شوشان/ پدرام طاهری: ششمین نشست گروه فرهنگی - هنری یاران به بررسی "هنر دانشجویی ، فرصت ها و چالش ها" اختصاص یافت.
به گزارش شوشان ، در این نشست که با حضور تنی چند از استادان دانشگاه ، فعالان رسانه ای دانشجویان ، و فعالان هنری در دو بخش تحلیل تاریخی جنبش دانشجویی و جایگاه هنر در دانشگاه و فعالیت های دانشجویی مورد بررسی و نقد قرار گرفت.
مریم مقدم : دانشگاه و دانشجو پناسیل بالایی در ساخت فرهنگ و هنر دارد
مریم مقدم کارشناس و مجری این برنامه در بخش نخست با مروری بر فعالیت های گروه فرهنگی - هنری یاران توضیح داد: گروه هنری یاران به سرپرستی رضا کیانی از سال 1375 شکل گرفت و از سال 1394 به برگزاری نشست های گروهی مبادرت کرد و بنابر تصمیم جمعی اعضا نشست های گروه بصورت برون گروهی تداوم و گسترش یافته است.
این کارگردان تئاتر افزود: دانشگاه و دانشجو پتانسیل بزرگ و ارزشمندی در ساخت فرهنگ و هنر است. گاهی دانشجو برای نشان دادن دغدغه هایش از زبان هنر استفاده می کند. در این برنامه تلاش می شود به مباحث فرهنگی و هنری دانشجویی پرداخته شود. دانشجو نیروی تازه ای است که وقتی به او فرصت داده شود، پدیده های نو را ایجاد می کند. این برنامه نیز نگاهی به هنر دانشجویی دارد.
مریم مقدم درباره نبود دانشگاه فرهنگ و هنر در کلانشهر اهواز، گفت: برای جبران این کمبود بایستی با اقدامات جدی هنرمندان و همکاری معاونت های فرهنگی در همه دانشگاه ها به دنبال استعدادهای ناب هنری بود و در جهت پرورش آنها نیز از افراد متخصص بهره گرفت. وی در ادامه از همکارهای دکتر بهراد و دکتر طیب طاهر بخاطر همکاری با دانشگاه جندی شاپور در جهت پروراندن چنین هنرمندانی تشکر کرد.
این هنرمند در ادامه به اهمیت ژانر هنر در پروراندن شخصیت ها خصوصا قشر جوان و دانشجو اشاره داشت . مریم مقدم همچنین از حمایت های حجت الاسلام سپهر رئیس کتابخانه های عمومی استان و حسین بهبهانی مدیر کتابخانه مرکزی خوزستان برای برپایی نشست هنر و دانشگاه قدرشناسی کرد.
اکبر ظریفی: ماهیت جنبش دانشجویی تغییرات در ساختار نامطلوب است
به گزارش شوشان ، در ادامه این نشست، اکبر ظریفی استاد دانشگاه ، به سیر تاریخی شکل گیری دانشگاه در ایران و فرایند جنبش دانشجویی در ایران معاصر اشاره کرد و یادآور شد: عمر جنبش دانشجویی در ایران به معنای آنچه امروز انتظار می رود به ابتدای دوره قاجار می رسد. اگر دلایل شکل گیری پدیده دانشجو و فرستادن دانشجو به خارج از کشور را بررسی کنیم به دستمایه هایی می رسیم که آنقدر محکم هستند که تا به امروز نقش پررنگ خود را از دست نداده اند. در آغاز دوره قاجار و جنگ های ایران و روس کارگزاران حکومت تشخیص دادند برای تغییر در وضعیت جنگ ضرورت دارد دانشجو برای فراگیری تحصیل به خارج اعزام شود. البته این گروه پیش تر دوره محصلی را در ایران به اتمام رسانده بودند .
وی افزود: آن زمان عباس میرزا به اشکالات پایه ای و اساسی در راه توسعه و ترقی جامعه پی برد و راه حل را در اعزام دانشجو به خارج می دانست. در ایران پدیده دانشگاه و دانشجو و تلاش برای ایجاد تغییر وجود نداشت. در این راستا شش نفر دانشجو پس از بازگشت از اروپا مایه ی تغییرات بنیادی در کشور شدند که پس از آن پایه گذار تغییرات اساسی کشور را ایجاد کرد.
وی در ادامه با اشاره به سیر شکل گیری جنبش دانشجویی ایران عنوان کرد: جنبش دانشجویی که بعدها با این عنوان بکار برده شد بنابر ماهیت آن همان ایجاد تغییر در ساختار نامطلوب است. دانشجویان نخستین در ساختار حکومت تغییر ایجاد کردند و باعث نوگرایی در کشور شدند. در این فرآیند ساخت دانشگاه در کشور مدنظر قرار گرفت و میرزا تقی خان فراهانی در دوره ناصرالدین شاه نخستین بنیانگذار دانشگاه بود. درایت امیرکبیر در آن مقطع و تشخیص درست او ویژگی برجسته این رجال سیاسی ایران شد. سه سال و سه ماه نخست وزیری امیرکبیر منجر به تغییراتی شد که پس از او با این کیفیت و کمیت ادامه نیافت .
این استاد دانشگاه اظهار کرد: از زمان اعزام نخستین محصلان به خارج از کشور به سال 1184شمسی تا پایان دوره ناصرالدین شاه حدود نود و اندی سال در جامعه تحولی اساسی بوجود آورد و دریافت های اجتماعی توسط اقشار و نسل ها از تغییرات، قابل قیاس با ابتدای کار نبود. شناخت مردم از محیط اجتماعی و مناسبات بین المللی بسیار تغییر کرد و الان با گسترش توسعه ابزار تغییرات بنیادی فرهنگی کوتاه تر شده است. در ادامه ، پایه های تغییرات بنیادی در بستر فرهنگی شکل گرفت و به انقلاب مشروطه رسید و دانشگاه توسعه بیشتری پیدا کرد.
این استاد رشته تاریخ گفت: در دوره ملی شدن نفت،دانشجو کارکردی ساختار گرایانه به نفع حاکمیت داشت و جنبش دانشجویی در شانزدهم آذرماه 1332 شکل گرفت و نخستین جنبش دانشجویی به معنای واقعی در واقعه 16 آذرماه اعلام موجودیت کرد در حالیکه ساختار سیاسی همگرایی با مباحث و تنش های بین المللی نشان داده بود. دانشگاه های ما وارد همگرایی سوری با حاکمیت نشدند. پایه جنبش دانشجویی و بن مایه بر این پایه شکل گرفت و تا امروز بر همین بستر ادامه دارد.
رضا کیانی: دغدغه همه ما توسعه فرهنگ است
در ادامه ، عضو ملی کانون منتقدان تئاتر ایران گفت: نفس برگزاری چنین هم اندیشی ها نشان از یک دغدغه دارد و عمده دغدغه فعالان فکری، فرهنگی استان و اهواز توسعه فرهنگ است ولی گاهی اشتباه فاحش می کنیم و آن اینکه تمام توقعات را معطوف به دولت و نهادهای دولتی می کنیم که اتلاف وقت و انرژی است. انتظار داریم بار توسعه را فقط دولت به دوش بکشد.
رضا کیانی ادامه داد : هر چند دولت در توسعه فرهنگی نقش قابل توجه ای دارد ولی همه مسئولیت به عهده دولت نیست و اینجاست که نقش نهادهای مدنی در توسعه فرهنگی حائز اهمیت می شود و هم دولت ، رسانه ها و مراکز آموزشی همه در کنار هم موثر هستند.
وی تاکید کرد: نباید تنها دولت را متولی امر قلمداد کرد بنابراین به فعالیت گروه ها و تشکل های خودجوش باید اهمیت دهیم. بخش خصوصی را تنها در تولید آثار و محصولات فرهنگی و هنری خلاصه نکنیم بلکه ضرورت دارد در حمایت از نشست ها و برنامه های پژوهشی نیز وارد کار شد. همچنین برگزاری نشست های هم اندیشی و پژوهشی نیز از وظایف تشکل های مدنی است .
وی با بیان اینکه گروه یاران برای توسعه فرهنگ تلاش می کند یادآور شد: امروز به بهانه شانزدهم آذرماه که روز دانشجو است گردهم آمده ایم تا مقام دانشجو را ارج گذاری کنیم. به دانشجو از زوایای مختلف می توان نگاه کرد ما نیز در این روز قصد کردیم به دغدغه های هنری و فرهنگی دانشجویان بپردازیم ، تولید آثار فرهنگی و هنری را حتی در دانشگاه های فنی و پزشکی نیز شاهد هستیم ، امروز یکی از اهداف این نشست آسیب شناسی با طرح این پرسش است که یک دانشجوی هنرمند چه موانع و انتظارتی از متولیان امر دارد؟ هنرمند اثرش در فضای دانشگاه چقدر موثر است؟ چه میزان این اثر تولیدی دانشگاه در فضای شهر تاثیرگذار است؟ اثر یک دانشجو و یک دانشگاه چه تاثیری بر تولید آثار هنرمندان شهر گذاشته است؟ و چقدر بر سینما تاثیر گذاشته است؟ آیا دانشجو در دوربین سینما تنها بعنوان یک تیپ و کارکتر استفاده می شود یا اینکه شخصیت دانشجو و دانشگاه نیز مورد توجه بوده است؟ برای بررسی این پرسش ها برگزاری تنها یک نشست کافی نیست و امیدواریم حضور نقادانه شما مستمر ادامه یابد.
وی گفت: ضرورت دارد شخصیت های دانشگاهی که در تحولات سیاسی، اجتماعی و فرهنگی بوده اند را از صافی ذهن عبور داد و مورد پردازش هنری قرار دهیم.
محسن صنیعی: مدیران فرهنگی دانشگاه ها ، شکوفایی هنر دانشجویی را رسالت خود قرار دهند
در ادامه ، یک مدرس دانشگاه شهید چمران اهواز در این نشست گفت: اینجانب عضو هیات علمی رشته برق دانشگاه شهید چمران هستم و طبیعی است که بعنوان یک مهندس فنی از حوزه هنر فقط لذت می برم و تخصصی بر مباحث آن ندارم.
دکتر محسن صنیعی افزود: باید بپذیریم اوج شکوفایی هنر و استعداد آدمیان بیشتر در دوره جوانی است. اگر در عرصه ورزش مقام و افتخاری کسب می شود به برکت نیروی جوانی و همین جوانان است. در حوزه فعالیت هنر و فرهنگ نیز ما با یک جمعیت جوان روبرو هستیم. حداقل سه تا چهار میلیون دانشجو تحصیل می کنند. در این میان به این نکته توجه نشده است که به طور مثال دوره کارشناسی و دکترا در سن بیست و چهار سالگی است. یعنی در اوج جوانی و استعداد و در اوج تحصیلات تکمیلی ، از دانشجو پژوهش می خواهیم ولی این نکته را دست کم گرفته ایم که این جوان منبع استعدادهای مختلف است. چه زمانی و با کدام ابزار و براساس چه برنامه ای می خواهیم استعداد او را شکوفا و کاربردی در آوریم؟!
وی عنوان کرد: اگر هنرهای هفت گانه را مطرح و اگر این مباحث را بیان می کنیم به این خاطر است که دانشجویانی در حوزه هنر ، شعر، موسیقی و دیگر هنرها در محیط دانشگاه ، فعالیت می کنند که اگر می خواستند در وادی هنر فعالیت را ادامه دهند بطور یقین هنرمندان بسیار شایسته ای از آب در می آمدند.
دکتر صنیعی تاکید کرد: مدیریت برنامه ریزی های فرهنگی دانشگاه در اهداف شکوفایی پتانسیل های هنری دانشجویان را همچون یک رسالت مدنظر قرار دهند . هر چند فعالیت فرهنگی و هنری در دانشگاه ها کما بیش وجود دارد ولی کافی نیست برای گسترش آن از طرف برنامه ریزان دانشگاه ضرورت دارد. خود دانشجویان نیز با تاسیس دفاتر و انجمن های فرهنگی بطور خودجوش از حوزه فرهنگ و هنر پشتیبانی کنند تا شاهد ظهور آثار هنری جوانان در عرصه فرهنگ و هنر ایران زمین باشیم.
دکتر حسن دادخواه: انسان امروزی زمخت و عصبی شده است
دکتر حسن دادخواه عضو هیات علمی دانشگاه شهید چمران سخنرانی خود را با طرح این پرسش آغاز کرد و گفت: هنر چگونه در بالندگی یک هنرمند دانشجو موثر است و این بالندگی چه زمینه هایی را در توانمندی سازی دانشجوی هنرمند بوجود می آورد؟
وی خاطر نشان کرد: هنر هم در زمینه و رشد معرفت شناسی و اخلاق و رفتار دانشجویان و هم در زمینه تعامل هنرمند و دانشجو و هم در زمینه توسعه فرهنگی و انسانی جامعه می تواند بسیار مفید باشد. خمیرمایه هنر، احساس ، عاطفه و خیال است که با استعداد انسان سر و کار دارد و انسان به کمک قوه ی خیال و احساس می تواند به دستاوردهای فوق العاده نائل آید.
وی افزود: در حوزه معرفت شناسی قوه ی احساس باعث می شود انسان لطیف و دقیق و باریک بین شود و به جزئیات پیرامون اندیشه ورزی کند. سازگاری او با رقبا بیشتر و بهتر می شود و این موضوع در رفتار و روحیه او تاثیر می گذارد. انسان را خود انتقاد بار می آورد. مگر این اصول نیاز امروز جامعه بشری نیست؟ شوربختانه انسان امروزی زمخت و عصبی شده است ، ولی یک انسان هنرمند از حس و تفکر منفی به دور است.
دکتر علی اندیشمند: بزرگترین مانع رشد هنر دانشجویی ، نبود مدیر هنرمند دانشگاهی است
در ادامه این نشست ، عضو گروه فرهنگی یاران با ارایه تحلیلی از مفهوم و کارکردهای جنبش دانشجویی عنوان کرد: وجهه مشترک همه جنبش های دانشجویی بدین شکل است که بدون خشونت مطالبات خود را بیان می کردند ولی مظلوم واقع شده اند و در مسیر آرمانی خود یا کشته و یا زندانی های طولانی مدت را دچار شده اند ، در میان چهار جنبش دانشجویی فرانسه، چین ، سروستان و ایران تنها جنبش دانشجویی موفق، جنبش سروستان بود ولی مابقی جنبش ها سرکوب شدند.
دکتر علی اندیشمند با اشاره به ریشه شناسی مفهومی واژه شورش، جنبش و انقلاب توضیح داد: جنبش یعنی بطن جامعه و فقرا، جنبش یعنی تغییرات و این تغییرات از پایین به بالاست، جنبش همیشه در یک جامعه جاری و ساری است و شکست نمی خورد، عضو گروه هنری یاران با بیان اینکه دکتر چمران پیش روترین شخصیت دانشگاهی در حوزه فرهنگ و هنر بود تصریح کرد: امروز مشاهده می شود در محیط های دانشگاهی برنامه های فرهنگی فقط در حد دکور ارایه می شود و بزرگترین مشکل و مانع در هنر دانشجویی کمبود مدیران هنرمند است ، ما مدیر دغدغه مند هنر و فرهنگ نداریم در حالکیه هنر ضرورت است و ضرورت ها در حال تغییر است ضرورت های هر سال متفاوت هستند، مدیران باید با زمانه حرکت کنند. وی ادامه داد: غایت هنر زیبایی است و تجسم یک دنیای بهتر، میل به کمال مطلوب در هنر پیدا می شود ، علم در دانشگاه تدریس می شود ولی هنر احساس را پرورش می دهد، در آموزش عالی فقط نوع آموزش عالی است ولی پرورش وجود ندارد، می گویند یک دانشجوی خارجی علاوه بر رشته تحصیلی خود چند هنر شعر، موسیقی را همزمان با تحصیل می آموزد. این یعنی یک انسان تک بعدی نیست برای مثال دانشگاه علوم پزشکی را در نظر بگیرید اگر یک پزشک هنرمند نباشد نمی تواند هیچ موقع بخیه را بکشد، پزشک هنرمند عاطفه دارد، مهندس هنرمند عاطفه دارد و ساختمان کج نمی سازد، یک پزشک خوشنویس با دست خط خوب نسخه را می نویسد بنابراین دانشجوی هنرمند ضرورت است.
بخش دوم نشست هنر دانشجویی، فرصت ها و چالش ها بصورت پرسش و پاسخ برگزار شد.
حسین خانی: امیدواریم روح و جایگاه هنر به دانشگاه بازگردد
حسین خانی عضو فعال در کانون های فرهنگی و هنری دانشگاه شهید چمران گفت: به نظر می رسد طی این سال ها یک رشد فعالیت فرهنگی و هنری در فضای دانشگاه شهید چمران اتفاق افتاد. ولی به تدریج روح هنر در دانشگاه از بین رفت و هیچ کدام از مسئولان توانایی رشد هنر در فضای دانشگاه را ندارند، برای مثال مدت هاست که موسیقی را در دانشگاه به مسلک برده اند، ما کانون های فرهنگی و هنری دانشگاه نداریم فقط کانون های مذهبی داریم، وی افزود: جایگاه هنر در دانشگاه فراموش شده است امیدواریم سمت و سوی سیاست گذاری ها به گونه ای باشد که جایگاه هنر به دانشگاه بازگردد البته یک آسیب هم است که رجال سیاسی به عرصه هنر خط مشی می دهند.
دکتر سیاوش طیب طاهر: باید مدیران فرهنگی به محیط دانشگاه ها تزریق شوند
در ادامه برنامه دکتر سیاوش طیب طاهر خطاب به رئیس شورای شهر اهواز که از مهمانان این نشست بود اظهار کرد: شهرداری از جمله نهادهای متولی اصلی در توسعه فرهنگ و هنر است و متاسفانه شهرداری در این حوزه کوتاهی می کند البته این کم توجهی به امر فرهنگ در سایر ارگان ها نیز مشاهده می شود، ارگانی مانند شهرداری باید ریشه ای امکانات را در اختیار هنر و هنرمند قرار دهد و تنها به نصب بنر اکتفا نکند، نهاد اداره فرهنگ و ارشاد استان هم به تنهایی نمی تواند بازوی هنر باشد.
وی در بخش دیگری از سخنان خود تصریح کرد : آنچه از آن غافل هستیم اعتبار هنر است ما در این جامعه چقدر دچار فقر فرهنگی هستیم؟ و چقدر برای از بین بردن این معظل به ابزار هنر روی آورده ایم؟ من امیدوارم هر چه زودتر از خواب غفلت برخیزیم . امروز اگر محصول خروجی دانشگاه پزشک بی فرهنگ و مهندس بی هنر باشد جامعه به قهقهرا می رود؟ اگر در یک دانشگاه خارجی بخش علمی راکد باشد ولی بخش فرهنگی و هنر آن فعال است. دکتر طیب طاهر متذکر شد : ما کار تفننی را با کار فرهنگی و هنری در دانشگاه اشتباه گرفته ایم دانشجو باید سعی کند چالش ها و موانعی که در مسیر فعالیت هنری اش پیش روی اوست را دور بزند ، امروز می بایست با کارگروهی فرهنگی و هنریف خرد فردی را به خردجمعی تبدیل کنید .
وی تصریح کرد: مدیر باید ضرورت هنری را احساس کند، نیروی فرهنگ باید در فضای مدیریتی دانشگاه تزریق شود تا موتور هنری راه بیافتد.
هوشنگ شیرمردی: حمایت بیشتری از تشکل های فرهنگی خواهد شد
در ادامه ، رئیس شورای شهر اهواز دیگر سخنران این نشست عنوان کرد: شهرداری ها و شوراهای شهر و روستا کشور که ناظر بر این برنامه ریزی ها هستند هنوز مجوز برخی اختیارات قانونی به آنها تنفیض نشده است مشکلاتی که امروز در این نشست فرهنگی بدان اشاره رفت قابل پذیرش است، در استان و کلان شهر اهواز پتانسیل ها و فرصت های کاری زیادی وجود دارد که با حضور و نقش آفرینی تشکل های فرهنگی قابل پیگیری و شکوفایی است. دکتر هوشنگ شیرمردی یادآور شد دغدغه های فرهنگی بسیاری است که اینجانب معتقدم تشکل های مردم نهاد با شورای شهر تعامل کنند و نظرات خود را به ما ارایه دهند، ما امیدواریم هر چه زودتر دولت اختیارات قانونی شوراهای شهر را به این نهاد مردمی بازگرداند که دولت قول این امر را داده است ما با توجه به این اختیارات توانایی حمایت بیشتر از تشکل های فرهنگی را خواهیم یافت.
مهران دشت بزرگ: تشکیلاتی تحت عنوان هنر دانشجویی ساختار مشخصی ندارد
در ادامه ، یک مدرس تئاتر با اشاره به روند برگزاری نشست هنر دانشجویی گوشزد کرد: متاسفانه در این نشست به مباحث و آسیب شناسی وضعیت هنر دانشجویی کمتر اشاره رفت.
مهران دشت بزرگ تاکید کرد: باید به مباحث هنر، دانشگاه و دانشجو جزئی تر وارد شد ، در مقطعی سال 1376 من بعنوان یک هنرجوی ساده که وارد دانشگاه شدم یک جریان پوینده و سازنده بود و خروجی آن تبدیل به یک هنرمند خوب می شد ولی پس از آن جریان چه اتفاقی افتاد؟ شوربختانه اهمیت فرهنگ و هنر و هنرمند در جامعه کمرنگ شد، افرادی که هنر را نمی شناختند دست به تایید هنر و هنرمند می زدند، یک مدیر هنرمند همیشه در منگنه قرار می گیرد، تشکیلاتی تحت عنوان هنر دانشجویی هیچ ساختار پوینده و مشخصی ندارد، پس با مطرح شدن این مباحث گره ای از مشکلات باز نمی شود وی افزود: باید ساختاری که دارای ضمانت اجرایی است پیش کشیده شود، باید نگاه صرف را از حوزه پژوهش محور و اطلاع رسانی خارج کنیم و مباحث کاربردی شود، مشکل اساسی این است که نگاه از بالا به پایین است و در مورد هنر دانشجویی فقط کار ما شده گزارش دادند.
محمد ناصر چوپان: چرا شهرداری آثار هنری دانشجویان را خریداری نمی کند؟
محمد ناصر چوپان هنرمند گرافیست دیگر سخنران این نشست با اشاره به اینکه گروه فرهنگی یاران در این مسیر راه دشواری را آغاز کرده است خاطر نشان کرد: آیا در کشور ما کسی را مهمتر و بیشتر از امام حسین (ع) احترام می گذاریم، اوج عشق بازی هرکدام از ما امام حسین (ع) است.
پس چرا بین الحرمین را رها نمی کنید تا مردم خودشان آن را اداره کنند؟ چه کسی گفته برگزاری ماه محرم و صفر دولتی باشد و با بودجه دولتی اداره شود بگذارید مردم خودشان ورود کنند و محرم و صفر را برپا کنند.
وی در ادامه گفت: آیا دانشجویان ما آثاری ندارند که با قیمت اندک توسط شهرداری خریداری شود ؟ چرا دانشجویانی که گرایش و فعالیت هنری دارند در انتخاب واحد و شهریه و ثبت نام به آنها تخفیف نمی دهند؟ اساتید من در دانشگاه همه از بزرگان هنر ایران بوده اند چرا از اینجانب بعنوان حتی مشاور رایگان در کنار مدیران شهری استفاده نمی شود؟
چرا اراده ای در این جهت که هنر مملکت رشد کند وجود ندارد؟ چون هنرمندان دانایان هستند و اراده ی حاکم از هنرمند می ترسد حال اینکه یک هنرمند دانشجو باشد.
داریوش آرمات: در حوزه هنر دانشجویی باید مطالبه گر بود
داریوش آرمات فعال فرهنگی عنوان کرد: اگر مطالبه گر باشیم و مطالبه گری را با مدل خودش پیگیری کنیم موفق خواهیم بود، متولیان امر در حوزه هنر کوتاهی می کنند، برای پیشبرد اهداف این مباحث باید چارت سازمانی در قالب همین انجمن مردم نهاد شکل بگیرد و این سازمان باید یک مدل ارایه دهد، این انجمن چارت برنامه ریزی ایجاد کند و این برنامه را در قالب تقویم زمانی ارایه دهد گروه هنری یاران از این بیس و توانایی برخوردار است.
مصطفی نیک پی: چه انتظاری از ترمیم اوضاع در محیط هنری دانشگاه است؟
یک هنرمند موسیقی نیز در رابطه با هنر دانشجویی تصریح کرد: دانشجویان ما تا تجربه هنری را در فرآیند تحصیل طی نکنند نمی توانند برای جامعه هنری کار کنند. هنرمندان دانشجو در این وادی انتظاری بیش از این از مدیران فرهنگی دانشگاه نداشته باشند که به مطالبات آنها رسیدگی کنند، آلان هنرمندان بیرون دانشگاه مهجور هستند. وقتی رکود فرهنگی و هنری در شهر است چه انتظاری از ترمیم اوضاع در محیط هنری دانشگاه است.
مصطفی نیک پی تاکید کرد: سازمان های مردم نهاد قدرتمندترین بازوی هنری جامعه می توانند باشند اگر می خواهیم این دغدغه ها به نتیجه برسد باید خودمان مجری کارمان باشیم و باید مردم ما را ببینند.
کلاه کج : شرایط فرهنگی ایدآل نیست
کلاه کج دبیر انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز گفت: جنبش دانشجویی نشان داده است دغدغه دارد . وی گفت: هنر دانشجویی به این دلیل که به جامعه نزدیک بود ژست روشنفکری به خود نگرفت و در واقع هنر تغییر و اعتراض بود و در کافه ها خلاصه نشد . بدین لحاظ هنر ویژه ای است .
کلاه کج افزود: جامعه امروز از مسایل فرهنگی و اجتماعی رنج می برد چرا مدیران فرهنگی مانع از رفع این دغدغه ها هستند الان شرایط فرهنگی ایدآل نیست.
در نشست هنر دانشجویی، فرصت ها و چالش ها خانم کوراوند دانشجوی فعال هنری دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور و برگزیده جشنواره تئاتر کشور و همچنین سمانه محمدپور دانشجو ، آذین حیاتی عضو فعال کروه هنری یاران ، خانم ضیاغمی ، ضیغمی ، ابوالفضل بابادی شوراب ، فعال رسانه ای ، آقای هدایتی دانشجوی علوم پزشکی جندی شاپور و آقای کلاه کج فعال دانشجویی با طرح پرسش هایی واقعیت ها و انتظارات دانشجویان هنرمند را مورد آسیب شناسی قرار دادند.
در پایان نشست رضا کیانی بعنوان بانی این برنامه یک جمع بندی ارایه داد. عضو ملی کانون منتقدان تئاتر ایران در سخنانی عنوان کرد: در این نشست تبلور اندیشه و ایده های خودتان را ارایه نمودید امروز دانشجویان جوان و خلاقی در جمع حضور داشتند که این آشنایی نخستین،مایه فخر و قدرشناسی است ، جنبش دانشجویی اگر از حقیقت نگری باز ایستد و درگیر مصلحت کاذب شود رو به محافظه کاری می رود، دانشگاه نباید پیاده نظام حزب باشد بنابراین انجمن های هنری دانشگاه باید مستقل باشند، دانشگاه این پتانسیل را دارد که مولد اندیشه باشد .
وی تاکید کرد: گروه هنری یاران مستقل است و می تواند بستر آفرینی کند ما بزودی شاخه دانشجویی گروه فرهنگی یاران را تشکیل خواهیم داد، برای توسعه متوازن همه ما باید دست به دست هم دهیم، حاکمیت، رسانه ، نخبگان، قومیت ها و تشکل های مردم نهاد با کارکردهای متفاوت همه باید ، بخشی از این پروسه باشند.
از سازمان های مردم نهاد بخواهید مطالبات شما را به نشست ها و بحث بگذارند و انعکاس دهند و در بحث تاثیر دانشجو بر هنر باید بطور جدی در آثارشان دغدغه دانشجو را منعکس کنند، شخصیت دانشجو باید مورد پردازش واقع شود. وی ادامه داد: خوشبختانه در این نشست تعامل خوبی بین فعالان سیاسی و هنر برقرار شد، بینش سیاسی هم باید مکمل کار هنری باشد و یک هنرمند باید اعتراض سیاسی را با اثرش ارایه دهد و سیاسیون هم تصور نکنند هنرمندان در جامعه و معادلات تاثیرگذار نیستند ، می بایست تعامل سازنده و دوسویه بین هنرمندان و سیاسیون ایجاد شود، هنرمند وجدان بیدار جامعه است.