جان گیر جهان گیر و مدیریت فراگیر

ویروس کرونا در زمان کوتاهی عالمگیر شده و هم اکنون بیش از یک میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به کرونا ویروس هستند و این ویروس بیش از نیمی از جمعیت جهان را خانه نشین کرد . گرچه پاندومی کرونا پیامدهای منفی گسترده ای تاکنون داشت و اثر بسیار بدی روی اقتصاد و معیشت مردم گذاشت و کشورها به تکاپو افتاده اند تا این خسارت ها را به حداقل برسانند اما اگر این خانه نشینی با این تعداد انسان روی کره ی زمین ادامه یابد فاجعه به بار می آورد و خسارات و تبعات آن فراگیر و قابل ملاحظه و تقریبا" غیر قابل جبران خواهد بود. اخبار و کلیپهای نگران کننده از وضعیت بیماری از کسادی بازار از تعطیلی کارخانه ها و کارگاهها از بیکاری کارگران دست به دست می گردد. 

چون این بیماری عالم گیر است بنابراین شرکت هایی که با محیط وسیعتری سرو کار دارند آسیب های بیشتری می بینند. این ویروس بخاطر واگیر دار بودن و علاج ناپذیری باید پیشگری شود و پیشگیری آن در در خانه ماندن است و در خانه ماندن همان و تعطیلی کسب و کار همان. لذا این ویروس به جان اقتصاد جهان نیز افتاده است.این بیماری با این گستردگی یک بلیه ی بزرگ اقتصادی نیز محسوب میشود. میتوان گفت این پاندومی یک تحریم طبیعی و قهری برای کل جهان است. هم اکنون فقط ایران تحریم نیست بلکه تقریبا" تمام کشورها تحریمند. شرکت های بزرگ و بین المللی خصوصی نیز دچار خسارات زیادی شدند و همان طورکه قبلا" اشاره شد هرچه که شرکتها بزرگتر و محیط گسترده تری داشته باشند به تبع آن زیانهای بیشتری می بینند. پیش بینی می شود کرونا ویروس بیش از نیم میلیارد نفر را زیر خط فقر ببرد.برخی از یلایا،مسایل و مشکلات روی بخشی از جامعه و اقتصاد که در اینجا بیشتر مورد بحث ماست اثرات منفی دارد. اقتصاد دانان می گویند تورم فقیر را فقیرتر و غنی را غنی تر می کند. پاندمی کرونا مرز و کشور و جهان اول وجهان سوم و فقیر و غنی نمیشناسد. تقریبا" همه را با کاهش درآمد سرسام آور مواجه کرد و می توان گفت کرونا روی ثروتمدان اثر منفی تری گذاشت بطوریکه: ثروت 500 ثروتمند برتر دنیا مشترکا" 444 میلیارد دلار بر اثر اپیدمی کرونا و مختل شدن بازار جهانی سهام از ترس این ویروس کاهش یافته است. آقای بیل گیتس ، جف بزوز و برنارد آرنالت ،مدیران عامل سه شرکت جهانی بیشترین خسارت را دیده اند و ثروت آنها روی هم رفته بیش از 30 میلیارد دلارکاهش یافته است .(البته تاکنون).

همچنین کشورهای با اقتصاد بزرگتر و صادرات بیشتر خسارات بیشتری را باید تحمل کنند. بعنوان مثال ، صنعت گل هلند خسارت فراوانی دید و یک میلیون سیب زمینی روی دست کشاورزان ماند و بر اثر شیوع کرونا صادر نمی شود و یک کشاورز گفت که یک کیلو سیب زمینی را بجای 18سنت یورو به یک سنت یه دامداران می فروشد.تنها در دوماهه ابتدایی شیوع این ویروس حدود 185 میلیارد دلار به اقتصاد چین خسارت وارد شد.

اثرات منفی آن روی سومین اقتصاد دنیا یعنی ژاپن و آلمان بعنوان بزرگترین اقتصاد اروپا  و هنگ کنگ و سنگاپور نیز قابل ملاحظه بود و خلاصه اینکه کرونا تاکنون بیش از 5هزار میلیارد دلار به بورس بازان جهان ضرر زد و این ضرر و زیانها در حال افزایش است. پس چه باید کرد؟ همه ی کشورها هم اکنون به تکاپو افتاده اند وبا تمام توان برای مهار و کنترل این ویروس تلاش میکنند.چه بخواهیم و چه نخواهیم این مهمان ناخوانده حالاها مهمان دنیاست و راهی جز مدیریت فراگیر و بکار گیری تمام تخصصها و شیوه های مفید و موثر برای کاهش اثرات منفی آن وجود ندارد.متخصصین پزشکی با مدیریت کارآمد باید کار خود را بکنند و مدیران عالی در سراسر دنیا نیز باید برای مقابله با پیامدهای غیر بهداشتی آن سازو کارهای لازم را داشته باشند.گزاف گویی نیست اگر بگوییم به متخصصین مدیریت بحران، اقتصادان، روانشناسان، متخصصان کارآفرینی بیشتر از پزشکان نیازمندیم. نباید خود این ویروس که مستقیما" مرگ را در پی دارد ما را و جهان را غافل کند از مرگ اقتصادی و اجتماعی. البته هویداست که در کشور ما و جهان برنامه هایی در این خصوص دارند و هرچه که به جلو می رویم برنامه های عملیاتی در قالب بسته های اقتصادی بیشتر و بیشتر میشوند. ناگفته نماند که همان کشورهای با اقتصاد بزرگ که دچار خسارات کلان نیز میشوند، اندوخته های مالی فراوانی نیز دارند که هم اکنون بسته های چند ده میلیارددلاری به بازار تزریق میکنند ودر این مقطع، راهی جز این نیست.در کشور ما که قشر آسیب پذیر بیشتری داریم باید توجه بیشتری کرد و حساسیت بیشتری نشان داد. 

اگر صندوق توسعه ملی و ذخایر مالی در این برهه که بیشترین بحران انسانی را داریم به درد نخورد پس کی به درد می خورد. مگر نه اینکه باید اندوخته هایی برای مواقع حساس و بحرانی و روز بمادا داشته باشیم. آن روز مبادا امروز است.

این پاندمی جان گیر هم اکنون به جان جهان افتاده و همینطور به جان و اقتصاد ما افتاد، باید با تمام قوا و خساوتمندانه و سرسختانه به جانش بیفتیم نه مقطعی، نه قطره چکانی، نه با چانه زنی، نه با شعار، بلکه فراگیر، یکپارچه و جهادگرانه. وقتی معضل و مشکل حاد، ویرانگر و فراگیر است باید با همه ی امکانات و با مدیریت یکپارچه و فراگیر با آن مقابله کرد.محور باید دولت باشد و تمام امکانات در اختیار دولت قرار گیرد.و دولت نیز در مقابل این اختیار و این امکانات ، پاسخگوی ملت باشد. ستاد مبارزه با کرونا نباید محدود به بخش بهداشتی آن باشد. ویروس کرونا علاوه بر پاندومی( همه گیری)، همه بخش گیری نیز هست.علاوه بر بعد سلامت جسم، ابعاد روانی ، اجتماعی و اقتصادی نیز دارد. رییس جمهور باید تیم قوی تلفیق کننده ای داشته باشد تا بتواند تعارضات نقش را مدیریت و به هر بعدی از ابعاد آن ضریب اهمیت واقعی خودش را بدهد. نه کمتر و نه بیشتر.همه جانبه نگری و اجتناب از تک بعد نگری لازم است و یکپارچگی در تصمیم گیری و مدیریت، ضرورتی انکار ناپذیراست. اقدام چین در مقابله با کرونا،با این وسعت و جمعیت تحسین برانگیز است. مدیریت یکپارچه، گسترده، فراگیر و وحدت فرماندهی رمز موفقیت چین بود. فقط با داشتن امکانات موفقیت تضمین نمی شود. بلکه ، چگونگی استفاده از امکانات و تجهیزات مهم تر است که همان مدیریت یکپارجه، فراگیر و در یک کلام مدیریت اثربخش است.