شوشان ـ غلامرضا نورآبادی :
در مطالعات انجام شده توسط موسسه مطالعات و پژوهش های بازرگانی وزارت صمت ،استان خوزستان جزو مناطق محروم و کم برخوردار و مهاجر فرست شناسایی شده و برای اینکه از این وضعیت خارج شود پیشنهاد شده که میبایست سیاست مشوق های خاص ! و ایجاد انگیزه سرمایه گذاری ! توسط سازمانهای توسعه ای مثل ایدرو و ایمیدرو و شرکت شهرکهای صنعتی اتخاذ شود.
در استان بطور متوالی خبرهایی پخش میشود که استاندار یا معاونت اقتصادی یا سازمان صمت و اتاق بازرگانی عنوان می فرمایند که دستور میدهند مثلا مشکلات حل شود ! یا جلساتی فی مابین آنها با اشخاص یا سازمانهایی در داخل یا خارج کشور جهت حل مشکلات برگزار شده است .
اینکه جلسات برگزار شود ذاتا بد نیست ولی اینکه خروجی نداشته باشد و نتایج آن پایش نشود و دلایل ناکامی مشخص نشود و مسئولان مربوطه به افکار عمومی پاسخگو نباشند ،هم ذاتا و هم شرعا بد است و گمان میرود منافعی دیگر مد نظر باشد.اینکه مقامات استان بگویند بخش خصوصی خودش باید راه توسعه اش را بیابد ،فرار از پاسخگویی است ،چون وظیفه آنان ایجاد محیط مناسب و مهمتر ایجاد انگیزه است برای سرمایه گذاری.
در استانی که نزدیک به دو دهه از اعتبارات محروم بوده و مرتبا وزیر صمت آن زمان وعده جبران میداده و بعد هم عمل نکرده و در حال حاضر نیز مشوق خاص یا انگیزه موثر برای سرمایه گذاری وجود ندارد، چطور توسعه رقم میخورد؟اینکه حاصل مرزهای ما برای صادرات و توسعه صنایع کوچک در حد صفر است ،چه کسی باید پاسخگو باشد؟تفاهم نامه های فی مابین وزارت صمت و دانشگاه مبنی بر طرح فرصت مطالعاتی وپژوهشی با حضور عملی اعضا هئیت علمی در جامعه صنعتی به کجا رسیده و چه تاثیری در توسعه استان داشته است؟
بنظر میرسد بهترین درس برای صنایع کوچک استان ،نوع رفتار و عملکرد پتروشیمی ها در هفته قبل باشد.(خبر از دولت و بانک مرکزی پخش شد مبنی بر اینکه نرخ ارز خوراک پتروشیمی ها از ۲۸۵۰۰۰ ریال به ۳۶۰۰۰۰ ریال تغییر میکند.پتروشیمی ها یک هفته از عرضه محصولاتشان در بورس خودداری کردند و مسئولان حرف شان را پس گرفتند.برای بار دوم در ۳ماه)
نتیجه:حق گرفتنی است نه دادنی !! و از دل تشکلهای صنفی برمیخیزند !!!