جدول«کتک خورده»

شوشان ـ فاضل خمیسی :

 چند روزی بود که بدون هیچ تجربه ی اداری و تشکیلاتی به سمت «کارشناس» منصوب شده بودم ، جوان بودم و بی تجربه!
  یکی از شرح وظایفم این بود که آمار تجمیعی تخلفات رُخ داده در مدارس تمام مناطق استان را اعم از: تنبیه بدنی دانش آموزان، رشوه، نمرات درسی غیرواقعی، کم کاری و ... را روی جدول مخصوصی آورده و هر سه ماه یکبار به وزارت متبوع ( آموزش و پرورش) ارسال نمایم، گویا این آمار به سمع و نظر مقام عالی وزارت رسیده و ایشان از این طریق بر روند سلامت شغلی کارکنان نظارت می کرد!
قبل از بنده ، بزرگواری عهده دار این منصب بود که بعد از چندین سال سابقه خدمت در این حوزه بازنشسته و گاهگاهی از سر محبت و برخی راهنمایی ها سری به همکاران قدیم و جدیدش می زد.
   موعد جمع آوری آمارتخلفات سه ماهه  فرا رسیده بود.
 گزارشات مناطق ۳۶ گانه ( آن زمان خوزستان ۳۶ منطقه ی آموزشی داشت) را پس از جمع آوری و بعد از وقت اداری و نبود ارباب رجوع از کشوی میز درآورده و با ماشین حساب شروع به جمع کردن نمودم، بخاطر اینکه ارسال این آمار اولین وظیفه ام در رابطه با مرکز بود سعی کردم تمام دقت و ملاحظات را داشته تا خدای ناکرده نقصی در«آمار» بوجود نیامده و قضاوت متولیان به خطا نیافتد!
  محاسبات را چندین بار مرور کرده و  پس از روند اداری، گزارشات مربوطه را فاکس کردم.
 چند روزی از ارسال «جدول قصه» نگذشته بود که رییس دفتر مدیرکل صدایم کرد و گفت: یکی از معاونان وزیر با
مدیرکل  تماس گرفته و گفته در خوزستان چه خبر شده که یهویی اینهمه تخلفات افزایش پیدا کرده و این گزارش سه ماهه چگونه  ‌چه کسی تنظیم کرده است؟!
  دست، پاچه شدم، با خود گفتم حتماً جدول را از سر بی دقتی و نابلدی تکمیل و ارسال کرده ام!
رئیس دفتر که سالیان سال تجربه ی اینگونه اتفاقات را داشت وقتی نگرانی ام را دید با مهربانی گفت : آقای ... ( همکار بازنشسته ) را پیدا کن و از او بخواه در تنظیم گزارش کمکت کند و تاکید داشت که ایشان چندین سال گزارشات را بدون کم و کاست به وزارت ارسال می کرد و در این کار خبره است.
 خلاصه! همکاربازنشسته را پیدا  و ماجرا را تعریف کردم.
 ایشان با خنده و آرامش و با چاشت شوخی گفت : مرد حسابی ! تو اگر آمار راست را بگویی زودی عوضت می کنند ، چیزی بنویس که خوششان بیاید!
 گفتم : بعنوان مثال مجموع تنبیه بدنی دانش آموزان در سه ماهه اول سال شده ۲۳۰ مورد و گزارشاتش موجوده ، مثلاً چقدر بنویسم؟
 ایشان با خونسردی گفت: بنویس ۱۵ و ادامه داد ؛ اصلاً قرار نیست آمار جمع آوری شده  ملاک کار قرار بگیرد!  شما اعداد فرضی بنویس ؛ مثلاً اگر بر حسب آمار مناطق ۵۰۰ گزارش رشوه داشته ایم، شما بنویس ۳ تا یا اصلا نداریم!!!
از آن روز دیگر ماشین حساب به کارم نیامد و معنی آمار را فهمیدم. بیچاره آمار
دانش آموزان کتک خورده ای که صدای گریه و زاری شان در پوشه و کشوها خفه میشد تا خدای ناکرده قهوه یا چای مقامات سرد نشود....