روستا یک واحد تولیدی_فرهنگی است که یکی از مهم ترین شریان های توسعه پایدار است.با توجه به این که بیش از ۲۰ میلیون نفر از جمعیت کشور یعنی حدود ۲۶ درصد در روستا زندگی می کنند لذا می توان گفت روستا نقش قابل تاملی در پویایی اقتصاد کشور دارد.مخصوصا در شرایط کنونی که اقتصاد ما در حصار تحریم های دشمن قرار دارد می توان با اتخاذ یک رویکرد استراتژیک به روستا آن را به مرکز تولید کالاهای اساسی و استراتژیک تبدیل نمود.

بخش عظیمی از سیاست توسعه محور فوق می تواند در سایه تقویت هدفمند دهیاری ها که امروزه نقش شهرداری های کوچک در روستاها را بازی می کنند محقق شود.با نگاهی به آغاز اجرایی شدن قانون دهیاری ها در سال ۱۳۸۲ تاکنون می توان گفت متناسب با شان انسانی روستائیان که تعالی آن مهم ترین هدف توسعه است امکانات لازم در اختیار دهیاری ها قرار نگرفته است تا آن ها بتوانند با در اختیار داشتن اعتبارات مالی لازم اعتبار روستا را به آن برگردانند.

با توجه به این که تلاش های زیادی صورت گرفته و تاکنون بیش از ۲۰ هزار میلیارد کمک به دهیاری ها تزریق شده است اما این میزان کمک هرگز متناسب با میزان جمعیت روستائیان ما نبوده و نیست.وقتی خسارت های میلیاردی ناشی از حوادث طبیعی از قبیل سیل اخیر را نیز به معضلات روستاها اضافه کنیم آن گاه مشخص می شود این میزان اعتبار تناسب منطقی با نیازمندی های عمرانی و زیرساختی روستائیان ما ندارد.

نکته مهم و قابل توجه در مورد دهیاری ها به عنوان مهم ترین نهاد توسعه روستایی نداشتن امنیت شغلی دهیاران و مشخص نبودن تکلیف استخدامی و بیمه آن هاست.هر چند قرار بود طرح جامع دهیاران ،آئین نامه استخدام و بیمه و طرح درآمد پایدار آن ها به بستری قانونی برای پاسخگویی به مطالبات دهیاری ها و دهیاران تبدیل شود اما مشخص نبودن سرنوشت این طرح ها و آئین نامه ها باعث شده است تا دهیاران همچنان در بحران ابهام در آینده شغلی خود گرفتار باشند که در این میان شرایط دهیاران پاره وقت بسیار نگران کننده تر است.

ان شاءالله باحضور متخصصان جوان برای اولین باردرکمیسیون عمران مجلس از حوزه انتخابیه حمیدیه، کارون ، باوی واهواز شاهد تحقق این امر باشیم

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه