- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
از درگذشت چاچا استفاده ابزاری نشود
زمانی در کنار رودخانه کارون در زمینهایی که بعدها به زمینهای خاکی رضا چاچا معروف شد، فوتبال بازی می کرد و بازیکن قابلی بود اما نتوانست به عنوان بازیکن فوتبال برای خود اسم و رسمی به هم بزند ولی به عنوان ماساژور با خیلی از بزرگان فوتبال ایران کار کرد.
حسین سعده _در فوتبال خوزستان رضا صفاریان معروف به رضا چاچامحبوب‌ترین و معروف‌ترین یکه تاز این عرصه بوده است. رضا چاچا امروز در سن 72 سالگی به دلیل بیماری دار فانی را وداع گفت
ضمناً رضا چاچا در جام جهانی 1978 به همراه ممدبوقی برای تشویق تیم ملی به آرژانتین سفر کرده بود. پس از بازی تیم ملی برابر هلند که با شکست 3-0 ایران همراه شد، نشریه معروف موندیال نوشت در تیم ایران تنها دو نفر وظیفه خود را به درستی انجام دادند، یکی دروازه بان تیم ملی (ناصرحجازی) و یکی تشویق کننده و آن هوادار کسی نبود جز رضا چاچا!رضا چاچا در سال 1322 در اهواز به دنیا آمد و علاقه فراوانی به فوتبال داشت. ابتدا توپ جمع کن بود ولی خیلی زود با رفتن به یک دوره آموزش آمادگی جسمانی به عنوان ماساژور وارد تیمهای فوتبال شد. او ماساژوری تیمهای خوزستانی، تیم پاس تهران و تیم ملی را در کارنامه خود دارد.
زمانی در کنار رودخانه کارون در زمینهایی که بعدها به زمینهای خاکی رضا چاچا معروف شد، فوتبال بازی می کرد و بازیکن قابلی بود اما نتوانست به عنوان بازیکن فوتبال برای خود اسم و رسمی به هم بزند ولی به عنوان ماساژور با خیلی از بزرگان فوتبال ایران کار کرد.
خودش در این زمینه می گوید: زمانی که حشمت مهاجرانی و حسن آقای حبیبی در تیم ملی مربی بودند، من در کنار آنها بودم. حتی با تیم ملی به جام جهانی 1978 آرژانتین نیز رفتم.
رضا چاچا سالهای سال در کنار فوتبال بود و برای خیلی از فوتبال دوستان و بازیکنان و مربیان فوتبال، شناخته شده بود اما به ناگاه ورق برای آقا رضا برگشت و او را از آن همه معروفیت به زیر انداخت.
وی در این خصوص عنوان می کند: حدود 30 سال سن داشتم که ناگهان چربی بدنم به شدت بالا رفت هرچه عمل جراحی کردم فایده نداشت و هر روز چاقتر می شدم تا اینکه ادامه کار برای من میسر نبود و من هم خانه نشین شدم. آن موقع که این اتفاق برای من افتاد به عنوان ماساژور در تیم ملی فعالیت می کردم.
اکنون رضا چاچا در سن 66 سالگی بی کس و تنها است و گوشه چشمی به کمکهای برخی بازیکنان با معرفت فوتبال خوزستان دارد. او در بیشتر مسابقات تیمهای خوزستانی در لیگ برتر و حتی لیگ دسته اول در ورزشگاه حاضر می شود و معمولا قبل از هر بازی وسط زمین فوتبال دست به انجام حرکات موزون می زند و هواداران را به وجد می آورد.
وی در خصوص وضعیت فعلی خودش می گوید: "آدمها عوض شده اند دیگر بازیکنان فوتبال مثل سابق لوطی نیستند. چند سال پیش در گوشه ای از استادیوم تب و لرز گرفتم و افتادم یه گوشه ولی کسی نگفت این بابا کیه؟ اما همون موقع رادیوهای بیگانه اعلام کردند که ماساژور سابق تیم ملی در ورزشگاه سکته کرد".
رضا چاچا با وضعیت تاسف برانگیز فعلی خود باز هم می گوید از مسئولان و بازیکنان انتظاری ندارم. ولی کیست که نداند رضا حتی جایی برای خوابیدن ندارد و به شدت به مراقبت و رسیدگی احتیاج دارد. در سرمای سوزناک و گرمای وحشتناک خوزستان او در خیابانهاست و چشم انتظار کمک مردم عابری که شاید رضا چاچا تداعی کننده خاطرات نوستالژیک جوانی آنهاست، نشسته است.
رضا هم زخم خورده این فوتبال پرطرفدار است و فوتبال روی بی رحم خود را به رضا نشان داده است. شاید اگر آقا رضا به جای حضور در تیم ملی و سایر تیمهای فوتبال حتی نگهبان یا سرایدار یک شرکت دولتی بود هم اکنون وضعی به مراتب بهتر داشت چرا که می توانست از مزایای بیمه و حقوق کافی بهره مند باشد.
اگر رضا چاچا را به عنوان مردی از نسل سوخته فوتبال معرفی کنیم حرفی به خطا نزده ایم به همین دلیل باید با فرهنگسازی گسترده برای نوجوانان عاشق فوتبال، کاری کنیم که آنها نگاهی منطقی به این رشته جذاب و گاهی بی رحم داشته باشند و در آینده با کوچکترین حادثه ای به نسل سوخته فوتبال ملحق نشوند.
الفاتحه مع الصلوات
هرچند که این بحثها فایده ای ندارد ولی بنده به عنوان یک محقق و تاریخ نویس در رشته ی فوتبال جهت تصحیح اطلاعات منتشره در رسانه ها به عرض می رساند با توجه به ارتباطی که بنده با چند تن از بازیکنان ملی پوش ایران در جام جهانی آرژانتین داشتم چنین عنوان شد که مرحوم رضاچاچا را همراه تیم به آرژانتین نبردند و روزنامه موندیال مطلبش مربوط به ممد بوقی بود.
روحشان شاد