چند روزیست که مصاحبه رییس شورای شهر اهواز مبنی بر دریافت حقوق افرادی است که بدون حضور فیزیکی حقوق دریافت میکنند ، در فضای مجازی بازتابهای گوناگونی داشته است ، لذا ذکر چند نکته در اینخصوص ضروری بنظر میرسد:
۱ ۰ این موضوع ، موضوع تازه ای نیست و از دوره های قبل وجود داشته و همواره گفته شده است. آسیب و درد را همه میدانند اما درمان آن دست چه کسی است و یا چه کسانی در درمان این درد کوتاهی کرده اند؟
۲. این افراد از چه دوره ای و به دستور چه کسی بکار گرفته شده اند ؟ که ضروریست ضمن بررسی موضوغ با خاطی ویا خاطیان برخورد لازم صورت گیرد.
۳ ۰ با فرض اینکه شهردار یا شهرداران اقدام به این کار خلاف نموده اند ، نقش ناطران بر عملکرد شهرداری در طی دوره های مختلف چه بوده است؟
۳ . در عملکرد مالی یا همان تراز مالی که ماهیانه از سوی از شهردای به شورای محترم ارسال میگردد ، قطعا حقوق ۶۳۰ نفر، در مقایسه گذرای گزارشها، و حتی بدون بررسی آنچنانی قابل مشاهده بوده است.که دلیل باید واکاوی شود.
۴ . باتوجه به بند ۳ چند حالت متصور است یکی اینکه شهردار قائل به ارائه تراز مالی به شورا نبوده که این خود تخلف آشکار است و دیگر اینکه تراز ارسالی مورد و بررسی قرار نگرفته و دچار روزمرگی شده ، که اینکار زمینه غفلت شورا از امر نظارت را در پی خواهد داشت. حالت سوم این نیروها با هماهنگی مجری و ناظر بکار گرفته شده اند و... حال نماینگان ادواری شورا باید پاسخگوی این پرسش باشند که کدامین حالت اتفاق افتاده است .
۵ ۰ اگر فرض بر این باشد که مجری و ناظر یعنی شورا و شهردار با اطلاع از موضوع اقدام به اینکار نموده اند نقش معاونت عمرانی و ادره کل متبوعش در دوره مورد اشاره که عنوان اداره کل امور شهری و شوراها را یدک میکشد چیست؟ آیا بررسی های لازم صورت گرفته است؟ آیا از عملکرد شهرداری حسابرسی بعمل آمده است؟ در صورت پاسخ مثبت آیا گزارش حسابررسی که از سوی حسابرس به شورای محترم ارسال میگردد مورد بررسی قرار گرفته است؟
۶ . امروزه درد شهرداری بسیار فراتر از این حرفهاست. نادیده گرفتن نیروهای مجرب شهرداری، اعطای مناصب به نیروهای مامور غیر متخصص از دیگر دستگاهها، نگاه ارباب رعیتی به شهروندان که با یک مراجعه چند دقیقه ای به مناطق متوجه این خواهیم شد، پیمودن ره صد ساله برخی افراد در یک شب،و.... که نیازمند کالبدشکافی اساسی است.
۷ ۰ و بلاخره مدیریت شهری اهواز نیازمند تغیر فیزیکی اشخاص نیست بلکه نیازمند تغییر نگاه مدیریتی است.