۱- در روزهای گذشته یک مأمور پلیس به دست فردی که با وی درگیر شده بود، کشته شد؛ پلیس ضمن دستگیری سریع وی، او را به چنگال عدالت کیفری سپرد که کاری بسیارخوب و قابل قبولی می باشد؛

۲- اما پلیس به این اکتفاء نکرد و مظنون را در معرض تعرض و توهین لفظی و آشکار خانواده پلیس متوفی قرار داد که کاری است بسیار ناپسند و ناصواب؛

۳- افزون بر آن، مقامات پلیس حملات خود را متوجه کاستی های قانونی کردند و از صدر تا رده های میانی با ناقص دانستن قوانین جاری در حمایت از پلیس، خواستار اصلاح قانون بکارگیری سلاح توسط مأمورین نیروهای مسلح در موارد ضروری مصوب ۱۳۷۳ شدند.

مجلس شورای اسلامی که در حال حاضر اسپیکر(Speaker) آن با فرماندهی پیشین پلیس است، آمادگی خود را برای اصلاح قانون فوق اعلام داشت؛

۴- بنظر می رسد قانون بکارگیری سلاح و سایر قوانین کیفری از هیچ کاستی در راستای تقویت و بهبود وظایف پلیس برخوردار نیستند؛ زیرا آن چه پلیس را ناتوان کرده، عدم آموزش های صحیح مأموران آن در مقابله با خطرات و تشخیص موارد ضروری است.

اگر کلیپی که در فضای مجازی از درگیری مأمور پلیس با فرد مظنون پخش گردید صحت داشته باشد، نشان می دهد مأمور متوفی پلیس نتوانسته ضرورت استفاده از نهادهای قانونی نظیر دفاع مشروع در راستای حفظ جان خود و دفع شر مهاجم استفاده کند؛

۵- دادن اختیارات بیش تر به پلیس احتمال خطرات جانی فزاینده ای را برای مردم در پی خواهد داشت. برای نمونه، چندی پیش در شهرستان اهواز، مأموران پلیس بدون دلیل و تشخیص ضرورت و بدون ارزیابی قابل قبولی از موقعیت خود و وضعیت سرنشینان یک خودرو به طرف آنان شلیک می کنند و یکی از سرنشینان آن را که خانمی بیگناه بوده است، به قتل می رسانند؛

۶- بنظر می رسد آنچه در این میان مغفول است عدم آموزش و آگاهی لازم به مأموران پلیس است تا بتوانند در جای مناسب و ضروری از اختیارات قانونی خود استفاده نمایند. قتل مأمور پلیس مذموم و ناپسند و جنایتی نابخشودنی است اما اصلاح احساسی قوانین، گستره خطرناکی از نادیده گرفتن ارزش های اجتماعی نظیر حق حیات شهروندان را دامن خواهد زد.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه