مشاور بَد انتخاب کن تا روزگارت سیاه شود!

بررسی فعالیت‌های پارلمانی ادوار گذشته مجلس حاکی از آن است که دخالت‌ها و مشاوره‌های غیرکارشناسی وابستگان و بستگان نمایندگان مجلس، همواره در تصمیمات و برنامه‌ریزی‌ها، آنان را به بیراهه کشانده‌است تا آنجا که وجهه‌ی آنان نزد مردم خدشه دار شده و مورد مضحکه رسانه‌ها و تحلیلگران سیاسی واقع شده‌اند‌. این درحالی‌ست که متدلوژی بهره‌گیری از مشاوران تخصصی، فرآیندی دائمی است که مدیران و مسئولان، حتی در شرایط مطلوب نیز‌ به وجود آنان نیاز دارند چرا که مشاوران مجرب و دانش‌آموخته از خارج به داخل نگاهی سیستمی دارند و از دریچه‌ای روشن وقابل اعتماد به مسائل پیش رو می نگرند.
از آنجا که برخی نمایندگان در کُنش‌های پارلمانی، نُطق‌های پیش از دستور، انتشار بیانیه‌ها، موضع‌گیری‌های سیاسی، رایزنی با وزیران و مصاحبه‌های رسانه‌ای همواره با حاشیه‌هایی آسیب‌زا مواجه بوده‌اند، جهت پیشگیری از آسیب‌های فرارو، وفق قانون نمایندگان در هر دوره چهارساله مجازند پنج‌مشاور از دستگاه‌های مشمول «ماده پنج قانون مدیریت خدمات کشوری» را در امور فرهنگی، رسانه‌ای، اداری و غیره به همکاری دعوت کنند.
دراین راستا بعضی از نمایندگان مجلس، با بهره‌مندی از مشاوران حرفه‌ای و کارآمد، از تجربه و دانش آنان به عنوان دو عنصر ضروری فرایند مشاوره‌ برخوردار می‌شوند و به هدف‌های قابل دسترسي و مطلوب پارلمانی نائل می‌آیند، اما متأسفانه برخی دیگر از نمایندگان مجلس همواره مشاورانی ضعیف و غیرتخصصی انتخاب می‌کنند که نه تنها گره‌ای از کار نمایندگی آنان را نمی گشایند بلکه دردسرهای تازه‌ای نیز به حجم مشکلات آنان می‌افزایند. دلیل ناکارآمدی این دسته از نمایندگان را باید در انتخاب مشاورانی بَدَلی جستجو کرد که اغلب از بین بستگان و نزدیکان شخص نماینده انتخاب می شوند که به سبب گاف‌ها و ناشیگری‌های مکرر در ارائه‌ی مشاوره‌های سطحی و صد من یک غاز، روزگار نمایندگان را سیاه کرده‌اند.

گفته می‌شود؛ اینکه چرا برخی نمایندگان مایل نیستند مشاورانی خبره، باهوش و تخصصی انتخاب کنند، به این دلیل است که بیم آن دارند، رفت و آمدهایشان به وزارتخانه‌ها، انتصابات پشت پرده، کُنش‌های سیاسی در مرکز و مراوده و «بده‌‌بستان»هایشان با نمایندگان سایر استان‌ها، افشا شود. این‌دسته از نمایندگان گاهی هم در تهران، مشاورانی غیربومی در مرکز بر می‌گزینند تا در مدت چهار ساله‌ی حضور در مجلس و رفت و آمد با کانون‌های سیاسی و اداری، هیچ خبر محرمانه‌ای در باره آنان دَرز پیدا نکند و کسی به تاریک‌خانه‌ی پارلمانی آنان قدم نگذارد.
در نهایت از یک طرف، دود آتش این روند ناصواب و خط‌مشی معیوب، به چشم موکلان حوزه انتخابیه آنان خواهد رفت و از طرفی دیگر در دوره‌ی بعدی انتخابات، به طرز دردناکی ازسوی مردم طرد شده و ازسبد رأی موکلان حذف خواهند شد.
(منتشرشده در ۱۵ آبان ۱۴۰۰)