- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
زندگی مجموعه ای از خاطرات تلخ و شیرین و حتی خنثی است که بعضی اوقات این خاطرات مثل یک طناب کشی آدمی را به جهات مختلف می کشاند .
در خیلی مواقع یاد آوری گذشته با
حسرت ها و افسوس ها همراه می گردد ، و این قسمت از خاطرات رنجی پنهان را ایجاد میکند... و اما:
غروب پاییز ۵۷ بود که خبر آوردند ؛ پدرم مُرد ! او سرحال و سالم و با مرگ فاصله زیادی داشت ، اما گویا سانحه و تصادف
راه میانبری را برای دریافت جانها انتخاب کرده بود ، سال ۵۷، شلوغی و زمزمه های انقلاب بگوش میرسید . رادیو بی بی سی انگلیس تقریباً مرجع انتشاراخبار روزمره بشمار میآمد و یادم میآمد ، رادیو همنشین دائمی مرحوم شده بود .
نمیدانم ! این حس را الان دارم یا واقعاً در آن زمان هم آنرا درک کرده بودم که مرحوم بی اندازه قبل از آن تصادف منجر به فوت با همه اعضای خانواده و اطرافیان، بیش از اندازه مهربان شده بود ، سخت نمیگرفت و سعه صدر بیشتری پیدا کرده بود مثل اینکه قبل از مرگ ! خودش و دیگران را بخشیده بود. و با مسائل خوش بینانه برخورد میکرد.
اول راهنمایی بودم که در تشییع جنازه پدر شرکت میکردم ، هوا هنوز از گرما و شرجی رها نشده بود ، اولین بار بود که گورستان و بهشت آباد اهواز را میدیم ، قبل از آن پدرم ممنوع کرده بود که بچه ها در مراسم تدفین که برای دوست و فامیل رخ میداد شرکت کنند . معمولاً بچه ها در این مواقع در خانه میماندند ، بنابراین اولین تجربه بنده از آزادی آشنایی با قبرستان و مرده ها بود .
بهشت آباد مملو از درخت و بسیار پاکیزه بود ، مسیرهای داخل آن که قطعات قبور را از هم جدا میکرد از خیابان های شهر مرتب تر و خوشایندتر ترسیم شده بودند ، اولین بار آبسردکن با شیر های متعدد را در قبرستان دیدم ، آنموقع در مدارس خبری از آبسردکن نبود .
دور قبری که برای پدرم در نظر گرفته بودند از مردان عرق کرده و گریانی پر بود که هر کدام میخواست به نوعی خود را به کنار قبر برساند ، برای بچه ها مجالی برای دیدن مرده و خدا حافظی با او نبود این بچه ها حتی اگر فرزندانش محسوب میشدند ، اجازه نزدیک شدن به قبر را نداشتند.
شاید علاقه ام به شعر از روز دفن پدرم آغاز شد ، وقتی همه مشغول مرده شدند و بازماندگان را فراموش کرده بودند ، برای سردرگمی شعر روی قبور را میخواندم ...
شعرهایی که با ترنم صدای صاحب قبر گفته شود خیلی بر دل مینشیند ، سعی میکردم شعر روی قبر و سن و جنسیت مرده را با هم بخوانم و با آن شرایط روحیم ، وارد فضاهای متفاوتی از ذهن میشدم .
همینطور که بدون مسیر از بین قبرها عبور میکردم ، خود را در نزدیکی ساختمانی دیدم که بعدها که بزرگ‌تر شدم فهمیدم آن بنا مربوط به ساختمان اداری بهشت آباد است .
اهواز آنموقع هم گرم بود و شرجی ، اما در بعضی جاها و تک و توک خیابان ها بعضی از درختان مثمر مثل توت، نارنج ، پرتقال ، انگور قابل مشاهده بود ، من اما تا آنروز درخت زرد آلو ندیده بودم ، عجیب آن درخت با انبوه میوه زرآلو، کنار آن ساختمان و در شهر مردگان جا خوش کرده بود ، گویا کسی از میوه اش نمیخورد که اینچنین پُربار نشان میداد . زردآلوها آنقدر پایین آمده بودند که برای منِ کلاس هفتمی چیدن آنها سخت نبود .
زردآلویی کنده ، برای پاک کردنش آنرا به شلوار کشیده و سپس برای اطمینان از تمیز بودن ،فوتی به آن کردم ، تکه ای از آن را گاز زدم ، اما بلافاصله تفش کردم ، انگار حواسم سرجایش برگشت ، فهمیدم چرا درخت زرد آلو پر بار است و کسی به آن حمله نکرده!! مایی که بخاطر وجود چند کُنار، درخت آنرا سیبل سنگ و آجر و دمپایی می‌کنیم ، مگر میشود از درخت زرد آلو بگذریم ؟
گویا آن درخت سهم مُردگان و ریشه اش با آنها همدم و همساز شده بود ، این برداشت من بود ، دیگران چه برداشتی داشتند؛
اللهُ يعلم... ، صدایم کردند ، باید به خانه برگردیم ، اون شب آرزویم این بود ریشه درخت زردآلو به قبر پدرم نرسد ...
