شوشان ـ علی عبدالخانی :

آراء تکلیفی اصطلاحی غیر رسمی که بتدریج وارد ادبیاتِ انتخاباتِ کشور شده و بمعنای آن است که: بخشی از رای دهندگان بشکل سنتی مکلف به اعطای رای خود به شخص یا اشخاص معینی می شوند. شاید منظور از تکلیف به معنای اجبار یا الزام نباشد و بیشتر بمعنای همراهی و توصیه بکار گرفته می شود.

حجم آراء تکلیفی بطور نسبی شبیه به ثابت بوده و با افزایش یا کاهش میزان مشارکت مردم در انتخابات اثربخش یا کم اثر می شود.

در حوزه ی انتخاباتی اهواز اصولگرایان زیادی وجود دارند که خود را مشمول بهره مندی از آرا تکلیفی می دانند حتی اگر در لیست نهایی اصولگرایان قرار نگیرند.

در فرض عدم انصراف آن بخش از چهره های مطرح در جریانِ اصولگرایی به نفع ۳ نفر، آراء تکلیفی میان همه ی منسوبان به آن جریان سرشکن خواهد شد و خصلت تاثیر گذاری آن آراء از دست خواهد رفت بنابراین چنین آرایی فقط در حالت تمرکز و انسجام آنها در ۳ نفر اثرگذار باقی می مانند که شکل و شمایل شرایط موجود چنین چیزی را نشان نمی دهد.

از طرف دیگر باور و اعتقاد بسیاری از اصولگرایان حاصر مبنی بر وجود شانس موفقیت و اهلیت بیشتر نسبت به دیگران است لذا موضوعِ کنار کشیدنِ آنان بنفع بخشی از نامزدها تقریباً منتفی به نظر می رسد.

در حالت عدم انصراف و ابقای همه ی چهره های مطرح در اردوگاه اصولگرایی، لیست ائتلافی آنها همزمان از ۳ جهت تحت فشار قرار می گیرد.

رقیبان هم جریانی که در جامعه ی اصولگرایی مقبولیت نسبی دارند، اولین فشارآورندگان به لیست خواهند بود. اصلاح طلبان برغم همه ی مشکلاتی که پیرامون این جریان را فراگرفته اما در گرم کردن نسبی تنور انتخابات ایفاگر نقش خواهند بود و تا حدودی سبب افزایش مشارکت خواهند شد و از این زاویه فشار را بر لیست ائتلافی اصولگرایان مضاعف می نمایند.

آراء برخی کاندیداهای مستقل که در معیارهای شخصی، منطقه ای و قبیله ای دارای وزن انتخاباتی قابل توجهی هستند را به هیچ عنوان نمی توان از نظر دور داشت و از کنار اثرگذاری این قبیل نامزدان نسبت به لیست جریان اصولگرایی براحتی گذشت. سوابق گذشته نشان می دهد که یک نامزد فقط از منطقه ی محل زندگیش بیش از ۳۰ یا ۳۵ هزار رای کسب کرد یا شخصی که از پشتوانه ایل و قبیله برخوردار است نیز به آراء قابل توجهی دست خواهد یافت بنابراین در آنالیز نهایی آراء حوزه اهواز و شهرستانهای تابعه نمی توان چنین فاکتورهایی را نادیده گرفت.

تجربه ی احمد سراج در انتخابات ۴ سال قبل دقیقاً نشان می دهد که آراء تکلیفی به تنهایی کارساز نبوده ایشان با وجود منسجم شدن بخش عمده ای از آراء تکلیفی در دور دوم برای وی اما این نامزد بدلیل نداشتن آراء پشتیبانِ فردی، در نهایت مقهور آراء متعلق به رقیب خود شد‌‌ و در آستانه ی مزمزه ی طعمِ پیروزی، طعم تلخ شکست را چشید.

نکته پایانی این یاداشت آن است که تضاد آراء موجود این احتمال را تقویت می کند که انتخابات در دور اول به سرمنزل مقصود نرسد و ۶ یا ۴ نماینده به دور دوم خواهند رفت.

X Share

Stumble Upon Delicious Cloob

Digg

تمام حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به شوشان است و استفاده از مطالب با ذکر منبع بلامانع است.

طراحی و تولید: ایران سامانه