کاش متولیان همه وزارتخانه ها و سازمان ها و نهادها به اندازه اعضای هیئت علمی دانشگاه ها به آسیب شناسی دستگاه متبوع خود در رسانه های سراسری می پرداختند.
شوشان - دکتر حسن دادخواه:
هر از گاهی در رسانه های نوشتاری یادداشتی از سوی عضو هیئت علمی دانشگاه های کشور در انتقاد از جنبه ای از آنچه در دانشگاه ها و آموزش عالی می گذرد، منتشر می گردد.
البته این خرده گیری های جزیی و کلی همگی برخاسته از دلسوزی و احساس مسئولیت و با هدف اصلاحگری است و نشانگر اهمیت دانشگاه ها و روال ها و فرآیندهای آنست و از این رو، باید سپاس گذار نویسندگان و منتقدان یاد شده بود.
کاش متولیان و اربابان جمعی همه وزارتخانه ها و سازمان ها و نهادها نیز به اندازه اعضای هیئت علمی دانشگاه ها به آسیب شناسی دستگاه متبوع خود در رسانه های سراسری می پرداختند.
نکته قابل بررسی در آسیب شناسی از دانشگاه ها و آموزش عالی کشور این است که بدانیم دانشگاه ها و سیستم آموزش عالی کشور، مجری توافقات و مصوبات قوا و شوراهای عالی و مقامات عالی نظام و دولت است و بسیاری از آیین نامه ها و شیوه نامه ها و تصمیم های داخلی دانشگاه ها نیز متناسب با شرایط کشور و تنگناهای داخلی و بلکه روال ها و تحمیل های جهانی است و دانشگاه ها نیز به مانند دیگر دستگاه ها، ملزم به انطباق خود با شرایط و مجموعه ای از عوامل بیرون از خود است.
در هر حال، موضوعاتی مانند بی رونقی بازار کار و شغل یابی، تورم و کمبود منابع، پریشانی بخش خصوصی، آمار بالای پذیرش دانشجو و پیامدهای حاصل از آن، هر یک تاثیرات ویژه و ناخواسته ای را بر مجموعه آموزش عالی کشور خواهد گذاشت.
از سوی دیگر، بالاخره وضعیت و شرایط سیاسی و جناحی حاکم بر فضای کشور نیز در همه برهه ها، بر نحوه اداره دانشگاه ها و آموزش عالی بخصوص در حوزه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری بی تاثیر نبوده است.
به نظر می آید که به رغم نیت خیر خواهانه منتقدان به دانشگاه ها و آموزش عالی و بویژه وزارت عتف، اما منظومه خرده گیری های جزیی و کلی از آموزش عالی کشور در سمت و سوی سازندگی و بالندگی قرار ندارد و بیش از آنکه موجب جلب توجه مقامات عالی نظام به آسیب زدایی از دانشگاه ها بشود، موجب برداشت های نادرست و اتخاذ تصمیم های ناصحیح ایشان برای دانشگاه گردد!
جالب آنست که دسته ای از منتقدان دانشگاه ها و آموزش عالی کشور تا پیش از نائل شدن به بازنشستگی، سالیان دراز عضو عالی ترین شوراهای تصمیم گیرنده برای آموزش عالی بوده اند.
در هر حال، مجموعه شرایط کنونی دانشگاه ها و آموزش عالی بویژه وزارت عتف، که بسیار بسیار بیشتر از وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی مورد خرده گیری و انتقاد های تند قرار می کیرد، بطور تدریجی بر آن عارض شده است و سلسله ای از مدیریت های خرد و کلان و انبوهی از اعضای هیئت علمی دانشگاه ها در این عارضه نقش داشته اند و زدودن آین آسیب ها نیز تنها و تنها با بهبودی شرایط عمومی کشور امکان پذیر است!