- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان - علی عبدالخانی:
بسیاری از اعتقادات مردم نسبت به برخی اصناف ریشه ی علمی و حقیقی ندارد. برخی اعتقادات هم بینابین بوده اما در نگاه جامعه بگونه ای دیگر شکل گرفته اند.
بعنوان مثال یک باور نسبتا عمومی بر پرحرفی آرایشگران تاکید می کند. سئوال این است که ایا این باور بر اساس داده های علمی به اثبات رسیده یا اعتقادی ناشی از یک تصور غیر واقعی که بتدریج در ذهن مردم جاافتاده است؟
روانشناسان بر این نکته اتفاق نظر دارند که: " شنیده شدن احساس خوبی به انسانها می دهد ". به بیان دیگر اغلب انسانها میل به شنیده شدن سخنانشان دارند و از این بابت دچار نوعی آرامش می شوند.
از طرف دیگر گفتگو را می توان یک نیاز اساسی برای انسانها برشمرد که بدون آن برقراري ارتباط با ديگران ناممکن خواهد بود اما میزان و حجم گفتوگو (و نه متکلم وحده بودن) نیز متناسب با نیاز هر انسان و تابعی از شرایط باید باشد.
جالب است بدانید که روانشناسان رابطه ی وسواس، استرس و اضطراب در تیپ معینی از زنان و برخی مردان را با پرحرفی و زیاده گویی انان به اثبات رسانده اند اما نتوانسته اند یک رابطه ی علمی ميان ارايشگری و پرحرفی پیدا بکنند.
از دیدگاه علمی افراد وسواس تلاش می کنند همه جزییات ضروری یا غیرضروری مربوط به یک موضوع را با دقت بسیار برای مخاطب ذکر کنند لذا ناخواسته قدم در ورطه ی پرگویی قرار می دهند.
عده ای نیز نمی توانند با جملات کوتاه و خلاصه منظور خود را بیان بکنند لذا برای استتار این نقیصه ناچار به توضیح بیشتر می شوند و عملاً پرگویی می کنند.
این حالت شامل جنس، صنف یا تیپ مشخصی از مردم نیست و بعنوان مثال می تواند شامل معلم، راننده ی تاکسی، مهندس یا یک دست فروش نیز بشود.
همانطور که گفته شد این ادعا که آرایشگران افرادی پرحرف هستند، ادعایی ثابت نشده است اما اگر فرض کنیم که وضعیت انها بینابین یعنی متوسطی از پرگویی باشد، شاید بتوان این امر را به ذات و ریشه ی تاریخی این آرایشگری پیوند داد.
این فعالیت که امروزه به جزیی لاینفک از کسب و کارهای موثر و سطح بالا تبدیل شده است، در گذشته نه چندان دور، در مرتبه ی زیرین حرفه ها و مشاغل قرار داشت و شاغلان به این شغل با برخی محدودیتهای اجتماعی مواجه بودند.
شاید وجود این ذهنیت شبه منفی و گذشته ی آن، بشکل ناخودآگاه اشخاص را وادار به ورود به وادی سخن و سخنوریهای یکجانبه با مخاطبان بکند.
به بیانی واضحتر، شخص براي غلبه بر احساس ناخوشایندِ ناشی از گذشته ی این حرفه، بازهم بصورت ناخوداكاه به بيان نظرات سياسي، اجتماعي، ورزشی، هنری يا علمي با مخاطب می کند.
همچنین ممکن است این حالت ریشه در یک مفهوم کسب کاری و مشتری مداری داشته باشد.
رقابت شدید در این بازار بویژه در ابتدای شروع آن ممکن است باعث شود که ارایشگر برای تثبیت مشتری برای خود، باب صحبت و از هر دری سخنی را با ایشان بگشاید و این باب به مرور زمان او را به زیاده گویی یا وراجی عادت دهد و بکشاند.
اما یک استثناء وجود دارد. گاهی یک شخص در حالات معین درصدد بیان یک موضوع که لازمه آن توضیح و تاکید و تفصیل برای مخاطب است که در چنین فرضی نمی توان بر آن شخص صفت پرگو چسباند.
همچنین شرح دوستانه ی یک خاطره یا نقل قول یک ماجرا یا حکایت یک داستان و امثال اینها مشمول صفت زیادگویی نبوده و میان آنها نیز باید قائل به تفکیک شد.
به این ترتیب اولین یاداشت نگارنده در سال ۱۴۰۱ به پایان می رسد.
