تمرینِ گفت و گو در خوزستان!

   تمرین و ضرورت گفت و گو در میان شهروندان و جامعه ایرانی، ضرورتی نیست که در کتاب‌ها خوانده ام بلکه از زبان چند دانشگاهی فرهیخته و صاحب نظر شنیده ام که در پیش از پیروزی انقلاب و کمی پس از آن، در گروه های مسلحانه و چریکی عضویت داشته اند؟
   کنشگرانی با تجربه و کمر خم کرده در لایه چرخ های حرکت های چریکی و زندان رفته و به انزوا رفته، آنان هم آشکارا گفته اند که « ضد انقلاب»! شده اند و به انقلاب باور ندارند!
   آنان، تنها راه ایجاد تغییر و تعیین سرنوشت هر ملت را، تمرینِ گفت و گو و در کنار هم نشستن و به نقاط اشتراک رسیدن و دوری از خنثی نمودن یکدیگر است و البته در این فرآیندهای مردم سالاری، ناخالصی ها زود بر ملا می شود و بدخواهان رسوا خواهند شد!
   راه اندازی شورای راهبردی از سوی دکتر پزشکیان برای انتخاب وزیران گر چه به دلیل نو بودن فرآیندهای آن، خالی از کاستی و نقصان نبود و چه بسا در مواردی به نتایج آن، بی اعتنایی شد ولی با این وجود، تمرینی برای گفت و گو، اعتماد به یکدیگر، تحمل یکدیگر و سازگاری با همدیگر و تطابق خواسته ها با واقعیت ها، بسنده کردن به حداقل ها و پرهیز از امتیاز دهی صفر و صد بود!
  شهروندان ایرانی بلکه نخبگان و فرهیختگان ایرانی، نیازمند تمرین و تجربه کردن این فرآیندها و بالا بردن میزان شکیبایی سیاسی و عادت کردن به حرکت های تدریجی و گام به گام هستند!
   اکنون برای انتخاب استانداران هم گویی نظامنامه ای تدوین شده است. در هفته های آینده همه شهرستان ها و همه ستادهای استانی و همه لایه های جامعه در سراسر کشور باید ساعت ها وقت خویش را در کنار یکدیگر برای ارائه نام های پیشنهادی به وزارت کشور، اختصاص دهند و کنار هم بنشینند!
   استان خوزستان متاسفانه در دوره دولت شادروان رئیسی هم شانس و بهره ای از استانداران خویش دریافت نکرد. در ماه های آخر دولت دوم روحانی آقای سلیمانی برای چند ماه استاندار شد. با آمدن دولت شادروان رئیسی، دکتر خلیلیان استاندار خوزستان شد. وی که کارنامه وزارت را در پیشینه خود داشت در مقام استانداری نتوانست و نمی خواست از تجربه و توصیه های دوستان و یاران قدیمی خود بهره ببرد و در نهایت نتوانست اداره استان بزرگ خوزستان را به سامان ببرد و عملا امور در دستان دیگران بود. بعد از رفتن دکتر خلیلیان، استاندار جدید و فعلی نیز به رغم آشنایی با بافت مدیریتی و مشکلات خوزستان، عملا ناتوان از گره گشایی و سالم سازی سیستم مدیریتی و فاقد قدرت و موقعیت تاثیرگذار گردید!
   بر این پایه، طی سه چهار سال گذشته به دلیل ناپایداری استانداران خوزستان و وجود ساختارهای معیوب و بکارگیری نیروهای ناتوان و یک سویه، استان خوزستان نتوانست از فرصت ها استفاده کند!
امید می رود در دولت دکتر پزشکیان و طی همکاری و همافزایی میان نیروهای کنشگر از همه اقوام و احزاب، استان خوزستان بتواند متناسب با سهم خود در اقتصاد کشور و متناسب با پیشینه فرهنگی و میراثی اش، از کاروان توسعه و آبادانی و اشتغال و فقرزدایی عقب نماند!