خوزستان و لزوم بهره گیری از مدیران جهادی و نخبگان علمی

در یک دهه گذشته بارها از طریق  رسانه ها ومطبوعات  با این جمله مواجه شده ایم که”عدم حضور متخصصین و نخبگان" در جایگاههای مختلف مدیریتی کشور باعث زیانهای فراوان شده است

بهره گیری از افراد نخبه علمی با کوله باری از تجربه در حوزه های مختلف مدیریتی در کشور یکی از ضرورهای است که می‌تواند پویایی قابل توجهی را در ابعاد گوناگون ایجاد نماید و منجر به رشد و توسعه کشور شود. سال‌هاست با روی کار آمدن دولت‌های مختلف استفاده از مدیران واقعی و دلسوز که هدفی جز توسعه و آبادانی در سر ندارند به یک دغدغه تبدیل شده است و یکی از توصیه‌های همیشگی مقام معظم رهبری استفاده از نخبگان درعرصه های مدیریتی بوده که ایشان براین نکته تاکید می نمودند بدون توجه به جایگاه سیاسی از نخبگان استفاده شود.

لازم به ذکر است که از دید نگارنده، مدل بومی مدیریت جهادی یا به تعبیر صحیح‌تر، راهبری جهادی که در عمل برکات ارزشمندی برای کشورمان به ویژه در دوران پرشکوه دفاع مقدس با تکیه بر توانایی نیروهای مخلص و انقلابی داشته ، محصول همین نگاه نوین و الهی می‌باشد. 

ویژگی‌های این نوع مدیریت و رهبری حوزه‌های تخصصی به گونه‌ای است که تنها و تنها حضور نخبگان و استعدادهای برتر را می‌طلبد؛ چرا که این نوع از اداره امور از عهده کسانی برمی آید که هوشمندی، خلاقیت، نوآوری، کارآمدی و انگیزه‌ی والا را قرین همت خود قرار داده باشند .

شرایط امروز خوزستان و معضلات و مصائبی همچون چالش های زیست محیطی قابل تامل از گرد و غبار تا سیل و خشکسالی،آمار فزآینده بیکاری و... که گریبان این استان را گرفته بخشی به چینش های ناصحیح مدیریتی مبتنی بر دست بندی های سیاسی بر می گردد.این بدان معنا نیست که این جناح سیاسی بد یا آن جناح سیاسی خوب است بلکه عدم توجه به ظرفیت های انسانی بالقوه ای است که خود را در این دسته بندی های سیاسی قرار نمی دهند که خود موجب شده تا قطب اول اقتصاد کشور از پتانسیل و ظرفیت بی بدیل آنها محروم بماند.

 استان خوزستان علاوه بر بهره مندی از مواهب و نعمات فراوان خدادادی یکی از استانهای صاحب نام کشور در داشتن دانشگاههای  تراز اول است .دانشگاه جندی شاپور یکی از نخستین دانشگاه‌های جهان با بیش از ۱۷ سده قدمت ( دوران ساسانیان ) که در سال گذشته نیز جزویکی از دانشگاههای برتر جهان شناخته شد و یا دانشگاه شهید چمران اهواز که جزو ۱۰ دانشگاه برتر ایران با قدمتی ۶۷ ساله است و یا دانشگاههای دیگر استان که هر کدام در تربیت و معرفی نخبگان دانشگاهی نقش بسزایی را در کشور ایفا نموده اند.اما اینکه  استان خوزستان در بخش های مدیریتی تا چه میزان توانسته از این ظرفیت بالقوه موجود در حل مشکلات و حرکت در مسیر توسعه بهره مند شود، موضوعی حائز اهمیت است .

هردوره ای که مدیران ارشد نظام  از این صاحبان علم و اندیشه در جای مناسب بنا به تخصص در این جغرافیا از کشور بهره گرفتند خوزستان شاهد رشد و ترقی بوده است اما این فراز و فرودها ، مصلحت اندیشی ها ، نگاههای صرف سیاسی و پس زدگی ها موجب بی انگیزگی و عدم رغبت نخبگان برای ورود به عرصه های مدیریتی و بموجب آن پس رفت استان در جهات مختلف گردیده که ماحصل آن مسائل مبتلابه امروز خوزستان است.

اگر نبودند مدیران بومی دلسوزی همچون پرفسورعبد علی ناصری از اساتید صاحب نام کشور در علوم مهندسی آب و از افتخارات دانشگاه شهید چمران اهواز با سالها اندوخته علمی و تجارب کاری ارزنده که از مناصب بالای مدیریتی در کشور بخاطر عرق به این استان و مردمان نجیبش گذشتند و با قبولی سمت مدیرعاملی شرکت توسعه نیشکر و صنایع جانبی بعنوان  بزرگترین طرح کشاورزی خاور میانه موجب شدند تا چرخ اقتصادی ترین استان کشور با حرکت بیشتری بچرخد و شبانه روز تلاش نمودند تا طرحی که به گفته کارشناسان بدلیل نابودی بیش از ۵۰ درصد زمینهای کشاورزی آن در واقعه سیل سال ۹۸میرفت تا به ورطه نابودی و تعطیلی کشانده و به یک بحران بزرگ در کشور تبدیل شود، نه تنها متوقف نشد بلکه به پشتوانه همین اعتماد به چهره های علمی و کارآزموده بازسازی و احیا گردید ودر سالهای بعد نیز به رکوردهای جدیدی در تولید شکر  دست یافت و از سوی نیاز ما به   واردات این کالای استراتژیک از خارج کشور را کم تر نمود و از سوی دیگر در سایه همین نوع مدیریت مبتنی بر علم و تجربه با ترزق روحیه امید وبالندگی و پذیرش مسئولیت دغدغه نظام از تحصنات کارگری در هفت تپه جای خود را به آرامش و آسایش و شادمانی کارگران داد ، تا اشتغال آفرینی که همواره  مورد تاکید رهبری انقلاب بوده است، هم حفظ گردد و هم با ایجاد طرح های نوین زمینهای جدید شغلی فراهم گردد.

خوزستان از این دست نخبگان علمی  کم ندارد و قطعا یکی از راههای راه برون رفت استان از این وضعیت موجود توجه خاص به تخصص گرایی و کارآمدی و استفاده‌ از ظرفیت‌ها ی انسانی خواهد بود که بر اساس تجارب و اندوخته های کاری بتوانند انرژی جدیدی را وارد بدنه دستگاهای اجرایی نمایند تا با ایجاد تحرک و روحیه جهادی نشاط و امید به آینده بیش از پیش در این جغرافیای مهم در کشور نمایان شو د. پس ضروریست تا قدر داشته هایمان را بدانیم و فارغ از نگاههای سیاسی از این افراد متخصص در جای خود به خوبی استفاده نماییم.