بی امکانی

عبدالرحیم سوارنژاد: کودکی ده ساله که دست چپش در اثر حادثه ای از بازو قطع شده بود برای تعلیم فنون رزمی جودو به یک استاد سپرده شد. پدر کودک اصرار داشت استاد از فرزندش یک قهرمان جودو بسازد. استاد پذیرفت و به پدر کودک قول داد که یک سال بعد می تواند فرزندش را در مقام قهرمانی کل باشگاه ها ببیند.

در طول شش ماه استاد فقط روی بدنسازی کودک کار کرد و در عرض این شش ماه حتی یک فن جودو را به او تعلیم نداد. بعد از شش ماه خبر رسید که یک ماه بعد مسابقات محلی در شهر برگزار می شود. استاد به کودک ده ساله فقط یک فن آموزش داد و تا زمان برگزاری مسابقات فقط روی آن تک فن کار کرد. سرانجام مسابقات انجام شد و کودک توانست در میان اعجاب همگان، با آن تک فن همه حریفان خود را شکست دهد.

سه ماه بعد کودک توانست در مسابقات بین باشگاهها نیز با استفاده از همان تک فن برنده شود. وقتی مسابقات به پایان رسید، در راه بازگشت به منزل، کودک از استاد راز پیروزی اش را پرسید. استاد گفت: دلیل پیروزی تو این بود که اولا به همان یک فن به خوبی مسلط بودی.

ثانیا تنها امیدت همان یک فن بود و سوم اینکه تنها راه شناخته شده برای مقابله با این فن، گرفتن دست چپ حریف بود، که تو چنین دستی نداشتی.

یاد بگیر که در زندگی، از نقاط ضعف خود به عنوان نقاط قوت استفاده کنی. راز موفقیت در زندگی، داشتن امکانات نیست، بلکه استفاده از "بی امکانی" به عنوان نقطه قوت است. گاهی چنان به داشته های خود مغرور می شویم در صورتی که راز استفاده را نمی دانیم و گاه از نداشته ها لب به گلایه می گشاییم و زبان به پرخاش ،بدون اینکه توجه داشته باشیم که چگونه باید راه را پیمود. کافی ست عمیق یاد گرفت و با دقت آموزه ها را در مکان و زمان مناسب برای موفقیت بکار بست .

ما اراده داریم و با تلفیق آن با ایمان بزرگترین گره ها را باز خواهیم کرد فقط لازم است زبان اطاعت از مربی را بدانیم و فرامینش را بدرستی گوش فرا دهیم و از آن برنتابیم تا قهرمانی بزرگ و ماندگار در عرصه اجتماعی شویم .باید یاد بگیریم و بگوییم (یارب یارب یارب قوعلی خدمتک جوارحی) ومستجاب می گردد و غنی ترین فرد خواهید شد و با زمزمه (الهی و ربی من لی غیرک) بر همه الهه های موجود فائق آیید و بر سکوی افتخار بایستید.

عبدالرحیم سوانژاد