اگر گفتمان اجماع و وفاق پزشکیان نبود، رادیکالیسم، کشور را به ورطه ی شورش می کشاند

شوشان ـ  عبدالرحمن نیک سرشت :

شایسته بود که پاسخ رنجنامه ی منتشره از سوی جناب آقای گراوندی که شخص استاندار مخاطب آن بود را خود موالی زاده پاسخ می دادند نه یکی از مشاوران ایشان!

البته، نباید فراموش کنیم، که آقای موالی زاده ، یک آریستوکرات تمام عیار است و بقول یکی از رجال بزرگ خوزستانی، ایشان خود را جزو اشراف خوزستان می داند و جنبه های مردمی و خودمونی بودن آشکار وی بسیار محدود است و همین مساله، موجب می گردد که مشاوری به جای ایشان، جواب نامه کذایی را بدهد و از جناب آقای گراوندی دلجویی نماید همین نکته، ما را  در اثبات این واقعیت، قانع تر می نماید که روابط موالی زاده با شهروندان و نوع تصمیمات ایشان، بر اساس طبقه بندی اجتماعی و جایگاه آنها رقم می خورد.
بدون تردید همه کسانی که با گفتمان اجماع و وفاق پزشکیان در استان خوزستان مخالف بودند خود به شکل سریالی قربانی رادیکالیسم افسار گسیخته ای شدند که منشای سیاسی ندارد و صرفا، خصلتی، هیجانی و متاثر از حب و بغض های شخصی مبتنی بر حسادت، زیرآب زنی و تمامیت خواهی بوده است.
به هر حال شاید عده ای فکر می کنند، حالا که توانستند موالی زاده را به قدرت برسانند با این رفتارها، نیز می توانند او را حفظ و آخر و عاقبت به خیر کنند. خیر، این تصور غلط است، این خوابی است که تعبیری ندارد.چون مشکل جناب آقای موالی زاده، درونی است و به همین دلیل، از بابت وابستگی های آریستوکراتی خود، نیاز به افرادی دارد که مرتب جبروت ظاهری او را هرچه بیشتر نمایان تر کنند و این عیب بزرگی است که با عبادت، اخلاص، خاکساری، استرجاع و رو راستی با خود برطرف می شود به امید این که این انتقادات مخلصانه در اصلاح ذات بین مفید واقع شود چون رادیکالیسم افسار گسیخته جناحین سیاسی موجب شورش و آشوب در کشور می گردد که الحق من الانصاف ، گفتمان اجماع و وفاق پزشکیان سدی مستحکم در برابر این پدیده ی ناصواب است.