- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
از ماست که بر ماست!
شوشان - حسن بهنام:
دیروز در مراسم تشییع سردار قاسم سلیمانی ده‌ها نفر کشته و مجروح شدند و بلافاصله امروز هواپیمایی سقوط میکند و جان ده‌ها نفر دیگر از مردم ما را می‌گیرد و به کام مرگ می‌کشاند!!
و فردایش هنوز شمع فاجعه‌های قبلی روشن است، که دو فاجعه تلخ بعدی رخ می‌دهد؛ واژگونی اتوبوس و مرگ ده‌ها هم‌وطن دیگر و ریزش معدن در کرمان و جان‌باختن چند کارگر!
این همه آوار مرگ و عزا !
به گفته هوشنگ گلشیری، آن‌قدر عزا بر سرمان ریخته‌اند که فرصت زاری نداریم!
چه خبر است!؟
این همه خبر مرگ!!
هنوز جوهر خبر غم‌انگیز قبلی خشک نشده، خبر تکان‌دهنده بعدی می‌آید!
ما را چه شده!؟
چه نفرینی پشت سرمان هست که شبح مرگ و غم لحظه‌ای ما را رها نمی‌کند؟!
روحمان خسته شده از این که هر شب‌مان را با خبری تلخ صبح کنیم و بدنمان می‌لرزد از این که مبادا صبح شود و خبری بد در همان آغاز روز حالمان را بگیرد.
چرا چنین سرنوشت شومی دیگر ما را رها نمی‌کند، چرا حالمان بهتر که نمی‌شود بدتر هم می‌شود، چرا، واقعا چرا!؟
گویی به مرگ و سوگواری عادت کرده‌ایم و نپرسیم چگونه می‌توان خلاص شد؟
اما آیا ملتی که دائما برای سایر ملت‌ها آرزوی مرگ میکند و حتی به خودشان هم رحم نمی‌کنند و شعار مرگ بر ... از دهان و ذهنش نمی‌افتد، چیزی جز مرگ و غم و غصه نصیبش می‌شود!؟
نه! ما سزاوار انتخاب میان مرگ‌ها نیستیم. ما نه ساکنان سرزمینِ نفرین شده‌ایم و نه قرار است به این نظم و نظام نفرت تن دهیم.
چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید.
مرحوم دکتر مصدق، پدر استقلال‌خواهی ایران، در اوج ظلم و تعدی انگلیسی‌ها یکه و تنها در برابر استعمار انگلیس ایستاد و از حقوق حقه ملت ایران جانانه دفاع کرد اما حتی یک‌بار شعار مرگ بر انگلیس نداد و پرچم این کشور زورگو را آتش نزد و حتی نسبت به رشد احساسات ضد انگلیسی هشدار داد. با افتخار حق ایرانیان را از دست انگلیسی‌ها گرفت.
او به ما آموخت مبارزه با استعمار و صیانت از استقلال ایران الزاماً دشنام دادن به این کشور و آن کشور و مرگ‌خواهی برای آنها نیست.
اما شوربختانه ما با خودمان هم خوب نیستیم چه رسد به سایر ملل!!
باید «مرگ و سوگ» استثنا باشد نه قاعده.
کف‌ها کنار می‌روند و زندگی می‌ماند؛ مبارزه و جنبشی هم اگر هست برای زندگی و به پای زندگی و صلح است.
سلام بر زندگی
و سلام بر صلح
خدایا تو خود حافظ ایران باش و به ما صبوری، فهم و شعور و درک بیشتر عطا فرما.
اما یادمان باشد آن‌که باید بیاید و کاری بکند، «آگاهی و اراده» تک‌تک خودِ ما برای زندگی است نه مردی و زنی و قهرمانی از بیرون!
نباید منتظر کسی بمانیم.
باید تک‌تک‌مان تصمیم بگیریم و از یاد نبریم که «قطره چون واصل به دریا می‌شود دریا شود».
فاعتبروا یا اولی‌الابصار
