شوشان ـ عبدالرحمن نیک سرشت :
بدون تردید امامان جمعه با همه تبحری که در علوم معرفتی و فقاهتی دارند کمتر از دانش انسانی جوامع مدرن و پسامدرن مطلع هستند و همچنین اغلب خود را بی نیاز از مشورت نخبگان علمی، متخصصان فرهنگی، جامعه شناسان و روانشناسان می دانند . یعنی، همان افرادی که مهارت کافی در شناخت مساله و راهکار مقابله با معضل را دارند. در حالیکه خود آن بزرگواران بخوبی می دانند که حضرت امام (ره) ضمن سفارشات بسیار اکیدی که به حفظ فقه سنتی در حوزه ها داشته اما در وصیت نامه سیاسی الهی خود اجتهاد مصطلح در حوزه را کافی ندانسته و برای اداره حکومت اسلامی و متهم نشدن اسلام به ناتوانی در اداره جامعه می فرمایند: اجتهاد مصطلح در حوزه ها کافی نمی باشد. بلکه یک فرد اگر اعلم در علوم معهود حوزه ها هم باشد ولی نتواند مصلحت جامعه را تشخیص دهد و یا نتواند افراد صالح و مفید را از افراد ناصالح تشخیص دهد و به طور کلی در زمینه اجتماعی و سیاسی فاقد بینش صحیح و قدرت تصمیم گیری باشد، این فرد در مسائل اجتماعی و حکومتی مجتهد نیست و نمی تواند زمام جامعه را بدست گیرد.(صحیفه نور ، ج21، ص177 و 178)
به هرحال اخیرا، بعد از اغتشاشات قائله موسوم به زن، زندگی، آزادی به نوعی تظاهر به اباحه گری و قبح زدایی از کشف حجاب اندکی در جامعه رواج یافته و این امر موجب نگرانی ائمه محترم جمعه و جماعات شده به گونه ای که دولت و متولیان امر را به دلیل مماشات، بی تفاوتی و عدم اهتمام به امور امر به معروف و نهی از منکر و نیز برخوردهای پیشگیرانه ی قانونی سرزنش نموده اند این در حالی است که خود این بزرگواران ظرفیت های وسیعی از امکانات و نیروهای مبتکر و خالق در اختیار دارند و تاکنون نتوانسته اند آنها را در رفع این بحران هویتی سازماندهی و بسیج نمایند.