شوشان - فاضل خمیسی:
گفته میشود برخی حیوانات از نظر زیستی فقط در شعور با انسانها متفاوت و در سایر شاخص های احساسی ، غرایز و حتی عاطفی فاصله ی چندانی با اشرف مخلوقات ندارند ، در واقع این شعور و عقلانیت آدمیان است که آنها را اشرافیت بخشیده است نه ملوکیت آنان!
اشرف بودن بار مسوولیت عام داشته و فقط امتیاز خاص نیست !
... بحث بسیار گسترده است ، اما غرض از این مقال اینست که به : «گاومیش ها برسید»!
در این گرمای بیش از ۵۰ درجه نوعی نسل کُشی در خلقت در حال رُخ دادن است.
گاومیش اینجا یعنی همه ی زبان بسته هایی است که ادامه حیاتشان به خلاقیت، حس مسوولیت و اندیشه ی مدیریتی آدمیان در شرایط سخت اقلیمی وابسته شده است .
نمیدانم! شاید کمرهای سوخته و پوست کنده ی گاومیش و گاوها از برهنگی آسمان و خشکی زمین نوعی دادخواهی از ماست!
وقتی میشود «باران» را خرید و جویبارها را جاری کرد و کوه یخی را از قطب به کویر مهاجر ساخت ، حتماً میشود پیش بینی هایی کرد که نه تالابی خشک و نه جوجه ای از تشنگی بمیرد.
توجیه سازی عدم آمادگی و نداشتن برنامه عملیاتی برای به حداقل رساندن آسیب های ناشی از تغییرات اقلیمی نشان از آنست که امور عالمانه برنامه ریزی نشده اند ...
نمیشود همه چیز را قاطی کرد و الا مینوشتم ،وقتی دیروز خبر آمد که حوزه ی امتحانی کنکور دانش آموزان دختر و پسر شهرستان تازه تاسیس کرخه که از شهرستان شوش منشعب شده با مسافت حدود ۱۰۰ کیلومتری و در مرکز استان پیش بینی و این اقدام باعث ایجاد استرس ، زحمت و نگرانی فراوانی برای صدها داوطلب و خانواده ی آنها شده و چه بسا در نتیجه ی امتحان و آزمونشان تاثیر مستقیم ومنفی بدنبال خواهد داشت و میشد با یک تدبیر ساده از از پیامد جلوگیری کرد و یا امروز، خروج رای دادگاه در خصوص لیست متخلفین شهرداری که به دهها تن میرسید و خیلی از آنها نیز هم اکنون تصمیم ساز یا تصمیم گیر هستند ، باید هم کمرهای گاومیش های این استان از بی تدبیری سوخته شوند .