شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۹۹۰۸۸
تاریخ انتشار: ۰۱ آبان ۱۳۹۸ - ۱۶:۲۵
شوشان - دکتر فاضل خمیسی :
  گفته می شود ، حاکمیتی ترین نهاد در هر کشور،  آموزش و پرورش آن محسوب میگردد ، یعنی این سازمان  باید از هر گونه سیاسی کار و دخالت احزاب و نظرات فردی و گروهی مصونیت کامل داشته و براساس نظریات رسمی تعلیم و تربیت اداره گردد ، براین اساس ، هر چند وزیرش ، توسط رئیس جمهور منصوب میگردد اما این وزیر در شورای عالی آموزش و پرورش که متشکل از صاحبنظران و اساتید آموزشی است ، فقط یک نظر داشته و بعنوان دبیر جلسات محسوب می شود .
 غرض از این مقال تقابل با این یا آن فرد نیست بلکه مقصود آنست که آموزش و پرورش نباید صرفاً  «اداره » گردد بلکه این حوزه با توجه به پیچیدگی نظام تعلیمی و صعوبت کار تربیت نیازمند« هدایت و راهبردی »است و همگان میدانند که تفاوت «اداره کردن »تا  «هدایت و رهبری »از زمین تا آسمان است .
 شاید یک فرد نظامی یا یک عنصر صنعتی یا سیاسی بتواند به بهترین نحو آموزش و پرورش را «اداره » و آنرا در  همین وضع موجود حفظ کند ، اما یقیناً نمیتواند در آن تحول گرایی ایجاد  و مطابق نسل و خواسته های جدید آنرا به سر منزل مقصود برساند.
 زمانی که فردی نمیتواند از درصدهای افت و رشد تحصیلی ، تحلیلی ارائه دهد یا نتواند تفاوت گذر تحصیلی را با درماندگی در تحصیل تشخیص دهد و زمانی که یک مسوول آموزش و پرورش نتواند بین افت تحصیلی آشکار و پنهان رابطه ایجاد کند و عوامل انگیزشی  نیروی انسانی را نتواند تفسیری قائل شود ، آن حوزه رو به زوال خواهد رفت .   امروزه تخصص گرایی مهم‌ترین رفتار آموزش و پرورش  بشمار می آید .
با اختصار  به موضوعات ذیل که هر کدام شرح بسیط و طویلی را میطلبند وضعیت کنونی آموزش و پرورش خوزستان بسیار نگران کننده است:
  افت بالای تحصیلی  ، توزیع نامناسب نیروی انسانی  و بالاترین نیروی حق التدریس غیر مرتبط و غیر ماهر ، آمار بالای بازماندگان و تارکین تحصیل، بی انگیزه گی معلمان بطوریکه بیشترین متقاضیان انتقال  از استان در کشور بشمار میآیند،  فراوانی بالای مدارس فرسوده و کمبود تجهیزات ، عدم آموزش معلمان و کاستی مهارت شغلی در بین معلمان ، بالاترین آموزشگاههای آزاد پس از تهرانِ ۱۴ میلیونی ، دخالت پنهان و آشکار برون سازمانی که هر یک منافع فردی و گروهی خویش را مطالبه میکند،  باعث گردیده افق مناسبی برای مهم‌ترین حوزه انسانی استان پیش بینی نشود . 
 البته ضروری ترین اقدام در حال حاضر تشکیل کارگروههای خاص و تخصصی است که بجز دغدغه ی تربیت  و آموزش ، موضوعی دیگری مد نظرشان نباشد و اساسی ترین کار فاصله گذاری و عدم سیاست و تصمیم گیران سیاسی در این حوزه است.   شاید کنون ایثارگری سیاسیون در رابطه با این موضوع عدم دخالت  آنان در این نهاد است . آموزش و پرورش نه الان و نه هیچوقت نباید جای قدرت نمایی و تسویه حسابهای گروهی یا حزبی باشد . 
 نباید آینده هزاران کودک و نوجوان را تبدیل  به کارت بازی نموده و با توجه به گستره آماری و تأثیر گذاری آموزش و پرورش برای خوشایندی این مقام یا آن حزب یا حتی منویات فردی ، راه صواب را گم کنیم...
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار