شوشان - محمدسعید بهوندی :
کمتر کسی در کشور با این نظر مخالف است که در سیستم اداری دستگاه های اجرایی فضا برای کارکنان متملّق بوسیله ی بعضی از مدیران کاملاً مهیاست و یا بقولی؛ فضای بعضی از ادارات ما "متملق پرور" است. به راستی چرا؟! بر اساس همان استدلال دقیق و ظریفی که در روایات اسلامی از قول معصوم علیه السلام آورده شده است:"الناس علی دین ملوکهم، مردم به روش حاکمانشان زندگی(رفتار) می کنند"!
هیچ شکی نباید داشت که در چنین ماجرای غم انگیز و مخرّبی نیز تا مدیر یک دستگاه، به دلیل ضعف های شخصیتی، اخلاقی، تخصصی و مهارتی که دارد، فضا را برای رشد و توسعه ی چنین اخلاق زشتی آماده نسازد، بعید است افرادی بتوانند یا بخواهند، با بهره جستن از چنین روش ناشایستی به مقاصدی که دارند، برسند. مدیران ناتوان از هر حیث، برای پوشاندن ضعف هایشان ناچارند، دائماً گوش و ذهن به دهان(تملّق) چنین کارکنانی داشته باشند. زیرا بغیر از این قادر نخواهند بود، با آنچه در چنته دارند، به وظایف قانونی و اداری خویش جامه ی عمل بپوشانند. چاره ی کار آن است تا هر چه سریعتر با شایسته گزینی و شایسته سالاری، مملکت از تسلط چنین مدیران نااهل و نالایقی رهایی یافته و مدیریت ها به افراد متخصص، متعهّد و شایسته سپرده شود!.