شهردار داریم یا شهرداری؟! / انتقاد از شهردار آبادان

ماندانا صادقی در فیدوس نوشت : خوشحال باشیم که آبادان دیوار های سالم چندانی ندارد که بشود آنها را سپرد دست چند جوان با ذوق که سرامیک کار باشند مثلا و روی یکی از دیوارها طرح های اسلیمی کار کنند یا مدرن با سرامیک های لعاب داده کوچک و بزرگ. بلانسبت مثل شهرهای دیگر این مملکت.

آبادان اگر خیلی دیوار سالم داشت از قبل از جنگ، معلوم نبود با این حجم از بنرهای تبلیغاتی شهردار محترم آیا می شد نام خیابان یا پلاک خانه ای را پیدا کرد یا نه؟

سر راست بروم سر اصل مطلب که برای اعصاب خودم هم بهتر است. راستی هزینه این همه بنر افتتاح امروز فلان پل یا افتتاح چند سال دیگر فلان بوستان از کجا تامین می شود؟

اصلا چه دلیلی دارد که مالیات و عوارض شهروندان آبادان صرف چنین بنرهای تبلیغی برای شخص شهردار شود؟ در هیچ کدام از این بنرها جایگاه شهرداری به عنوان یک مجموعه بانیروی انسانی مشخص،معلوم نیست.

شهرداری یک سازمان است. متشکل از بخش های مجزا که در پروژه ساخت، بهره برداری گروه خاصی در آن فعالیت می کند. سوال اینجاست که سهم تبلیغی برای کارگران، طراحان، معماران و مهندسان و پیمانکاران افتتاح xوy چیست؟

در تبلیغات قبل و بعد از افتتاح مثلا زمین چمن یا پیاده روی خانوادگی یا پل یا سایبان یا.... عکس تمام قد شهردار از همه چشمگیر تر است.(حتا در رپرتاژ آگهی های هفته نامه های محلی)

به چه دلیلی و با چه توجیهی افتتاح یک مکان منسوب به یک نفر می شود؟

این تبلیغات بیشتر از آن که تبلیغ فعالیت های شهردار باشد نشانه بی سلیقه گی طراحان است. کسانی که می خواهند با بنرهای چند در چند مخاطب اجباری بسازند و غافلند از این که همه مردم شهر را با چشم های شهردار نگاه نمی کنند.

شهروندان علاقه ای ندارند که کسی افتتاح یک مکان را در هزار روز آینده مرتب به آنها گوشزد کند ولی بابت کنسل شدن کامل یک پروژه از آنان عذر خواهی نشود.

به اعتقاد من مخاطب شناسی برای شهرداری کار خیلی ساده ای است. کافی است یک نفر از دفتر شهردار با یک تاکسی زرد بدون کولر، توی آبادان بچرخد. آن وقت است که میزان محبوبیت یا کارایی این بنرها را تشخیص می دهد. شهروندان حق دارند که در بوستان ها قدم بزنند حالا هرکس که ساخته باشد.

بوستان ها، پل ها، آسفالت، فاضلاب،و....با عوارض، نوسازی، مالیات ....ساخته می شود و انجامش چه در حال و چه در آینده ای نامعلوم نیازمند این همه تبلیغات غیر منطقی نیست. مشک آن است که خود ببوید ضرب المثلی قدیمی است که باید آن را فراموش نکرد. شاید بهتر است به جای هزینه این بنرها و استیج ها، بوستان های نیمه تمام تانکی دو تکمیل شود یا میدان پشت بیمارستان هفده شهریور یا کوچه پس کوچه های سلیچ یا حتا پیاده روهای ته لنجی ها که پر است از همان توریست هایی که شهردار گفت آمده بودند آبادان توی عید و تعدادشان از تعداد آمار استاندار هم بیشتر بود.