داستان نمایش در دل خانواده ای سه نفره؛ متشکل از فرامرز (پدر/ کارشناس حقوق و صاحب بنگاه املاک) مستانه (مادر/ دستی در دارد نقاشی و در شرایط حال پیگیر فال و طالع بینی..) و شروین (فرزند/ دلبسته موسیقی, جسور و عاشق) و در یک یک خانه ای به ظاهر مدرن به وقوع می پیوندد.

رضاکیانی (عضو کاون ملی منتقدان تئاتر ایران)

بازیگران: امیر کاوه آهنین جان، محمودرضا رحیمی، رویا جاوید نیا، شایسته ایرانی، عرفان ابراهیمی، پردیس احمدیه

طراح صحنه : سیامک احصایی

طراح لباس : رویا جاوید نیا

افکت، تصویر و طراحی موسیقی: میثم کزازی

دستیار کارگردان : یمین آتشی

طراح پوستر و بروشور : احسان نقابت

گروه کارگردانی : مهدی بهزادی ، پژمان شفیع پور ، هانا حواری نسب

عکاس : یمین آتشی ، هانا حواری نسب

از جمله نمایش های اجرا شده در سال 92 که بازتاب مختلفی در سطح رسانه ها یافت , نمایش «ناتمام» نوشته هاله مشتاقی نیا و بکارگردانی سیما تیرانداز بود . این نمایش در سی و یکمین جشنواره بین المللی تئاتر فجر با عنوان «مرد مقابل» در شهریور و مهرماه امسال، در تالار چهارسو به روی صحنه رفت.

نکته بسیار حایز اهمیت در این میان فقدان نقطه مشترک جهت ارتباط بین شخصیت ها در نمایش است. به گونه ای که روحیات و کارکرد هریک از اعضای خانواده کاملآ متفاوت با دیگری است و این مشخصه , و کنشهای زاییده از این تضاد یکی از عوامل جذابیت داستان بود . با ورود ماهان ( از دوستان قدیمی فرامز/ ساکن خارج از کشور / زمانی دل به عشق مستانه بسته بود ), نمایش وارد فضایی دیگر می شود. و اتفاقات واکنش هایی که داستان را باجهشی تازه مواجهه می کند. هاله مشتاقی نیا در مقام نویسنده به اصول کلاسیک نوشتن نمایشنامه وفادار بود، در نظر گرفتن عناصری چون : مقدمه، کشمکش , اوج و .. گواهی روشن براین ادعا است و کار را در چهارچوب اثری متعارف قرار داد. و نماشنامه ای داستان محور و پرکنش به رشته تحریر در آورد. چیدمان اتفاقات داستانی ذهن مخاطب را در مسیر پیگیری ماجرا می کشاند. هرچند در شخصیت پردازی , بخصوص در ترسیم شخصیت ماهان می توانست بهتر و جامع عمل کند.

در نگاه نخست به جرات می توان نمایش نا تمام را در زمره آثار اجتماعی در تئاتر قلمداد کرد. و به نظرم این مشخصه یکی از دلایل مهم در باور پذیری داستان برای مخاطب بود. بیان معضلات و دردهای اجتماعی, چیره شدن مناسبات سنتی بر ارتباطات و مناسبات امروز, شکاف فکری بین نسل ها و عدم درک متقابل در مسایل روحی و عاطفی در محیط خانواده به عنوان یک اشل کوچک جامعه ، رخوت و روزمره گی و انفعال و اضطراب در زندگی ... از جمله موضوعاتی فراگیر برای نسل امروز و دیروز و فردا است و حتی منحصر در محدوده جغرافیایی خاصی نیست. با نگاهی به سابقه کاری سیما تیرانداز پی به این نکته خواهیم برد که نگاه این کارگردان بیشتر معطوف به موضوعات اجتماعی و خانوادگی است , هر چند که در گذشته نام چیستا یثربی را به عنوان نویسنده درکنار سیما تیرانداز و در خلق آثاری چون: هتل عروس، محاله فکر کنید این طوری هم ممکنه بشه، "یک شب کوچک" "برخورد نزدیک از نوع آخر" و.. دیده میشد. اما همکاری این کارگردان با نویسنده ای جوان و فعال نشان از تداوم دغدغه های خود با نگاهی دیگر است. در طراحی صحنه نمایش بیشتر تاکید بر اختصار و در عین حال آگاهی دقیق و موثر بود تا تشریح جزییات و این مسئله در ارائه بازی ها بسیار موثر دیده میشد، هرچند که بکارگیری تصاویر ویدئویی (به منظور تفهیم بهتر موضوع) آنچنان ضروری و مهم بنظر نمیرسید و اتفاقآ از جذابیت کار کم کرد. در انتها جا دارد از بازی خوب و سنجیده بازیگران یاد کرد.

برچسب ها: تئاتری از جنس درد ، رضاکیانی

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه