- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
بازماندگان عاشورا
شوشان - مهری کیانوش راد :
بانوی شعر و ادب ، دختر حسین بن علی، سکینه معروف به عقیله ی مدینه می باشد.
نام او آمنه ، امینه یا امیمه ، که از جانب مادرش رباب بنت امروالقیس ملقب به سکینه شد
مادرش همسر محبوب حسین بن علی که همراه با دخترش در کربلا حاضر و یک سال بعد از عاشورا به همسر محبوبش واصل شد .
سکینه در واقعه ی عاشورا با وجود سن کم، با روحیه ای قوی ، آرامش خود را از دست نداد و تا سن ۷۰ سالگی، سال ۱۱۷ قمری زندگی کرد.
آبشخور فصاحت او، دریای مواج فصاحت و بلاغت خاندان پاکش ، علی علیه السلام و عمه اش زینب ، بزرگ بانوی کربلا و عقیله ی بنی هاشم است .
از مادرش ، رباب بنت امروالقیس، اشعاری در وصف حسین بن علی به یادگار مانده است.
[ با امروالقیس شاعر که یک قرن قبل از اسلام زندگی کرده است ، نباید اشتباه بشود.]
به اشعاری که از او به یادگار مانده است ،اشاره
می شود :
«اِنَّ الَّذي کانَ نوُراً يُسْتَضاءُ بِهِ
بِکَرْبَلاءَ قَتيلٌ غَيْرُ مَدْفوُنٍ
سِبْطَ النَّبِيِّ جَزاکَ اللَّهُ صالِحَةً
عَنَّا وَ جُنِّبْتَ خُسْرانَ الْمَوازينِ
قَدْ کُنْتَ لي جَبَلاً صَعْباً اَلوُذُ بِهِ
وَ کُنْتَ تَصْحَبُنا بِالرَّحِمِ وَ الّدينِ
مَنْ لِلْيَتامي وَ مَنْ لِلسَّائِلينَ وَ مَنْ
يَعْني وَ يَأوي اِلَيْهِ کُلُ مِسْکينٍ
وَ اللَّهِ لا اَبْتَغي صِهراً بِصِهْرِکُمْ
حَتَّي اُغَيَّبَ بَيْنَ الرَّمْلِ وَ الطّينِ»
"حسين که نور پرفروغي بود، در کربلا شهيد شده و بدون دفن افتاده است. اي فرزند پيامبر! خداوند از سوي ما جزاي نيکت دهد، و از خُسران ميزان دورت بدارد. حسين جان! تو براي من به منزله کوه محکمي بودي که به تو پناه ميآوردم، و در مصاحبت و رفتار با دين و مهرباني معاشرت ميکردي.
بگو ببينم بعد از اين يتيمان و دردمندان به کجا پناه برند؟ و مستمندان و مسيکنان کدام دري را بکوبند؟
اي همسر عزيزم! (تو آن چنان در دل من جاي گرفتهاي) که سوگند به خدا جز تو را رغبت نميکنم، و بغير از حسيندل به کسي نبندم تا زير خاکها دفن شوم."
بانو رباب بعد از حسین بن علی، به شعر خود وفادار و با مرد دیگری ازدواج نکرد.
از نکات جالبی که در باره ی سکینه، عقیله ی مدینه آمده است ، تسلط او بر شعر و شعر شناسی او است.
سید مومن شبلنجی شافعی در نورالابصار می گوید:
" سکینه از جمال و ادب و فصاحت بهره ای بزرگ داشت ، اقامتگاه او محل تجمع شعرا و اهل ادب بود.
ابوالفرج اصفهانی در کتاب الاغانی در باره ی او می گوید:" سکینه در غریزه ی بلاغت و ملکه ی فصاحت نصیبی عظیم داشته، از سخن سنجی و شعرشناسی که آن را صنعت نقد شعر می گویند ، از اساتید زمان بود .
شعرا و بزرگان اهل سخن اشعار خود را به او عرضه می کردند و با نظرات انتقادی او قانع می شدند.
شعرا به خانه ی او می آمدند و سکینه از پشت پرده و گاه به وسیله ندیمه ی خود که از شاگردان
بر جسته ی او نیز محسوب می شد ، با شعرا و شعر آنها مرتبط می شد ، با دادن پاداش آنها را تشویق به سرودن اشعاری بهتر می کرد، به خصوص کسانی که در باره ی شهدای کربلا شعر می سرودند، از الطاف خاص او برخوردار می شدند."
در برخی از روایات تاریخی آمده است که روزی فرزدق ، کثیر غره ، نصیب و جمیل که از شعرای بزرگ زمان خود بودند، به خانه ی او رفته و اشعار خود را برای نقد به خدمتکار او دادند، تا از نظرات او باخبر شوند ، سکینه ایراد شعری هریک را بیان کرد ، اما ناامیدشان نکرد و به هرکدام پاداشی داد ، اما از جانب سکینه برای " جمیل" پیامی ویژه آورد و به او گفت :
بانوی من برایت سلام ویژه دارد و خواهان دیدار توست ، هنگامی که این اشعار تو را در باره ی کربلا شنید که می گویی:
فیالیتنی هل ابیتن لیله بواد القری انی اذا سعیدا
لکل حدیث بینهن بشاشه و کل قتیل بینهن شهید
تو حدیث ما را به جمله خاص بشارت داشتی و کشته شدگان ما را شهید خواندی.
افسانه سرایی های بسیاری در باره ی ارتباط او با
شعرا در تاریخ آمده ، که غیر قابل قبول هستند.
به طور مثال ماجرایی که به عمربن ابی ربیعه شاعر خوش سخن و محبوب زنان ذکر شده است ، هرچند واقعیت تاریخی دارد ، اما مربوط به سکینه نیست.
به گفته ی علامه شنقیطی این داستان در باره ی سُعدی (سُعیده مصغر سعدی ) ، دختر عبدالرحمان بن عوف است.
مخالفت با حکومت اموی:
بعد از کشته شدن همسرش مصعب بن زبیر عبدالملک بن مروان از او خواستگاری کرد و جواب رد شنید.
در آن زمان به فرمان معاویه سب علی علیه السلام بعد از نماز ادامه داشت .
سکینه به همراه عده ای از زنان در مجلس " ابن مطیر خالدبن عبدالملک حارث بن حکم ، سب کننده قرار می گرفت ، هرگاه ابن مطیر به سب علی می‌پرداخت، او و همراهانش هم صدا با هم ، ابن مطیر را سب می کردند.
بعد از وفات سکینه فرماندار مدینه اجازه ی دفن نداد ، تا خودش برای نماز بیاید .
تصمیم داشتهوای گرم مدینه باعث فساد و بوی تعفن و نفرت مزدم از بانویی بشوند ، که در زیبایی و آراستگی و شعر و ادب ضرب المثل بود ، و با حکومت مروانیان آشکارا مخالفت می کرد.
اما اطرافیان با عود و کافور محیط را معطر کردند ، شب گذشت و روز بعدپیکی آمد که امیر اجازه ی دفن داده است.
دو فرزند منسوب به سکینه هستند ، دختری به نام رباب از مصعب بن زبیر و پسری از عبدالله بن عثمان به نام عثمان .
نام هیچکدام در نسب نامه ها نیامده است ، در نتیجه یا باید بپذیریم که در کودکی مرده اند یا سکینه همسری جز پسرعموی خود که در عاشورا به شهادت رسید ، نداشته است.
نمونه ای از شعر او در عاشورا، هنگام شهادت پدر :
شیعتی مهما شربتم ماء عذب فاذکرونی
او سمعتم بغریب او شهید فاندبونی
ای شیعیان ما ، هنگامی که آب گوارا می نوشید، ما را یاد کنید.
هنگامی که داستان غریب و شهیدی را شنیدید بر ما مویه کنید.
برای آگاهی بیشتر ، به کتاب "زینب(س) احیاگر تشیع" از همین نویسنده ، رجوع کنید.
