شوشان - محمد سعید بهوندی:
جناب آقای دکتر رئیسی، رئیس جمهور محترم
سلام علیکم
چگونه باور کنیم که در نارس شدن میوهی متناسبسازی حقوق بازنشستگان با شاغلین همتراز که شوربختانه نهالش سالها دیر، امّا بالاخره در نیمهی اول سال 99، در زمینِ آرزوها و امیدهای فراوان کاشته شد، دولت قبلی با این پا و آن پا نمودن و تعلل در بموقع و عادی فرستادن آن و حتی تغییر منفی در متن و موادش و هم دولت حضرتعالی که قضیه را بصورت پسندیده و موثری دنبال ننمود، با اینکه صندوقهای بازنشستگی قانوناً زیر مجموعهی وزارت تعاون بوده و این وزارتخانه در قبال مشکلات، حق و حقوق قانونی و مطالبات بر زمین ماندهی مطالبات بازنشستگان موظف به تلاش برای حل آنهاست، دخیل نبوده باشند.
جناب آقای دکتر رئیسی
بازنشستگان مظلوم هر دری را برای احقاق حق قانونی و شرعیشان میکوبند، گویا بازشدنش محال گشته است و فراتر و بدتر از آن، حتی هیچ گوشی حاضر نیست، تنها و تنها سخن و دردشان را شنیده و با آنان صرفاً همدردی نماید. تو را به همان معبودی که میپرستید، آیا وضعیت کنونی معیشت بازنشستگان صندوقهای بازنشستگی کشوری، لشکری و تامین اجتماعی، شایستهی وجود دولتهایی است که همیشه عدالتمحوری و رعایت حقالناس را مرتباً اساس کار خود دانسته و تحقق آنرا بالاترین افتخار خویش میدانند؟! مگر همه معتقد به حساب و کتاب دقیق پروردگار متعال در روز رستاخیز نبوده و همه این دنیا را فانی و مزرعهای برای راحتی دنیایی آخرت نمیدانیم؟!، مگر همه در سه وعده و پنج اقامهی رو به قبله و تسلیم شدن در مقابل خدای هستیبخش، حال و احوال سراسر نیازمندمان را ملتمسانه بر زبان و اعضاء و جوارح جاری نمیسازیم؟! پس چرا نسبت به حقی که حساسترین و اساسیترین تکلیف الهی است، یعنی؛ حقالناس، به این سادگی و راحتی شانه خالی نموده و بیخیالی مشاهده میشود؟!
جناب آقای رئیس جمهور
همانگونه که محال است مطلع نباشید، بازنشستگان چهارده سال است، برای رسیدن به حقوق و مطالبات مسلّمشان، به انحاء مختلف دائماً در حال کنکاش و تلاشند و مواد قانونی متعددی نیز بر رعایت عدالت در دریافتها و زدودن چهرهی قبیح تبعیضهای ناروا و دادن حق و حقوق عادلانهی آنان، تصریح کامل دارد. همان مواد قانونی که نه نویسنده، تصویب کننده و ناظرش بازنشستگان هستند و نه هم مجری آن، پس چه رازی در بیتوجهیها به این حق مسلّم پنهان گشته که بازنشستگان از آن بیخبر و هرگز برملا نشده و این سکوت معنادار و مرگبار در خصوص سرنوشت لایحهی ارسالی به مجلس در مردادماه نیز به پایان نمیرسد؟!
جناب آقای دکتر رئیسی
تو را به وحدانیّت پروردگار یکتا و شاهد، چنانچه هیچ اعتقادی به حقوق، نیازمندیها، آسایش و آرامش بازنشستگان نزد قانونگذاران و مجریان وجود نداشته و اعتقادی به اجرای قانون نیست، توصیه نمایید با شهامت گفته شود تا با دیدن این مواد قانون، بازنشستگان بیشتر دلسوخته و عصبی و غصهدار نشوند. والله آه مستمر بازنشستگان مسن و سالخورده با اینهمه مشکلات جسمی و روحی عدیدهای که از آن رنج میبرند و حیف و دریغای اهل و عیال چشمانتظار آنان، روزی دیر یا زود شعلهای سوزان خواهد گردید و دامن بسیاری را خواهد سوخت. پس تا دیرتر نشده؛ اولاً به نمایندگان بازنشستگان اجازه دهید، بزودی خدمت رسیده و به تشریح حقوق و مطالبات قانونیشان بپردازند و ثانیاً جنابعالی نیز بزرگواری نموده و به این مسئلهی بسیار بسیار مهم رسیدگی و این معضل بزرگ را به فضل و کرم الهی برای کسب رضایت و عمل به تکلیف او، برای همیشه حل و به سامان برسانید!
ضمناً به اطلاع جنابعالی میرسانم:
برای حل این مشکل، نجات از این وضعیت تاسف بار و دستیابی میلیونها بازنشسته به حقوق و مطالبات قانونیشان، در نامهای به محضر مبارک مقام معظم رهبری، ارسالی به تاریخ ۹۹/۹/۲۵، قضیه را کاملاً تشریح و از معظّمله تقاضای محبت و یاری نمودم و همچنین در نامهای دیگر نیز محضر شریفتان و جناب آقای دکتر قالیباف، ارسالی به تاریخ ۹۹/۹/۲۷، مفصلاً به آن پرداخته و راهکار قانونی و میانبری نیز ارائه دادم.
توکلنا علیالله و هو حسبنا