راهبرد های امنیتی مقابله با بحران ها کدامند؟

از هم گسیختگی در کنترل شرایط و درک موقعیت کنونی کشور و همچنین خیمه زدن رژیم صهیونسیتی در کنار مرزهای ایران اسلامی و تحرکات آشکار به خصوص سخنان "بنت" در باره هدف قرار دادن درون ایران و رها کردن جریانات نیابتی و دهها دلیل دیگر می تواند نگرانی اساسی برای امنیت شهروندان ایرانی و تمامیت ارضی کشور و زیر ساخت های اقتصادی ما بوجود آورد .صدالبته، که نهادهای مسئول باید بصورت جدی وبه فوریت در بکارگیری شیوه های امنیتی یک سری بازنگری های راهبردی تری را اتخاذ نمایند.

عقل سلیم می گوید؛ چرا باید در کشور بادکنک های جعلی با ترکیب گاز هیلیومی بصورت آشکار در خیابان های ایران به فروش برسد که انفجار یکی از آنها در شهریار دهها کشته و‌مجروح به جای بگذارد. قطعا رژیم صهیونسیتی و حکومت های مرتجع شیوخ حاشیه خلیج فارس از رودرویی مستقیم با نیروهای نظامی و انتظامی ومردمی ایران عاجزند و تنها راه گریز از عملیات های مستقیم را همین شیوه های ایذایی تصور می کنند که سلب امنیت و آرامش و ایجاد رعب و ....در مردم را در پی خواهد داشت .

آنها دو هدف اساسی را تعقیب می کنند ،ضربه زدن از دور بوسیله خود فروخته گان داخلی که بوسیله موساد دوره های پیچیده و مخوفی را می بینند و به راحتی از مرزهای آبی و خاکی جمهوری اسلامی بصورت غیر قانونی در تردد هستند و موضوع دیگر نارضایتی عمومی و شورش در کف خیابانها به بهانه های اقتصادی که امروز خیلی هم موجه جلوه می کند. مانند این است که شما با شخصی دشمنی داشته باشید و قصد نابودی اورا دارید ،اما وی فردی است که دارای حسن الظاهر است ،پس اول به هر شکل آن شخص را ترور حیثیتی و شخصیتی کرده و سپس با اجیر کردن  چند نفر اوباش و جیره خوار به او ضربه نهایی را وارد کرده و چون قبلا اساس حیثیت و امنیتش را در جامعه از بین برده شده به راحتی آسیب پذیر خواهد شد ،این شیوه خطرناک امروز با نهایت تأسف برای دشمنان ایران توسط کارگزاران نظام از روی بی کفایتی و عدم توجه به حفظ امنیت ملی به راحتی در اختیار آنان قرار گرفته است. چرا تمام تلاش بعضی از نهاد ها فقط در جهت رصد کردن چند وبلاگ نویس در فضای مجازی است که مثلا انتشار مسایل ضد اخلاقی دارند و یارگیری دشمنان کشور از جوانان خام و یا گرفتار برای خیانت به کشورشان تا این اندازه بی اهمیت شده است ؟!امروز همان عراقی که این همه در آن سرمایه گذاری معنوی و مادی شده و حتی چشم بر خسارت های جنگ و....بستیم و بخصوص اربیل و مناطق غربی و جنوبی آن مرکز جاسوس پروری صهیونیست ها شده است ؟! 

براستی، اشکال کار در کجاست؟! چرا مجلس شورای اسلامی فقط به جنجال های بی ارزش چسبیده و وزیرانی که مسئول امنیت کشورند را پای میز حساب نمی کشانند؟! امروز دشمنان سعی دارند مردم مارا در خانه خودشان خفه و ترور کنند حتی مانند رایش سوم با اسباب بازی بچه ها، پس می بنید که چطور رژیم صهیونیستی، سلطه گران جهانی و سران سر سپرده، چگونه کارزارشان را بصورت علنی شروع کردند و ازدرون هم پیاده نظام آنها با تحریک و ایجاد بلوا در بازار و اقتصاد بستر نارضایتی‌ها را آماده ساخته و می سازند و دولت سیزدهم متاسفانه با انتصاب مدیرانی ناتوان ازدرک وضعیت فعلی و یا با انگیزه انتقام شرایط را روز به روز سخت تر می کنند. 

تنها راه برون رفت از شرایط کنونی سپردن امور کشور به میهن پرستان دانایی است که در گذشته نشان دادند که منافع ملی و امنیت کشور و دشمن ستیزی و مردم دوستی اولویت اهداف آنان بوده و امتحانشان را در گذشته های سخت نشان داده اند. آری، آنان که با شعار دروغین بحران وفاداری سعی کردند جریانات اجرایی و سیاسی کشور را یکدست کنند بزرگ ترین خیانت را به کشور انجام دادند، زیرا با همین شعار بود که شکاف ها و روزنه های نفوذ دشمنان را بوجود آوردند و نیروهای قدرتمند را از عرصه مدیریت کشور خارج کردند و حالا هم سعی دارند با تبلیغات امپراطوری رسانه ای داخلی بگویند این انفجارها و ترورها و ....و خزیدن دشمنان پشت خاکریز ها هیچ اثری ندارند. و...امید است مردم ایران با هشیاری مراقب باشند که کشور متعلق به آنان است و دولت ها و  مدیران می آیند و می روند و نباید بی تعهدی و نادانی و حتی غرض ورزی بعضی از کارگزاران آنان را نسبت به حفظ و حراست و پاسداری از این سرزمین که وجب به وجبش حاصل خون مقدس شهیدان است بی تفاوت سازد.