در فقدان اتوریته

با این که کمر درد شدیدی داشتم به تاسی از استخاره ی خوبی که به قرآن کریم زده بودم برای کسب خبر نیل بر ساماندهی معضل تابو شده ی خیایان کیان مشرف به کوی علوی و راه اندازی بازار به سرانجام نرسیده ی فردوس ( با تاخیر ده ساله)، دیروز چهارشنبه ، ششم مرداد سال 1395، راس ساعت 12 ظهر به فرمانداری اهواز رفتم ، به حساب سرانگشتی خودم شاید این دهمین جلسه ای باشد که پشت درهای بسته و به دور از چشم خبرنگاران تشکیل می شود .

 باز ما شاهد فقدان اتوریته مسوولین محلی در حل یک معضل مزمن در مدیریت شهری هستیم ، یادش بخیر منصور کتانباف، شهردار دوره ی طلایی شهر اهواز ، دوره ای  که سایه ی هیچ شورایی بر سر شهر گسترده نبود ، باری ، منصور کتانباف ، همان مردی که یک تنه ، و به تنهایی نشان داده بود که می توان اقتدار و اتوریته ی  لازم را با تدبیر و بذل محبت به مردم ، در شهرستان اهواز اعمال نمود ، آری، همان کسی که با تدبیر و تیزهوشی توانست پل علوی را در آن منطقه احداث کند و به همه ثابت کند که کار برای خدا ، منشای شجاعت و عدم دلسردی است .

 براستی چرا عمر چنین مدیران رشید و کارآمدی در استان خوزستان ، همیشه وقت کوتاه است ، شاید خوب در آمدن استخاره ی بنده برای حضور در فرمانداری اهواز ، پشت درهای بسته با وجود کمر درد کشنده ، پی بردن به این معانی حکمت آمیز باشد ، شاید پی بردن به راز این  چنین مسایلی باشد ، یعنی چیزی در این مایه ها ، یا شاید درک این قبیل ضرب المثل ها، که نغز می گوید:  مشت نمونه ی خروار است!

 شاید از همه مهمتر ، کشف این قبیل موارد باشد که چرا ، ذی مدخلان  جسارت و شهامت کافی ندارند تا حقوق ذینفعان را اعاده کنند .

اکنون بنده  در حیرتم ، که چگونه می شود که  مسئولین  شهر  ریو دو ژانیرو برزیل ،  با گذشت کمتر از ۱۸ ماه ، توانستند ، ده ها محله ی زاغه نشین جرم خیز را که ایضا، پایگاه باندهای مافیایی مواد مخدر و قاچاق انسان بودند را مبتکرانه با اعمال اتوریته و با کمترین هزینه  ، بدون کمترین درگیری  فیزیکی و  با بکار گیری مکانیزم های مفید ، بواسطه ی بهره مندی از ساز و کارهایی که پیوست های فرهنگی داشتند و نیز با اعطای مشوق های جذاب اقتصادی _  خدماتی که  به آن زاغه نشینان عرضه نمودند ،  موفق شدند محلات بدقواره ی شهر ریو دو ژانیرو را  بازسازی نموده و به ساختار سالم مدیریت شهری الحاق نمایند در حالی که مسئولین ما در کلانشهر اهواز نتوانستند باگذشت بیش از چند دهه  ، یک خیابان بنام کیان را که  مشرف به بلوار کوی علوی می باشد را با مساعدت مردمی و با مددگیری از بزرگان منطقه، آن خیابان را ساماندهی نمایند ، اینجانب بعنوان یک شهروند  عادی  ،  از استاندار تازه به امارت نشسته ی خوزستان ، فارغ از هر دوستی و هواداری ، عاجزانه از ایشان خواستارم هرچه سریعتر به حل این معضل مزمن ، جدا همت گماشته و موجب اطمینان خاطر مردم شریف اهواز را فراهم آورند!