شوشان ـ محمد دورقی :
سرهای ما ممکن است زادگاهمان را ترک گفته باشد
اما پاهای ما درست وسط دهکده دیگری ایستاده است...
« سرزمین گوجه های سبز - هرتا مولر »
امروز روز روستا و عشایر است. ساده و به اختصار یعنی روز همه ما. تنها روزی که روز همه ما است همین امروز است زیرا رود زندگی از سرچشمه روستا وارد دلتای جان و جهان همه ما شده است. روستاها ، خاستگاه زندگی هستند.اما متاسفانه روستا دیگر روستای دیروز نیست. نفس روستا تنگ شده است و چشمانش خشک شده اند. این آشیانه دیگر محمل پرواز نیست. روستا در اثر تحریم آسمان و بیتدبیری انسان،آسیب دیده است. دیروز، طفل شهر از سینه روستا تغذیه میکرد و امروز روستا چشم به دست تهی و تنگ شهر دارد. دیروز روستا مولد بود و امروز آوارهای سرگردان در معابر بیبرکت شهر. دیروز *عطا* داشت و امروز *عاطل* دارد. برای احیا انسان معاصر راهی جز احیا روستا وجود ندارد. حبس افراطی آب، پشت سازهها، رگ تولید روستایی را خشکانده است. از خط مشی گذاران و برنامهریزان و قانون گزاران توقع میرود رد خونین تازیانههای بیتدبیری را بر پیکر رنجور روستا ببینند. توقع می رود گزاره *راه توسعه از دل روستا می گذرد* را نصبالعین همیشگی قرار دهند. تصویب قانون هفت مادهای حمایت از توسعه و ایجاد مشاغل پایدار روستایی و عشایری از محل اعتبارات صندوق توسعه ملی که در شهریور ماه سال 96 به تصویب مجلس رسید گام مهمی برای توسعه روستاها بود اما متاسفانه مسئولان اجرایی مخصوصا در بانکها و صندوقهای عامل،در مبحث تضمینها از این قانون تفسیر مضیق میکنند و اعتبارات را به سختی تخصیص میدهند در حالی که هم در قانون و هم در آیین نامه اجرایی آن موارد ضمانت، متعدد و منعطف هستند و قانون حوزههای سکوت و پیش بینی نشدهی کمی دارد. این روز را به خودم و همه هم استانیهای خوب خودم تبریک و تهنیت عرض میکنم.
به امید روزی که روستا دوباره مادر شود چشم انتظار آفاق آینده میمانیم.