- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۰:۵۹
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - حسن بهنام:
شب یلدا یا چله، گرچه در پندار بسیاری از ایرانیان، فارسی‌زبانان و علاقه‌مندان فرهنگ و هنر و ادب ایرانی، در پهنه ایرانِ فرهنگی، گاه بزم و شادمانی است، اما از دیرباز در سنت ادب پارسی، این شبِ دراز و دیرپا، نماینده ظلم و ظلمت و انتظار بوده است!
حافظ در غزل مشهوری با مطلعِ «بر سر آنم که گر ز دست برآید/ دست به کاری زنم که غصه سرآید»، می‌فرماید:
«صحبت حکام، ظلمت شب یلداست
نور ز خورشید خواه بو که برآید»
استاد بزرگ و جاودانه‌نام، محمدرضا شجریان نیز سال‌ها پیش در برنامه گل‌های تازه (شماره ۳۱)، این غزل زیبا و امیدبخش را چنان با صدای آسمانی و دلنشین خود خواند که بدون تردید، شاهکاری در آوازهای هنرمندانه او و موسیقی فاخر این سرزمین دیرپای محسوب می‌شود.
حافظ در این غزل، ما را به «صبر و شکیبایی» دعوت میکند تا با «امید»، بر شکست‌ها، تلخی‌ها و ناهمواری‌های سخت زندگی چیره شویم. او چیرگی بر غم و غصه را «وعده حق» می‌داند که همچو نور خورشید بر تاریکی شب یلدا انتظارها را به پایان می‌رساند و غنچه امید را در گلستان ظفر می‌شکوفاند.
صبر و ظفر هر دو دوستان قديم‌اند
بر اثر صبر، نوبتِ ظفر آيد
بگذرد اين روزگارِ تلخ‌تر از زهر
بار دگر روزگارِ چون شكر آید
اما هشدار نیز می‌دهد که همنشینی با فرمانروایان بیدادگرِ سرمست از باده قدرت، ستمگر و خودشیفته، به منزله فرورفتن در تاریکی شب یلداست که باعث کدورت و سیاهی دل می‌گردد و روشنایی و آگاهی از دل‌ها می‌زداید. تحقق «وعده حق» را به تأخیر می‌اندازد و خاطرها پریشان می‌سازد و جان‌ها می‌فرساید!
از خورشیدِ عدالت، نورِ هدایت طلب کن، باشد که این مهرِ جانتابِ عدالت، طلوع کند!
یقینا بستر تحقق این «پیروزی موعود»، همین هشداری است که حافظ فرموده است!
الهی غنچهٔ امید بگشای
گلی از روضه‌‌‌ٔ جاوید بنمای
بخندان از لب آن غنچه، باغم
وز این گل، عطر پرور کن دماغم
قسمتی از این آواز شاهکار را که با بیت یادشده شروع می‌شود، می‌شنوید.
یلدایتان اهورایی،
دل‌هایتان دریایی،
و لحظات‌تان فرخنده و شاد
به امید روزهای بهتر برای
ایران و ایرانیان.
