- آرشیو
- |
- عضویت در خبرنامه
- |
- درباره ما
- |
- |
-
- صفحه نخست
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- |
- شهرستان ها
- |
- تماس با ما
- |
- پیوند ها
- چرا سید ابوالحسن حسن زاده ؟
- ساعت جدید کاری برای ادارات اعلام شد
- مدیران با مردم ارتباط نزدیکی داشته باشند
- رفع مشکل استقرار شرکتهای دانش بنیان با تحقق مصوبه سفر رییس جمهور به خوزستان
- رسانه طراز انقلاب اسلامی یعنی نقد منصفانه، اطلاع رسانی شفاف و صادقانه و پرهیز از دروغ و تهمت
- بهره مندی از ظرفیت های فرهنگی انقلاب برای مقابله با اباحه گری بسنده می کند
- چرا به جای ساماندهی متکدیان؛ سیستمی افزایش پیدا می کنند؟!!
- انقلابات رنگی تحت الگوی جوکریسم
به روز شده در: ۰۱ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۱۷
قال علی علیه السلام: انسان سه جا تغییر میکند: نزد صاحبان قدرت، روی صندلی قدرت و غنا بعد از فقر و هرکس تغییر نکند دارای خرد ناب و اخلاق مستقیم است. القُربِ مِنَ المُلوكِ ، و الوِلاياتِ ، و الغَناءِ من الفَقرِ ، فمَن لَم يَتَغَيَّرْ في هذهِ فهُوَ ذو عَقلٍ قَويمٍ و خُلقٍ مُستَقيمٍ
ریاست به دست کسانی خطاست، که از دست شان دست ها بر خداست...سعدی عافیت خواهی نظر در منظر خوبان مکن، ور کنی بدرود کن خواب و قرار خویش را(سعدی)
آن را که چنین دردی، از پای دراندازد، باید که فروشوید، دست از همه درمان‌ها(سعدی)
هر که دلارام دید ،از دلش آرام رفت، چشم ندارد خلاص ،هر که در این دام رفت
(سعدی)
کسی نیک بیند به هر دو سرای، که نیکی رساند به خلق خدای(سعدی) امام علی (ع): كسى كه دانشى را زنده كند هرگز نميرد.
آخرین اخبار
شوشان ـ محمدرضا چمن نژادیان :
حکمرانی های عالمانه،عقلانی و جوامع توسعه یافته اولویت چشم اندازهای ساختاری خود را حول سامانه های کاربردی کارآمد، انسان محورانه و حقوق شهروندی تنظیم می کنند. جوامع توسعه یافته و مدرن دستیابی به این مهمات حیاتی را در گرو پویایی حکمرانی دولتهای ملی و تعاملات مدنی سازنده ی ملتها می دانند. اساسی ترین زیر ساخت توسعه ی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در حاکمیت های کارآمد وجود منابع انسانی عالم مهار، عوامل مدیریتی علمی و تربیت عقلانی شهروندان جامعه پذیر می باشد. که بخش اصلی ماموریت تربیت و تامین منابع انسانی در دنیا مدرن بر عهده ی تعلیم و تربیت در نظام های سیاسی با هر فلسفه ی زندگی قرار دارد. با تامل در چهل و پنج سال خروجی های حکمرانی و فرآیندهای تعلیمی تربیتی نظام اسلامی کاستی هاو آسیبهای جدی هویتی و شهروندی برجسته شده قابل مشاهده است. تحقق رسالت سازندگی منابع انسانی مهار، تربیت شهروندان جامعه پذیر و تجلی اهداف کیفی مانند هویت ملی و دینی دچار اختلالات مزمن شده و می باشند. بر اساس دستآورد های مدیریتی میدانی و کارشناسانه به اختصار و ذیلاً به برخی علل اصلی ناکارآمدی این نهاد حاکمیتی و راهبردی اشاره می گردد:
الف: فرآیندهای معیوب سنتی و ساختار غیر علمی ناکارآمد
ب:توزیع ناعادلانه منابع ملی (مالی و انسانی) باتوجه به جایگاه
ج: وجود برخی مقامات عالی بی کفایت در راس وزارت تا مدیریتهای میانی
د: بدنه ی نحیف غیر کارشناسانه، بیماری مزمن مدیریتی ناشایسته سالار و ضعف در تامین معلمان ماهر متخصص با ورود نیروهای فله ای بدون فن و دانش معلمی
...
مضاف بر آسیبهای ساختاری و مدیریتی فوق میتوان به عدم توجه علمی هوشمندانه به تدوین منابع آموزشی، بی توجهی به رویکردهای عاقلانه مهارتی شهروندسازی و خلاء نگرش برنامه محوری به کنشگری فعالانه ی جامعه ی دانش آموزی اشاره نمود. در اثر استمرار غیر اصلاحی چنین نگاه حکمرانی به تعلیم و تربیت، بی توجهی به بروزرسانی مطالبات دانش آموزان و عدم نگرش واقعی به نیارهای جامعه ی هدف (نسل جدید یا z ) شکاف بین نسلی را تعمیق بخشید. از سوی دیگر توهمات کارآمدی نگرش یک‌سویه ی مونولوگی و ایدئولوژیکی با ورود نیروهای غیر متخصص خودی، طلاب حوزه های علمیه بدون داشتن مهارت های لازم معلمی و خروج نیروهای مجرب عوامل تشدید کننده ناکارآمدی وخروج از ریل سازندگی آ وپ گردیده است. در پرتو نگاه سنتی آموزشی و نگرش مونولوگی عامه پسندانه ی پرورشی با نهایت تاسف مشاهده می شود. معلمان خلع سلاح شده از استانداردهای نرم و سخت مدرن و تحقیر شده ی معیشتی سیبل اتهامات نهادهای حاکمیت قرار می گیرند. چنانچه بعضاً در رسانه ها و تریبونهای رسمی از سوی نهادهای موازی حاکمیتی و متولیان کمیت اندیش با فرافکنی یک تنه معلمان مسئول و مقصر در ناکارآمدی ها معرفی می گردند. تقصیر خروجی های معیوب تعلیمی ، تربیتی و مهارتی را در افکار عمومی تنها متوجه آموزش و پرورش تعلیل رفته، تضعیف شده و معلمان تنزل یافته به سرویس محصلان برای تامین معیشت می دانند.
لابیگریهای افراطی تفریطی نامدنی، دخالت‌های غیر مسئولانه ی نهادی پر قدرت درون حاکمیتی در اعمال منویات و رانت دهی برای بکارگیری نیروهای نورچشمی های جناحی سیاسی مذهبی هم میخ آخری بر تابوت دستگاه راهبردی توسعه و سازنده ی منابع انسانی تاکنون شده است.
فلذا با اتکاء به سالها تجارب معلمی، مدیریتی و کنشگری با آسیب شناسی فرهنگی ومدنی در سطوح ملی، استانی و محلی لازم دیده شد. به عنوان نگاه کارشناسانه ای که مورد تاکید و استقبال جناب دکتر پزشکیان برای تشکیل کابینه ی دولت وفاق ملی می باشد. موارد فوق را برای رفع آسیبها و مساعدت در تحقق مدیریت کارآمدانه ی سطوح عالی، میانی و... شایسته سالار متذکر و یادآوری به موقع گردد. تا شاید کمکی اثربخش به تشکیل کابینه و ادله ای متقن علمی، عملی و مدیریتی بر شایستگی و اصلح بودن جناب دکتر نوبخت به عنوان گزینه ی اصلح وزارت آموزش و پرورش دولت جناب دکتر پزشکیان باشند. زیرا در راستای تحقق دو هدف راهبردی یعنی حکمرانی متعالی و توسعه یافتگی جامعه ی ایرانی اسلامی، بهترین گزینه و شایسته ترین شخصیت برای سکانداری نظام آموزشی و پرورشی را برگزید. بنابراین در جهت تحقق تفکر اعتدالی و رسالت های آموزشی، پرورشی و مهارتی آموزی جناب دکتر نوبخت مرد راهبرد شناس علمی، با تجربه و اخلاق مدار بهترین گزینه برای نهاد راهبردی مورد تاکید و می باشد. ایشان از تجارب بالای معلمی ، مدیریت عقلانی ، کارکردهای تقنینی اثربخش در کمیسیون های مجلس، معاونت ریاست جمهوری و ریاست سازمان راهبردی برنامه و بودجه مملکت از شایستگی اعلی برخوردارند و با شناختی که از آسیبهای ساختاری و رویکردهای فرآیندی در بدنه ی وزارت تا مدارس، بکارگیری مدیریت علمی شایسته سالار، بهره گیری بهینه با توزیع عادلانه منابع (مالی و انسانی) ، برنامه ریزی عالمانه و قدرت عقلانی چانه زنی برای استیفای مطالبات مادی و معنوی جامعه فرهنگی دارند. نوید بخش رفع عمده نواقص و عقب ماندگی های آموزش وپرورش همانطوری که رتبه بندی معلمان را عملیاتی نمودند، باشند. جناب دکتر نوبخت به عنوان وزیر آموزش و پرورش قطعاً با نگاه اعتدالی و مساعدت سایر ارکان می تواند نظام تعلیم و تربیت را به ریل سازندگی، اعتلای کرامت جامعه فرهنگی و تحقق اهداف راهبردی ملی برگرداند. و با برنامه های عالمانه، عاقلانه و کارآمدانه پویایی، نشاط و امید به فردای بهتر را نزد معلمان و متعلمان احیاء خواهند کرد.
حکمرانی های عالمانه،عقلانی و جوامع توسعه یافته اولویت چشم اندازهای ساختاری خود را حول سامانه های کاربردی کارآمد، انسان محورانه و حقوق شهروندی تنظیم می کنند. جوامع توسعه یافته و مدرن دستیابی به این مهمات حیاتی را در گرو پویایی حکمرانی دولتهای ملی و تعاملات مدنی سازنده ی ملتها می دانند. اساسی ترین زیر ساخت توسعه ی فرهنگی، اجتماعی، سیاسی و اقتصادی در حاکمیت های کارآمد وجود منابع انسانی عالم مهار، عوامل مدیریتی علمی و تربیت عقلانی شهروندان جامعه پذیر می باشد. که بخش اصلی ماموریت تربیت و تامین منابع انسانی در دنیا مدرن بر عهده ی تعلیم و تربیت در نظام های سیاسی با هر فلسفه ی زندگی قرار دارد. با تامل در چهل و پنج سال خروجی های حکمرانی و فرآیندهای تعلیمی تربیتی نظام اسلامی کاستی هاو آسیبهای جدی هویتی و شهروندی برجسته شده قابل مشاهده است. تحقق رسالت سازندگی منابع انسانی مهار، تربیت شهروندان جامعه پذیر و تجلی اهداف کیفی مانند هویت ملی و دینی دچار اختلالات مزمن شده و می باشند. بر اساس دستآورد های مدیریتی میدانی و کارشناسانه به اختصار و ذیلاً به برخی علل اصلی ناکارآمدی این نهاد حاکمیتی و راهبردی اشاره می گردد:
الف: فرآیندهای معیوب سنتی و ساختار غیر علمی ناکارآمد
ب:توزیع ناعادلانه منابع ملی (مالی و انسانی) باتوجه به جایگاه
ج: وجود برخی مقامات عالی بی کفایت در راس وزارت تا مدیریتهای میانی
د: بدنه ی نحیف غیر کارشناسانه، بیماری مزمن مدیریتی ناشایسته سالار و ضعف در تامین معلمان ماهر متخصص با ورود نیروهای فله ای بدون فن و دانش معلمی
...
مضاف بر آسیبهای ساختاری و مدیریتی فوق میتوان به عدم توجه علمی هوشمندانه به تدوین منابع آموزشی، بی توجهی به رویکردهای عاقلانه مهارتی شهروندسازی و خلاء نگرش برنامه محوری به کنشگری فعالانه ی جامعه ی دانش آموزی اشاره نمود. در اثر استمرار غیر اصلاحی چنین نگاه حکمرانی به تعلیم و تربیت، بی توجهی به بروزرسانی مطالبات دانش آموزان و عدم نگرش واقعی به نیارهای جامعه ی هدف (نسل جدید یا z ) شکاف بین نسلی را تعمیق بخشید. از سوی دیگر توهمات کارآمدی نگرش یک‌سویه ی مونولوگی و ایدئولوژیکی با ورود نیروهای غیر متخصص خودی، طلاب حوزه های علمیه بدون داشتن مهارت های لازم معلمی و خروج نیروهای مجرب عوامل تشدید کننده ناکارآمدی وخروج از ریل سازندگی آ وپ گردیده است. در پرتو نگاه سنتی آموزشی و نگرش مونولوگی عامه پسندانه ی پرورشی با نهایت تاسف مشاهده می شود. معلمان خلع سلاح شده از استانداردهای نرم و سخت مدرن و تحقیر شده ی معیشتی سیبل اتهامات نهادهای حاکمیت قرار می گیرند. چنانچه بعضاً در رسانه ها و تریبونهای رسمی از سوی نهادهای موازی حاکمیتی و متولیان کمیت اندیش با فرافکنی یک تنه معلمان مسئول و مقصر در ناکارآمدی ها معرفی می گردند. تقصیر خروجی های معیوب تعلیمی ، تربیتی و مهارتی را در افکار عمومی تنها متوجه آموزش و پرورش تعلیل رفته، تضعیف شده و معلمان تنزل یافته به سرویس محصلان برای تامین معیشت می دانند.
لابیگریهای افراطی تفریطی نامدنی، دخالت‌های غیر مسئولانه ی نهادی پر قدرت درون حاکمیتی در اعمال منویات و رانت دهی برای بکارگیری نیروهای نورچشمی های جناحی سیاسی مذهبی هم میخ آخری بر تابوت دستگاه راهبردی توسعه و سازنده ی منابع انسانی تاکنون شده است.
فلذا با اتکاء به سالها تجارب معلمی، مدیریتی و کنشگری با آسیب شناسی فرهنگی ومدنی در سطوح ملی، استانی و محلی لازم دیده شد. به عنوان نگاه کارشناسانه ای که مورد تاکید و استقبال جناب دکتر پزشکیان برای تشکیل کابینه ی دولت وفاق ملی می باشد. موارد فوق را برای رفع آسیبها و مساعدت در تحقق مدیریت کارآمدانه ی سطوح عالی، میانی و... شایسته سالار متذکر و یادآوری به موقع گردد. تا شاید کمکی اثربخش به تشکیل کابینه و ادله ای متقن علمی، عملی و مدیریتی بر شایستگی و اصلح بودن جناب دکتر نوبخت به عنوان گزینه ی اصلح وزارت آموزش و پرورش دولت جناب دکتر پزشکیان باشند. زیرا در راستای تحقق دو هدف راهبردی یعنی حکمرانی متعالی و توسعه یافتگی جامعه ی ایرانی اسلامی، بهترین گزینه و شایسته ترین شخصیت برای سکانداری نظام آموزشی و پرورشی را برگزید. بنابراین در جهت تحقق تفکر اعتدالی و رسالت های آموزشی، پرورشی و مهارتی آموزی جناب دکتر نوبخت مرد راهبرد شناس علمی، با تجربه و اخلاق مدار بهترین گزینه برای نهاد راهبردی مورد تاکید و می باشد. ایشان از تجارب بالای معلمی ، مدیریت عقلانی ، کارکردهای تقنینی اثربخش در کمیسیون های مجلس، معاونت ریاست جمهوری و ریاست سازمان راهبردی برنامه و بودجه مملکت از شایستگی اعلی برخوردارند و با شناختی که از آسیبهای ساختاری و رویکردهای فرآیندی در بدنه ی وزارت تا مدارس، بکارگیری مدیریت علمی شایسته سالار، بهره گیری بهینه با توزیع عادلانه منابع (مالی و انسانی) ، برنامه ریزی عالمانه و قدرت عقلانی چانه زنی برای استیفای مطالبات مادی و معنوی جامعه فرهنگی دارند. نوید بخش رفع عمده نواقص و عقب ماندگی های آموزش وپرورش همانطوری که رتبه بندی معلمان را عملیاتی نمودند، باشند. جناب دکتر نوبخت به عنوان وزیر آموزش و پرورش قطعاً با نگاه اعتدالی و مساعدت سایر ارکان می تواند نظام تعلیم و تربیت را به ریل سازندگی، اعتلای کرامت جامعه فرهنگی و تحقق اهداف راهبردی ملی برگرداند. و با برنامه های عالمانه، عاقلانه و کارآمدانه پویایی، نشاط و امید به فردای بهتر را نزد معلمان و متعلمان احیاء خواهند کرد.
