شوشان - عبدالرحمن نیک سرشت :
اوایل انقلاب انگیزه های مردمی و حاکمیتی برای مبارزه با مفاسد نسبت به اکنون هم زیادتر بود و هم جوان تر!!!
خب، این وسط یک سوال بزرگ و مهم جلو چشم ما پر رنگ تر از سایر سوالات ریز و درشت دیگر هویدا می شود!؟
براستی امروز ما را چه شده است که دوباره بعد از گذشت چهل سال از انقلاب باز همان شور و انگیزه ی فراوان در برابر فساد ستیزی در ما فوران می زند در حالی که در تجربه گذشته از آن نتیجه مثبت و پایداری نگرفتیم که امروز باز با همان شور و حرارت دوباره عزم خود را جزم کرده ایم تا دوباره راه رفته را یا درست و اصلاح شده بپیماییم و یا این راه بد رفته را بدتر برویم.
البته تجربه ی دیروز می تواند بشرط عبرت آموزی به مدد ما بیایید که انصافا در آن هیچ غشی نباشد و صرفا عدالت را بخاطر خود عدالت احیاء نماییم و اغراض سیاسی و پوپولیستی منفی را در بر نداشته باشد.
انصافا، احکام دادگاه رسیدگی به تخلفات پدیده را که ملاحظه کردم از دقت قضایی و دفاع وکلا از موکلین خود قانع شدیم که محکمه بدون ملاحظاتی چند و حواشی احتمالی به این پرونده رسیدگی کرده بود.
البته اجرای عدالت وقتی هدف قضاوت قرار گیرد هم قاضی و هم وکلا و هم موکلین راحت و آسوده خیال از محکمه بیرون می آیند.
همین دیروز بود که جناب آیت الله رئیسی گفتند که این مساله را قبول ندارم که یک طرف ناراضی از محکمه بیرون می رود زیرا وقتی عدالت به معنی واقعی اجرا شود هر دو طرف و مردم رضایت نشان می دهند حتی همان کسی که رای برعلیه او صادر شده چون انسان ها ذاتا عدالت جو هستند و در باطن خود این معنا را خواستارند (نقل به مضمون)
پس همگی کمک کنیم تا در این گام بزرگ که در واقع بحث آن تمدن سازی است به گونه ای به استقبال مبارزه با مفاسد اقتصادی برویم که خروجی آن یک فرهنگ غیر پوپولیستی و خردمندانه باشد.