می گویند اسیران کربلا دربیستم صفر سال ۶۱ ه‍.ق یعنی در اربعین شهدای عاشورا در بازگشت از شام، برای زیارت مدفن امام حسین(ع) به کربلا آمده‌اند. زیارت اربعین از اعمال خاص این روز است که امام حسن عسکری(ع)آنرا یکی از پنج نشانه مومن دانسته اند .

با این اعتقاد و باور که زیارت اربعین نشانه ایمان است شیعیان در یک مسیر وحدت جویانه به سوی امام می روند و در این حرکت پر شکوه همه جوارح در خدمت دل قرار می گیرند تا مسیر کربلا بپیمایند و شهادت طلبان عاشورایی که با تکیه بر عنصر توکل و با نوای پر از صدق توسل ، در کنار امام ماندند را مورد تکریم قرار دهند و درس زندگی شرافتمندانه را با ترنم ذکری که پر از یاد خداست بیاموزند و آرامش گیرند

پیاده روی اربعین نمایش پرشکوه یکی ازباورهای انقلابی شیعه درجهت بهم پیوستگی با محوریت امام است.

در این جاده عاشقی که دلها راه می روند تلفیق موسیقی دل و قدمهاعجب شنیدنی می شود! و موکبهایی که بیشتر از همیشه ظروف پر از عشق هدیه می کنند.

از مهران تا چزابه و شلمچه با پای پیاده از پلکان آسمان بالا می روند و رفیق ماه می شوند آنجا کسی زمینی نیست و چشمهازمین را نمی بینند که اربعین موسم ستاره باران آسمان است و خورشید پرشکوهتر از همیشه می درخشد و در این درخشش گرمابخش می توان درون دلها راهم دید و سجده شکر از این اعجاز بجای آورد..

اربعین همایش اراده هایی ست که ریتم زندگی انسان برای جاودانگی را می نوازند و برای گسترش این هارمونی فراگیریاد می گیریم چگونه بایدگامها را از زمین برداشت و بر زمین گذاشت یعنی زیبایی را حس کرد و در هوايي كه پر از عطر زنده بودن است تنفس نمود ، در اربعین خالق زيبا پسندي كه اختيار انتخاب داد به قدوم زائران نظر می کند شايد در اين بازارپر بهای پا برهنه ها يوسفي باشي كه در سودايي از سوي دوست انتخاب مي شوي لازمه اش شناخت معشوق است!

در این جاده باید بدانیم تاريخ حاصل قدمهاي انسانهاست كه هر كدام به شکلی جغرافيايي را در نورديدند و نامي بر آن جغرافيا به انتخاب خويش نهادند ، پای پیاده به کربلا رفتن ، حرکت به سوی جغرافیای کمال است ،شکر نعمتهای کردگار و همنوایی با مظلوم و ستیز با ظالم است، جستجو بر روی زميني كه پر از نعمتهای الهی است و خیزش نوای قدرشناسی از خالق مهربانی که جریان چشمه های زلال ،درختان سر سبز و سربلند و پرسایه با ميوه های رنگارنگ ، گندمزارهای طلایی و خوشه هايش که با هر ترانه باد جلوه گری می کنند ،تصویر زیباییهای اوست که نیرو در گامها برای حرکت نهاد، آری موسم اربعین ، فرمان رفتن به قطعه ای از بهشت صادر می شود.

هر کس به تماشاي پاهای پیاده در جاده عشق مي نشيند و از درون موکب صدای نفس کشیدن زوار را می شنود فرازهای عاشقی را در می یابد و شیفته خدمت می شود تا خود را در غوص درون این بحر فیاض شریک نماید ، پویندگان رهرو در جاده ،آرام، نامهایی بزرگتر از هر اسم و گلهایی سرختر از همیشه به آنها هدیه می شود که والاترین صفات انسانی را با خود دارند . چه صفایی دارد هوای اربعین و مسیرش که به سوی کربلاست و این نام پر معنی چه نیرویی به پاهای رهروان می دهد!

، مسیرکربلا وزن و عیارها را آشکار می کند. دلدادگی با وا دادگی تفکیک می شود و دلها آهنگ جاودانگی می نوازند. در صفای فشردگی جمعیت عطر دل انگیز باهم بودن استشمام می شود و اشکها مقدس می گردند.

*یا من راس ماله الرجا و سلاحه البکا.*

همایش اربعین آهنگ ورود به میدان عشقبازی است بايد شتاب كرد كه برای رسیدن در این بازی یک لبیک به مظلومترین سردار همه تاریخ لازمه آن است تا بتوان از میان مشبکها عظمت شهادت را دید

آنان كه شکوه پرفیض گام برداشتن را مي شناسند و از خارهای بین راه هراس ندارند مسیر را شوق انگیز می پیمایند، و با صداي پر سوز و نوای نوحه هایی که از دل بر می آیند و زمزمه یاحسین هایی که سرشار از معناست همه مرزها راشاداب در می نوردند ، در این میان گلهاي رنگارنگ كه گُل فروش به رايگان در سبد رهروان مي گذارد بوییدنی خواهند بود ، بویش گل را در این حرکت مومنانه ياد بگيريم و از چیدن بگذریم تا شاخه باگلهایش بماندکه هیچکس بر دستی که گلها را پرپر کرد دعا ننمود ،در این عرصه پر فیض ،گلهانشانه حیاتند ! و کربلا گلزار پاکیهاست برای بوییدن گلهای حیات باید پیاده رفت .

اشکهاکه با لبیک فرو می ریزند براي تحقق انتظار است و کاش از درون بارش اشكها منجی بیاید.

السلام علیک یا اباعبدالله

یا رب تو پیاده روی ام امضا کن

با عشق علی بیا مرا احیا کن

ما را به طناب عشق بستند ببین

با هر گرهی گره زکارم وا کن