شوشان ـ محسن بهداروند مرداسی:جامعه اروپا بعد از جنگهای خانمانسوز به ویژه بعد از جنگ دوم جهانی و جنگ سرد با 28 عضو و یک سیاست و امنیت به ظاهر مشترک برای رهایی از کشت کشتار و برای رسیدن به یک صلح پایدار و رفاه و آرامش «تز» حاکمیت «آنارشی» و بحران های ناشی از جامعه خود را بر پیکره و سیاست خاورمیانه گسترش داد.
آنها بعد از جنگهای متمادی «با هم» به این نتیجه رسیدند. که اگر آرامش میخواهند. باید در خاورمیانه جنگ باشد، جنگ در خاورمیانه منافع مشترک آنها را تامین میکند. حال با این مقدمه و نگاه کوتاه، آیا ظاهر امروز اروپایی ها دفاع از حقوق بشر است، آیا اروپایی ها با آن عملکرد سیاه میتوانند مطالبه گر حقوق بشر باشند، آیا اروپایی ها «ناجی مردم» ایران هستند، آیا عملکرد گذشته و حال اروپایی ها سنخیتی با حقوق بشر دارد، آیا اروپایی ها امروز در صحنه های بین المللی با بودن چین و روسیه یک بازیگر تاثیر گذار به حساب می آیند، آیا اروپایی ها به تعهدات خود در تمامی زمینه ها نسبت به مردم ایران پایبند بودند، آیا اروپایی ها در داستان برجام در مقابل مردم ایران سنگ اندازی نکردند، و هزاران سوال بی جواب دیگر که در این مقال مجال آن نیست.
اروپایی ها ژست کدام حقوق بشر را میگیرند، فرانسه با برخورد خشن با جلیقه زردها چه کرد، از فروش سلاح های پیشرفته با تجهیزات مدرن نظامی به حکام عربستان که هنوز یک صندوق رای را به چشم ندیده است، از حمایت و پشتیبانی همه جانبه از جنایات اسرائیل و آوارگی میلیون ها فلسطینی، از بد عهدی در تعهدات برجام و شرکت فعال در تحریم های ظالمانه بر علیه مردم کشورمان، تمامی این موارد چه رابطه ایی با حقوق بشر دارد، دنیا تصاویر خشونت آمیز پلیس فرانسه را با چشمان خود نظاره کرد، با اینهمه عملکرد سیاه چگونه امروز ژست دفاع از حقوق بشر میگیرد،آیا واقعا اروپا در گوشه روشن وجدان تاریخ ایستاده است، یا بفکر منافع خویش!