شوشان - دکتر اکبر ظریفی :
سپهر سیاسی کشور، به روزگاری دارد پای می گذارد که دارای ساختاری تازه ،با ویژگی هایی "نو زائیده شده" است. واپسین ویژگی،همین بیماری همه گیر است که همه جهان را در بر گرفته است و ایران نیز از این آسیب هولناک کنار نمانده است. کارشناسان همه بخش ها به زایش های تازه در پیرامون خود خبر داده اند و به پذیرش ریخت تازه تن داده اند.
کنشگران سیاسی نیز در برابر زایش های نو خواهند بود و می بایست به شناخت درستی از آنچه هست و آنچه خواهد بود برسند. روشن است که بدون پذیرش "نگره های تازه" در رفتار، نمی توان همانند گذشته نقش آفرینی کرد و به امید بهره مندی نشست. هر چه از دیروز "نشان شناسایی"داشتیم، دیگر به درد نمی خورد، نام ها و نشان های تازه نیاز داریم،با آویزه هایی نو.
گاه سفارش درخواست های تازه مردم فرا رسیده است و کنشگران می بایست پیرامون این خواست ها بیندیشند و شناسایی کنند و راه کار نشان دهند .
هدف ها و آرزوها و آرمان ها دستخوش دیگرگونی شده است، در راستای راه تازه می بایست جنبید.هر کسی خواهان پیشرفت است،باید گردن به انداختن طرحی نو بنهد و بساط کهنه را برچیند.
یک چیز را باید همه درست ببینند و آنهم روشن کردن راه درست است تا کسانی در تاریکی و سایه نجنبند و به گاه نیاز،گوی آمدن به منزل را از صاحب خانه بربایند .اگر خواست های بیشترین مردم به درستی شناسایی شود و همان فریاد گردد، البته به جای بایسته خواهد رسید.
باری، کنشگران سیاسی رادیگر در مملکت ،به نام های پیشین نمی توان صدا کرد، چون هر آنگاه که کسی را صدا می کنی، چهره های گوناگون خود را شنونده ویژه می بینند و این، آشفتگی پیش آورده و خستگی ها را چند برابر ساخته است.دیگر اصلاح و اصول نکنید، در "اندیشه نویی دیگر "باشید.