خوزستان، انتخابات و حلقه وصل یاران!

پای سخنان و درد و دل هر خوزستانی از هر قوم و عشیره و با هر گرایش فکری و سیاسی که می نشینیم، بی گمان، سخن از توسعه نیافتگی شهرهای استان و عقب ماندگی مزمن در حوزه‌های فرهنگی، هنری، آموزشی، عمرانی، مدیریتی، نیروی انسانی، محیط زیست، اشتغال، مهارت، رونق کسب و کار و ....گلایه و ناله دارند!
در آسیب‌شناسی و کالبد شکافی علل و اسباب این عقب ماندگی، همگی بر این باورند که لیستی از علل به شرح زیر موجب این عقب‌ماندگی بوده است: کم توجهی مقامات کشوری، ناپایداری دوران عهده‌داری مدیران، پراکندگی و سستی همگرایی میان کنش‌گران ساکن در استان، ضعف مزمن در سلسله ادوار مدیران ارشد استان، به حاشیه رانده شدن چهره‌های خدوم و دلسوز و کارآمد....
این در حالی است که استان خوزستان همچنان و تا اکنون برخوردار از چهره های طراز اول رسانه ای، هنری ، فرهنگی و صنعتی و در طراز کشوری است.
به نظر می رسد که بدگمانی و یا ناآشنایی و یا رقابت های فرساینده داخلی موجب شده است تا بدنه مدیران اجرایی با جمعیت فرهیختگان و متخصصان و صاحبان ایده‌های نو و قشر دانشگاهیان و حوزویان روشن‌اندیش فاصله بگیرند و این خلا توسط بازیگرانی پر شده است که کمترین اعتنا را به مصالح استانی دارند.
برای گریز از این آسیب و درد مزمن، یکی از راه‌های منطقی و مقدور، میدان‌داری و میدان دادن به  نیروهای مورد وثوق با مقبولیت عامه میان همه کنش‌گران است. استان خورستان، نیازمند یک حلقه وصل و پیوند دهنده میان همه افرادی است که مانند حلقه های پراکنده و دور از یکدیگر، در درون و بیرون از استان بسر می برند.
متاسفانه در دو سه دهه گذشته و با آمدن دولت‌ها و مدیران منطقه ای و استانی، نه تنها کوشش درخوری برای تقویت همگرایی میان کنش‌گران خوزستانی نشده است بلکه هر یک از فرهیختگان و صاحب‌نظران و دانایان به طریقی از چرخه تأثیرگذاری بیرون رانده شده اند!
شرایط کنونی و فضای فرهنگی و اجتماعی و سیاسی استان، موجب شده است که نیروهای تاثیرگذار سیاسی و اقتصادی همچون مردم عادی در مشاغل دیگر، جلای وطن و مهاجرت از استان را بر ماندن و فرسوده شدن ترجیح بدهند.  خالی شدن استان از نیروهای مقبول با ایده و توانایی های سازنده و یا کنار زدن این نیروها، در واقع به یک عامل شتاب دهنده در عقب ماندگی استان تبدیل شده است!
فصل انتخابات به عنوان بهار فعالیت کنش‌گران اجتماعی، فرهنگی و سیاسی استان، با همه رقابت های سالم انتخاباتی، می تواند  فرصتی شود برای ایجاد همگرایی، همبستگی و تقویت حرکت به سوی سازندگی و نجات استان از غرق شدن در قهقرای رتبه بندی ها میان استان ها!