- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۰۹:۳۳
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ سید ابراهیم آل‌رضا :
مهاجرت به دلایل مختلفی انجام می‌شود. امّا مهمترین دلیل مهاجرت می تواند فرار از جنگ و ناامنی و پناه بردن به جایی دور از جنگ در داخل یا خارج کشور باشد. هر فرد ممکن است دلایل مختص خود را داشته باشد که او را به تصمیم برای مهاجرت می‌رساند. نگارنده قصد ندارد به صورت تخصّصی و یا دانشگاهی به بحث مهاجرت بپردازد اما به دو دلیل عمده‌ی آن که مصداق‌های بسیار آن در کشور ما و دیگر کشورها وجود دارد به صورت کوتاه خواهد پرداخت.
قبل، حین و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به تغییرات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی حاکم بسیاری از افراد جامعه بنا را بر مهاجرت گذاشته و از کشور خارج شدند. این گروه به طور عمده شامل سیاسیون، نخبگان، هنرمندان و سلبریتی‌ها بودند که به لحاظ مالی متموّل بوده و امکان مهاجرت داشتند. در این میان برخی دیگر از مردم عادی جامعه نیز که این امکان برایشان فراهم نبود به صورت غیرقانونی از کشور خارج و در کشورهای دیگر پناهنده شدند. دیری نپایید که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز و تبعات جبران ناپذیری را رقم زد و باعث ایجاد شرایط ناپایدار و ناامن در بسیاری از مناطق کشور شد و این امر نیز بار دیگر ناقوس مهاجرت را به صدا درآورد و بخشی از مردم به واسطه شرایط پیش آمده ندای کوچ را لبیک گفته تن به مهاجرت دادند. این مهاجرت ناگزیر تبعات داخلی و خارجی بسیاری داشت. پس از هشت سال پُر درد و تفریق خانواده ها از یکدیگر، در عمل شرایط به نحوی پیش رفت که عمده‌ی مردم که طبقه‌ی ضعیف جامعه بودند با کوچیدن به شهرهای دیگر فرهنگ، آداب و رسوم و همه‌ی آن چه که میراث آن‌ها بود را گذاشتند و به این مسافرت و تبعید اجباری رفتند.
دو مقوله "انقلاب" و "جنگ" به طور واضح اثرات سوء خود را بر جامعه گذاشت و زخم کاری برجای مانده از این دو، قامت مردم را خم کرد و جامعه را به استیصال کشاند. آری، نعمت انقلاب و نقمت جنگ هر دو بنیان و اساس مهاجرت بوده و هستند و این دو موضوع برای مردم همه‌ی کشورها یک مسئله است و یک پاسخ دارد. مردمی که در باتلاق سیاست‌های اشتباه سیاستمداران و نه نخبگان جامعه دست و پا می‌زنند و محکوم به فنا هستند. البته مهاجرت روی خوشی هم دارد، اما شامل مردم عادی جامعه نمی‌شود. برخی برای بهبود شرایط اقتصادی، جستجوی بهترین فرصت‌های شغلی، تحصیل در دانشگاه‌های معتبر و یا حتی به عنوان یک تجربه فرهنگی و زندگی بهتر مهاجرت می کنند که پرداختن به آن در این مجال نمی‌گنجد!
مهاجرت به دلایل مختلفی انجام می‌شود. امّا مهمترین دلیل مهاجرت می تواند فرار از جنگ و ناامنی و پناه بردن به جایی دور از جنگ در داخل یا خارج کشور باشد. هر فرد ممکن است دلایل مختص خود را داشته باشد که او را به تصمیم برای مهاجرت می‌رساند. نگارنده قصد ندارد به صورت تخصّصی و یا دانشگاهی به بحث مهاجرت بپردازد اما به دو دلیل عمده‌ی آن که مصداق‌های بسیار آن در کشور ما و دیگر کشورها وجود دارد به صورت کوتاه خواهد پرداخت.
قبل، حین و پس از پیروزی انقلاب اسلامی با توجه به تغییرات اجتماعی، فرهنگی و سیاسی حاکم بسیاری از افراد جامعه بنا را بر مهاجرت گذاشته و از کشور خارج شدند. این گروه به طور عمده شامل سیاسیون، نخبگان، هنرمندان و سلبریتی‌ها بودند که به لحاظ مالی متموّل بوده و امکان مهاجرت داشتند. در این میان برخی دیگر از مردم عادی جامعه نیز که این امکان برایشان فراهم نبود به صورت غیرقانونی از کشور خارج و در کشورهای دیگر پناهنده شدند. دیری نپایید که جنگ تحمیلی عراق علیه ایران آغاز و تبعات جبران ناپذیری را رقم زد و باعث ایجاد شرایط ناپایدار و ناامن در بسیاری از مناطق کشور شد و این امر نیز بار دیگر ناقوس مهاجرت را به صدا درآورد و بخشی از مردم به واسطه شرایط پیش آمده ندای کوچ را لبیک گفته تن به مهاجرت دادند. این مهاجرت ناگزیر تبعات داخلی و خارجی بسیاری داشت. پس از هشت سال پُر درد و تفریق خانواده ها از یکدیگر، در عمل شرایط به نحوی پیش رفت که عمده‌ی مردم که طبقه‌ی ضعیف جامعه بودند با کوچیدن به شهرهای دیگر فرهنگ، آداب و رسوم و همه‌ی آن چه که میراث آن‌ها بود را گذاشتند و به این مسافرت و تبعید اجباری رفتند.
دو مقوله "انقلاب" و "جنگ" به طور واضح اثرات سوء خود را بر جامعه گذاشت و زخم کاری برجای مانده از این دو، قامت مردم را خم کرد و جامعه را به استیصال کشاند. آری، نعمت انقلاب و نقمت جنگ هر دو بنیان و اساس مهاجرت بوده و هستند و این دو موضوع برای مردم همه‌ی کشورها یک مسئله است و یک پاسخ دارد. مردمی که در باتلاق سیاست‌های اشتباه سیاستمداران و نه نخبگان جامعه دست و پا می‌زنند و محکوم به فنا هستند. البته مهاجرت روی خوشی هم دارد، اما شامل مردم عادی جامعه نمی‌شود. برخی برای بهبود شرایط اقتصادی، جستجوی بهترین فرصت‌های شغلی، تحصیل در دانشگاه‌های معتبر و یا حتی به عنوان یک تجربه فرهنگی و زندگی بهتر مهاجرت می کنند که پرداختن به آن در این مجال نمی‌گنجد!
