شوشان - علی عبدالخانی :
ویروسی خطرناک، با سرعت سرایت بالا، تقریبا بدون علایم اولیه و در یک کلام کُشنده و بسیار پیچیده، از یک نقطه یا نقاطی از جهان حرکت خود را آغاز می کند و بدون توجه به ساختار حکومتها و تنوع ملتها، مرزها را یکی پس از دیگری درمی نوردد و بشدت فراگیر می شود. در کمتر از دو ماه نام کرونا به پر مصرف ترین کلمات در سطح جهان تبدیل می شود و دلهره همه ی جهانیان را فرا می گیرد.
این موجود میکروسکوپی اقتصادهای بزرگ و کوچک دنیا را در هم می شکند و آموزش و هنر و ورزش را به تعطیلی می کشاند. تجمعهای کوچک همچون مجالس عروسی و ترحیم را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. لحظه به لحظه بر تعداد آلوده شدگان به این بلا، افزوده می شود.
در حاشیه ی یک جلسه ی اقتصادی که مدتی قبل در اهواز برگزار شده بود، برای یکی از مسئولان حوزه اقتصاد از دو اصطلاح خاص به خودم در توصیف و شرح شرایط بیماری کرونا استفاده کردم. (اصطلاح ایستاده و نشسته یا افتاده).
به آن مسئول گفتم که بحکم منطق و در غیاب ابزار سنجشی - تشخیصی کافی و توسعه نیافتگی ما مردم که عادتاً موازین بهداشتی لازم در رابطه با این بیماری را نه تنها مورد توجه کافی قرار ندادیم بلکه کُلیت موضوع بیماری را به تمسخر و استهزاء گرفته ایم و... در چنین شرایطی قطعا بسیاری از اشخاص به هر دلیل و علت به این ویروس آلوده شده یا می شوند و چون دوره زمنگیر شدن آلوده ها بعضاً بیش از یک ماه طول می کشد، لذا ما با عده ای از حاملان ویروس که ظاهراً سالم هستند و بر سر کار می روند و زندگی طبیعی خود ادامه می دهند و... مواجه هستیم. من این مرحله را مرحله ایستاده نامیده ام.
اما مرحله نشسته یا افتاده از دیدگاه راقم این سطور مرحله ای است که *همان حاملان و ناقلان به ظاهر ایستاده و ظاهراً سالم، بعد از انقضا و پایان یافتن مقاومت بدنشان ابتدا به محاصره ویروس درآمده و مجبور به نشستن یا افتادن !! می شوند.
آنچه گفتم به معنای ایجاد استرس در مخاطبان نیست بلکه هدف اصلی آن در درجه ی اول این است که مخاطبان این نوشتار بپذیرند و باور کنند که خطر واقعا جدی است لذا به بستگان، همسایگان، دوستان و همکاران خود بفهمانند که همه موازین بهداشتی و توصیه های وزارت بهداشت و درمان را مو به مو و با دقت اجرا کنند.
وزیر بهداشت به زبان گویا و بسیار روشن حقیقت این بیماری و سرعت بالای واگیری انتقال آن را گفتند. بسیاری از کشورها شرایط سختی را جهت مبارزه با این بیماری در دستور کار خود قرار دادند. با این توصیف چرا هنوز بخش عمده ای از مردم ما با خود و جامعه شان لج کرده و از بدیهی ترین وظایف مورد انتظار سر باز می زنند.
رسانه ها، صاحبان قلم و تریبون، معتمدان و فعالان اجتماعی و روابط عمومی همه دستگاههای دولتی و غیر دولتی پای کار بیایند و بر افزایش آگاهی مربوط به بهداشت عمومی و اقناع مردم مبنی بر درک شرایط این مرحله و عمل به دستورات و توصیه های وزارت بهداشت متمرکز شوند.
باور کنید اخباری همچون تعداد مبتلایان یا فوت شدگان و حاشیه های مختلف، در شرایطی که بخش عمده ای از مردم اصل خطر (ورود به مرحله نشسته یا افتاده) را درک نکرده اند و ناخواسته به ابزار انتشار و شیوع کرونا تبدیل شده اند، این اطلاع از اخبار مبتلایان و مُردگان چه دردی می تواند درمان کند؟ بیش از توجه به اخبار و اطلاعات آماری باید در زمینه ارتقای احساس مسئولیت شهروندان بویژه مناطق محروم در برابر ابعاد خطرناک این ویروس، کوشید.