- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - مسعود زالی زاده :
شاید کم تر جامعه ای را بتوان سراغ گرفت که مانند ایران توصیه به اخلاق به این گستردگی در آن وجود داشته باشد. خانواده، شخصیت های مذهبی، رسانه ها و بیش از همه نهادهای رسمی مدام توصیه به عمل اخلاقی می کنند و از انسان ها می خواهند فضایل اخلاقی را در خود پرورش دهند.
چنین تلقی هایی بر این پیش فرض مبتنی هستند که جامعه دچار برخی کاستی ها و ضعف ها بوده و انسان ها با عمل اخلاقی می توانند جامعه ای سالم تشکیل دهند. این تلقی ها نه تنها بیانگر عدم درک پیچیدگی های نظام اجتماعی می باشند، بلکه فشاری بیش از حد بر افراد برای اصلاح رفتار خود تحمیل می کنند.
توصیه های اخلاقی ساختار ساز نیستند و نمی توانند چالش های ساختاری نظام اجتماعی را حل و فصل کنند. هر جامعه ای باید به نحوی سامان گیرد که افراد به راحتی کنش اخلاقی انجام دهند و طبیعتا در چنین شرایطی توصیه اخلاقی معنا پیدا می کند و می توان ضعف های موجود را پوشش داد.
شاید بیش ترین عمل اخلاقی که به ویژه در ایام خاص مذهبی به آن توصیه می شود، انفاق و ایثار می باشد. بارها مشاهده کرده ایم که در ایام حوادث طبیعی، چه کمک های کلانی از سوی مردم جهت کمک به افراد آسیب دیده اهدا می شود. با وجود حمایت های مردمی چه در ارتباط با حوادث و چه در سایر زمینه ها، ولی باز مشاهده می کنیم که تغییری خاص و ملموسی در جامعه احساس نمی شود. به طور کلی در یک جامعه تا زمانی که نظام بازتوزیع ثروت اصلاح نشود و کارها براساس نظام و قاعده سامان نگیرد، نباید انتظار داشت چنین اقداماتی پیامدهای خاصی به همراه داشته باشد.
عدالت بر احسان و انفاق و ایثار اولویت دارد. وقتی در جامعه سیاست گذاری ها بر مبنای عدالت باشد، آن وقت، آثار و نتایج کمک های مردمی نمود بیش تری خواهد داشت. این نوشتار نافی مسئولیت اخلاقی انسان در ارتباط با جامعه نیست، بلکه در اینجا سخن بر سر تشخیص یک نگرش اشتباه است که حل بیمارهای جامعه را در گرو عمل اخلاقی می داند.
