در دو ماه محرم و صفر، به ویژه در سال های اخیر، تبلیغات مذهبی و خدمات عمومی دولت در این راستا، به شدت فزونی یافته است و دستگاه های فرهنگی و تبلیغاتی رسمی بلکه همه وزارتخانه ها فراتر از وظایف قانونی و متعارف خود، همه امکانات را وقف و صرف امور مذهبی و تبلیغی مرتبط با محرم و صفر و مناسبت های مذهبی دیگر می نمایند.

بر پایه گزارشات مستند سیمای جمهوری اسلامی، تمام دستگاه های امدادی، بهداشتی، انتظامی، ترابری، درمانی، در سال جاری، کلیه امکانات خویش را صرف برگزاری آبرومند این مراسم و مناسک کرده اند.

توصیف و شرح خدمات رفاهی و درمانی و بهداشتی و کنسولی برای شرکت کنندگان در آیین های مذهبی، به گونه ای است که شنوندگان و بینندگان سیمای جمهوری اسلامی، آرزو می کنند که همین خدمات را در سراسر سال و در داخل کشور بتوانند دریافت کنند. این رسیدگی ها، البته و بی گمان شایسته مردم ایران و شرکت کنندگان در مناسک و مناسبت های مذهبی است.

از سوی دیگر و همزمان با پخش گزارش های مستند از دستگاه های خدماتی در راهپیمایی اربعین و مناسک قبل و پس از آن، این روزها بسیاری از شهرهای ایران شاهد حرکت هایی از سوی دسته هایی از مردم در اعتراض به موضوع جانسپاری یکی از دختران ایرانی است. این که اعتراضات، با چه زمینه و اسباب و با چه هدف و از سوی چه دسته هایی انجام شده و می شود، موضوعی است که در جای خود نیازمند بررسی و تحقیق میدانی است. نکته حائز اهمیت و توجه این است که پس از گذشت نزدیک به دو هفته از این اعتراضات، انبوهی از مصاحبه و گفت و گو با مقامات رسمی و برخی روحانیان بلند پایه و بیانیه هایی از سوی دستگاه های امنیتی و انتظامی و نظامی در محکومیت اعتراضات به ویژه جنبه های تخریبی آن منتشر گردیده است. در این گفت و گوها و مصاحبه ها و بیانیه ها، نقطه نظرات و مواضع اعلام شده، شبیه به یکدیگرند و همه آنها ضمن دعوت مردم به رعایت قانون در بیان خواسته ها و خودداری از صدمه زدن به اموال عمومی، صراحتا به تهدید پرداخته اتد و معترضان را خرابکار و آشوبگر خوانده اند.

بر پایه آنچه گذشت، ملاحظه می شود که گویی شهروندان ایرانی به دو دسته کاملا مجزا و متفاوت تقسیم شده اند و هر دسته، گفتمان، هدف، انگیزه و راهی متضاد با گروه دیگر را پیگیری می کند و هر یک در راه و مسیر متفاوت از یکدیگر قرار دارد.

از مفاد و نوع تبلیغات رسمی کشور روشن است که گویی در یک گروه، مردمان متدین، هواخواه نظام جمهوری اسلامی و ملتزم به احکام آسمانی اسلام و دوستدار مقامات نظام قرار دارند و در گروه دیگر، جوانان سرکش و نافرمان و بی قید و بند و فریب خوردگان شبکه های مجازی و دل سپردگان به معاندان و دشمنان تاریخی ایران قرار گرفته اند.

نگارنده این یادداشت، البته این دسته بندی را نمی پذیرد و بر این باور است که به رغم وجود رنگارنگی میان مردم ایران ولی آنان در امور کلی و ملی، همگام و وابسته به یکدیگرند.

آنچه در این زمینه باید مورد توجه مقامات حکومتی قرار گیرد این است که نباید این ذهنیت برای دسته هایی از مردم ایجاد شود که گمان کنند از چشم حکومت دورافتاده اند و خواسته های آنان در اولویت دولت ها قرار ندارد و امکانات متعلق به عموم مردم، فقط در اختیار دسته هایی خاص است.

چنانچه بنا به شواهد، دسته هایی از مردم، درست و نادرست گمان ببرند که در کانون توجه دولت ها، قرار ندارند و حکومت در مسیرهایی متفاوت با سبک زندگی و خواسته های آنان قرار دارد، زمینه های خشم و نارضایتی از دولت ها و احساس بی تعلقی و جدایی آنان از میهن عزیز فراهم می شود.

هنر حکمرانی و راه درست بهره مندی دولت ها از توان و استعداد مادی و معنوی شهروندان، ایجاب می کند تا دولت ها، همه مردم و ملت را با یک چشم نگاه کنند و با خط کشی های غیر اصولی میان آنان، از بروز دو دستگی و دشمنی میان مردم جلوگیری کنند.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه