگیری های دلسوزانه نمایندگان است و اگر نمایندگان نبودند هرگز انجام نمی شدند.در پروژه مصادره به مطلوب کردن کارهای اجرایی توسط نمایندگان ، فرمانداران کاردان و شریف و متعهد که حمایت خوبی از فرادستان نمی شوند لا حول و لا قوه هستند و تنها نظاره گر مبهوت آتشی هستند که در کیان آنها افتاده است.در این بین هیچکس نمی پرسد چرا قوه مجریه برای ادای وظایف معمول محوله این همه به محرک های مجلس نشینان نیاز دارد.
آیا دولت، این بدنه بزرگ حکمرانی ومنابع ، انرژی درونی و انگیزه کافی برای ایفای نقش های اصلی خود ندارد؟ اگر ندارد چرا نمایندگان به جای دخالت های مستقیم ، این نارسایی ها را با مساله شناسی دقیق و با استفاده از وضع قانون های اصلاحی ، بشکل متمرکز در مجلس برطرف نمی کنند؟ باید بپذیریم که دخالت های مخرب و غیرقانونی نمایندگان ، اشتباه های رایجی هستند که فقط و فقط به منظور حفط جایگاه برای ادوار بعدی صورت می گیرد و نیت اصلاح در آن مستتر نیست وگرنه می توان آن را به شکل متفاوت تر و موثرتری انجام داد. تصرف سنگرهای دولت و کشتار سربازان وادی اجرا، اشغال غیر مشروع یک قوه توسط یک قوه دیگر است که ما به ازایی در حقوق اساسی ندارد. در این عارضه اصطکاکی، هم مجلس تضعیف شده است و هم دولت .چرخ دنده های نظام بخش عمومی باید مثل چرخ دنده های ظریف یک ساعت برهم کنشی هم افزایانه و سینرژیک داشته باشند و سطح درگیری شان نباید از حدی که منجر به استحاله دوجانبه و ایستایی و سرگیجه مدیریتی شودعبور نماید.
یکی از عوامل موثر در رفتار مداخله جویانه و غیر قانونی نمایندگان در حیطه وظایف قوه مجریه ضعف مدیران بالا دستی ست که عمدتاً در برابر تهدید های نمایندگان ترجیح می دهند بجای مقاومت امتیاز دهند تا مقامشان را حفظ کنند .مثلاً وقتی می بینند وزرای دولت برای بقا براحتی مدیران میانی خود را قربانی می کنند، چرا مدیران استان و بالطبع مسوولان شهرستان ها از استراتژی موفق روسای بالادست خود پیروی ننمایند!؟ متاسفانه نهادینه شدن امتیاز دهی مدیران برای بقا ، امتیاز خواهی و زیاده طلبی بعضی از نمایندگان را بدنبال داشته است و این مساله از آفت های نظام انتخاباتی کشور ماست .
عملیات تفکیک مجدد دو قوه مجریه و مقننه و کمک به تداخل طبیعی چرخ دنده های آنها در جهت خلق هم افزایی مطلوب این دو قوه یکی از ضروری ترین کارهای مورد نیاز کشور در حال حاضر است. مردم نباید با انتخاب آدم های ضعیف النفس و بی هنر مجلس را از فرصت انجام این کار بزرگ عملیاتی محروم کنند. این خودزنی ملی در بعد از انفلاب اسلامی به اندازه کافی برای کشور خسارت بار بوده است. بیاییم در هر جا که هستیم و هر نگرش و تفکری که داریم به شکل گیری یک مجلس توانمند و مساله شناس و انقلابی کمک کنیم.
