شوشان تولبار
آخرین اخبار
شوشان تولبار
کد خبر: ۱۰۴۵۴۴
تاریخ انتشار: ۲۷ بهمن ۱۳۹۹ - ۱۴:۳۱
شوشان - ماشاالله براتی / مدیرمسئول هفته نامه آنشان :
بیش از۴سال دکتر علامرضا شریعتی استاندار یکی از مهمترین استانهای کشور بود.او برای رسیدن به مناصب مهم از دانشجویی تازه فارغ التحصیل که حتی تواتایی نوشتن یک نامه ی اداری را هم نداشت. بصورت هدفمند از سوی یک جریان خاص و هر چند ماه یکبار، ارتقاء داده می شد. از شبکه بهداشت یک شهرستان کوچک تا معاونت دانشگاه چمران. مدیرکلی سیاسی و سپس معاونت سیاسی-اجتماعی استانداری.
این روند شتاب زا و حرص منصب نه از سر شایستگی،بلکه ناشی از اراده ای معطوف به قدرت بود که او را بالا می کشید بی آنکه اسباب بزرگی،فراهم کرده باشد.معاونت او در دوران استانداری معین، با توجه به پایان دولت خاتمی، شبیه حکایت دولت مستعجل بود. اگر چه برگزاری انتخابات مجلس هفتم در ایذه و باغملک و حوادث تلخ آن، می توانست جایگاه او را به سبب ناکارآمدی، نابود کند.اما باز هم از تاوان خطاها در رفت.در دوره ی احمدی نژاد ظاهرا به تکمیل تحصیلات پرداخت ومجوز آزمایشگاه ژنتیک گرفت اگر چه محفلی برای نشست های شبانه ی حواریونش شد.در دولت روحانی، به جای مقتدایی بر اریکه قدرت نشست و کسی کنایه ی مقتدایی را جدی نگرفت وقتی که گفت ایشان را ببرند و چند دست کت و شلوار برایش سفارش دهند. 
معنای دیگر این سخن شاید این بوده که قبای استانداری به تن او زار می زند و سزاوار او نیست.اما در جدال های سیاسی مسکوت ماند. شریعتی آمد با بارانی از بحران برای خوزستان. 
ردپای او در همه ی مشکلات،قابل دیدن بود.عملکرد او نیز ناتواتی او را فریاد می زد اما گوشی برای شنیدن نبود چرا که لابی قدرتمندی در تهران داشته و دارد. گاهی تلاش داشت تا خود را مدیری فراتر از حوزه ی دولت  نشان دهد.آنجا که بر شهروند خوزستانی عتاب و تهدید کرد. و می کوشید تا با فرار به جلو، از ناتوانی خود در مدیریت بحران سیل خوزستان،بگریزد. اما مدتی پیش، گزارش عملکرد وزارت کشور بر اساس شاخص های آن،که شریعتی را در ردیف آخر استانداران قرار داد دیگر جایی برای تشکیک در ناتوانی و ناکارآمدی او نگذاشت. 
او برخی از افراد را اجیر کرده بود تا او را چنان توانا نشان دهند که گویی هر روز در تهران،برای بردن او در یکی از مدیریت های مهم صف کشیده اند حال آنکه حقیقت جز این بود.خلاصه اینکه شریعتی با تمام ضعف ها و توانمندی های مورد ادعایش،از خوزستان رفت و میراثی را به جای گذاشت که به زودی آثار و پیامدهای آنرا بیشتر لمس خواهیم کرد.مهمترین این میراث،یک اعتماد به نفس کاذب برای همه افرادی است که دور و برش را گرفته اند.زیرا این افراد چون او را خوب می شناختند دیگر برای خودشان، سهمی کمتر از استانداری نخواهند خواست و این جدال و تخریب سختی را بین این افراد در پی خواهد داشت. 
شریعتی به سازمان استاندارد رفت تا بار دیگر نشان داده شود که تخصص و توانایی، ملاک نیست بلکه وابستگی به کانون های قدرت و تصمیم سازی، ملاک این افراد است. من با همه ی وجودم مخالف او بوده و خواهم بود.اما با همه ی این رویکرد، برایش آرزوی سربلندی در منصب جدید دارم و با همه ی ناامیدی، امیدوارم که حداقل از این آزمون،سربلند بیرون آید.
ماشاالله براتی.
نام:
ایمیل:
* نظر:
شوشان تولبار