شوشان - نوید قائدی :
امروز خبرگزاری ایرنا خوزستان با درج عنوان خبری از قول معاون اول محترم ریاست جمهوری اعلام نموده اند که: خوزستان قلب پیشرفت ایران اسلامی است اما دارای مشکلاتی است که برای بررسی آن ها آماده ام.
پیرو خبر درج شده، جهت استحضار ایشان و البته رفع ابهام از افکار ما شهروندان به نظر می رسد که لازم است توضیحاتی ارائه شود.
جناب جهانگیری عزیز روزگاری که خوزستان قلب پیشرفت ایران بزرگ بود به سرآمده است زیرا آن دوران مربوط به زمانی بود که بزرگترین پالایشگاه جهان در آبادان مستقر بود و تولیدات پالایشگاه نه تنها سرنوشت حکومت و توسعه ایران را رقم می زد بلکه در جغرافیا و سیاست منطقه خاورمیانه و جهان تاثیری شگرف داشت.اما بعد از جنگ تحمیلی و بروز خسارت های سنگین به پیکره خوزستان و زیرساخت های آن دیگر هیچ وقت نتوانست کمر راست کند و به جایگاه و رتبه گذشته خورد برسد،چون ظرفیت های ایجاد شده در دیگر استان های کشور جایگاه خالی خوزستان رنج کشیده را پر کردند، پس جمله شما که فرمودید خوزستان قلب پیشرفت ایران اسلامی است بیشتر جنبه شعاری و احساسی دارد تا بار واقعیت.
جناب جهانگیری اگر منظور شما از پشرفت، توسعه است بله خوزستان هنوز هم با وجودهای ضعف های اساسی در ساختار خود در مسیر سینرژی توسعه و پیشرفت کشور فعال و پویا است، فعال است چون هنوز در اعماق رگه های خوزستان نفت جاری و گاز از آن ها متصاد می شود.
اما توسعه در خوزستان همگام با قطار توسعه دیگر استان های کشور که از منابع چندانی هم برخوردار نیستند، همگام که نیست هیچ بلکه به دلایل چند که شما باید طی هشت سال سکانداری معاون اولی آن ها را می یافتید در برابر توسعه در مسیر پایدار اینرسی و حالت لختی و ایستا دارد که حتما دلایل آن ضعف های مدیریتی در استان و کم توجهی و عدم نظارت صحیح و شاید لابی مرکز نشینان است.
جناب جهانگیری قطارهای زغال سنگی قدیم وقتی در شیب های تند قرار می گرفتند ، جهت غلبه بر نیروی جاذبه و حرکت به بالا با ریختن ذغال سنگ به سختی جان می کندند و با دود و حرارت و سیاهی زیاد واگن های متصل را به پیش می بردند، خدمه لکوموتیو پیشران داغون و سیاه و خسته و پریشان می شدند تا سرنشین ها و بار واگن های دیگر را به سلامت بالا ببرند،حال مثال خوزستان شده است که در سختی های کشور و تنگناها باید بخش زیادی از بار سنگین حرکت کشور را به دوش بکشد اما خود دارای سیاهی های زیادی است که بی پاسخ مانده اند، قطار ذغال سنگی می گویم چون مسیر توسعه فعلی و حرکت پایدار نیست و بوی حفظ محیط زیست و سبزی از این حرکت نمی آید.چه زیبا بود دوره هشت ساله ای که خیلی ها در دولت شما آمدند و رفتند و شعارهای زیبایی سردادند و ما هم برای آن ها سوت و هورا کشیدیم، آخرین نمونه آن خاطرات رئیس جمهور محترم در روزی که خوزستان هوا نداشت، بود.