مجلس باید پژواک خانه ملت باشد نه دولت

دخالت نماینده در انتصابات دولتی مساوی است با از دست دادن حق خود بر استیضاح وزرا برای  احقاق حقوق حقه موکلان.  ده آذر سالروز شهادت آیت الله مدرس در تقویم ملی به نام روز مجلس ثبت شده است. مجلسی که وزنه و عصاره برآمده از مشروعیت ملت به حاکمیت است.  در چهارچوب  کشورهای حزبی نوع و نگاه به پارلمان ها و دید انتخاب ها به سایر کشور ها متفاوت است.  اما در کشور ایران به دلیل حضورجریانات سیاسی بر حزب گاهی دستخوش تغییرات کوتاه مدتی است.

مجلس شورای اسلامی یا (خانه ملت)!
همانطور که از اسمش پیدا است باید این خانه خانه ی تک تک مردم ایران باشد؛ و صدایی که از آن بیرون می آید فریاد گر خواسته های یک ایران باشد... مجلس همانطور که امام فرمودند:   باید در راس امور باشد.
تصویب قوانینش برای گره گشایی از حقوق حقه ملت باشد. نماینده مجلس باید وکیل ملت باشد اما در ادوار مختلف متاسفانه دیده شده برای آنکه صندلی برقرار بماند خانه ملت به خانه دولت تبدیل شده و نماینده جای صدای مردم دست بر سینه دولتمردان شده و به خاطر گاها تهدید های که میشوند یا بهتر بتوان نوشت به خاطر اینکه   دولت ها  حوزه انتخابیه نماینده ای  را از حضور وزرا و تابعه های استانی محروم میکنند خاصه شهرهای کم برخوردار و دور دست که تنها امید نماینده اش مانور آمد و رفت اعضای کابینه وـ.. برای یک گزارش کار تبلیغات خودشان است.  وظایف یک نماینده مشخص است؛ ناظر است مصوب قانون است. آنچه که شان یک نماینده را  به ضعف میکشاند دخالت های انتصاباتی است که در چهار چوب اختیارات دولت است...  طبیعتا هر سلامی علیکی است و هر سفارش مدیریت دولتی از سوی نماینده باعث میشود  نماینده نتواند برای رفع مشکلات مردمش  یقه وزرا را بگیرد  و از حق خودش که استیضاح است به درستی بهره مند شود.