شوشان ـ محمدسعید بهوندی :
مخاطبان و قاطبهی مردم گرفتار معیشت و دست به یقه با این تورم لجام گسیخته و حقیقتاً آواری!، باور کنید؛ دیگر حوصلهی خواندن مطالب را هم ندارند و چنانچه مطلبی را بخوانند، باید آنرا نیز به حساب خوششانسی نویسندهاش گذاشت. بنده در این مطلب، با کسب اجازه از خوانندگان تا آنجا که مقدور است، بنا دارم بصورت صریح و روشن به مسئلهی مهم و ظریفی در حوزهی روشنگری بپردازم. هر چند برای بسیاری، قطعاً این مورد و موارد مشابه که زیادند، فراوان آشنا بوده و یادآوری محسوب میشوند، اما در همین اندازه نیز انشاالله خالی از لطف و تاثیر نخواهد بود.
سالهاست که؛ وزرای دولت، معاونین، مدیرکلها، مسئولین دستگاهها و سازمانهای بزرگ و کوچک کشور در حیطههای مختلف، چه مشکل و نقیصهای پیش آمده باشد و چه نیامده و یا صرفاً برای ارائهی بیلانکار و عملکرد سالانه و دورهای، توسط صدا و سیمای کشور به برنامههای متعدد در کانالهای چندگانهی سراسری و استانی دعوت میشوند یا خود درخواست مینمایند تا آنچه را صلاح میدانند و میخواهند، البته بصورت کاملاً یکطرفه، در پاسخ به سوالات گزینشی که ای بسا قبلاً نیز برایشان فرستادهاند، توضیح و تفسیر نمایند. گاهی نیز مجری برنامه(البته فقط گاهی)، کارشناس تقریباً مرتبطی است و یکی دو سوال اساسی هم میپرسد، ولی باز بسرعت و با پاسخهای کوتاه مدعو از آن رد میشود. حالا این نوع برنامهها تاکنون، تا چه حد توانسته موجب آگاهی بخشی و همچنین تاثیر مثبت در فعالیتهای مختلف دستگاههای اجرایی کشور شود، مردم که نمیدانند و جایی هم نیست بخوانند که چه آثار مبارک و مثبتی داشته است، ولی خدا را شکر که حداقل صدا و سیما خوشحال است از اینکه؛ هم برنامههایش پر شده و هم از محل آگهیهای تبلیغاتی قبل، حین و بعداز برنامه، بحمدالله کلی درآمد کسب کرده است.
و اما نکتهی مهم و ظریف در این سه سوال است که؛ آیا زمان آن نرسیده تا این نوع برنامهها که اتفاقاً در تمامی کشورهای جهان انجام شده و تاثیرات بسزایی در روشنگری، رونق و عمقبخشی به فعالیتهای مختلف دارد، با سبک و سیاقی بهتر و با دعوت از کارشناسان خبره و حقیقتاً منتقد انجام شوند؟! صدا و سیمای کشور تا کی و تا کجا میخواهد به همین شکل خستهکننده و غیرموثر ادامه دهد؟! چرا در این خصوص یک نظرخواهی عمومی از مردم و بصورت اختصاصی از کارشناسان خبرهی حوزههای مختلف انجام نمیشود و چنانچه این نظرخواهی صورت گرفته، چرا نتایجش منتشر نمیشود و مهمتر اینکه؛ چرا به آن عمل نمیگردد؟!
مردم و مخاطبان صدا و سیما دائماً و بشدت از این نوع برنامهها انتقادات تند و صریح مینمایند و به همین دلیل و بدون تعارف، هر چه جلوتر میرویم، مخاطبانش ریزش بیشتری مینمایند و جالب اینجا است که؛ ای بسا خودش هم از این واقعهی نامطلوب و حقیقتاً تلخ از دست دادن مخاطبانش کاملاً آگاه باشد. اما چرا به این ریزشها و عدم اقبالها توجه و اعتنایی نمیکند، حقیقتاً بسیار عجیب و در جهان خبری میشود گفت؛ در نوع خودش نادر است!!!
آیا واقعا صدا و سیمای کشور که انتظار میرفت؛ بزرگترین و مهمترین دانشگاه باشد و الحق که با اینهمه بودجه و امکانات و خصوصاً نیروهای زبده و خلاق کشور انتظار بحقی هم بود و هست، برایش مهم نیست که مخاطبان او در مورد عملکردش در حوزههای مختلف خبری_ تحلیلی و... مرتباً چه داوریها و قضاوتهایی مینمایند؟! آیا واقعاً به راحتی بپذیریم که؛ فراوانی مخاطبین اصلاً برایش مهم نیست؟! و آیا حداقل حرکت مطلوب در جهت انجام وظایف کاملاً خطیری که بر عهده دارد و مهمترینش آگاهی بخشی در سطح عموم مردم است، برایش مهم و قابل مداقه نیست؟!