رای اعتماد وزیران کابینه

شوشان ـ حسین آقایی جنت مکان :

مایلم در خصوص شیوه رای اعتماد به اعضای کابینه نکات و پیشنهادات حقوقی را خدمتتان عرض کنم.
۱. این شیوه بررسی کارنامه وزیران و دادن رای اعتماد به هیچ وجه مطلوب و موجه نیست، زیرا باعث شکل گیری نوعی ارتباطات نامناسب و گاهی داد وستد بین نمایندگان و وزرای پیشنهادی می شود،
۲. بررسی کارنامه وزیران پیشنهادی در ابتدای فعالیت، بیشتر به تفتیش عقاید شبیه است، همچنانکه در مورد پرسش برخی نمایندگان از وزرا دیده شد،
۳. مدت دو هفته ای برای بررسی کارنامه وزیران پیشنهادی، اتلاف وقت و معطل نگه داشتن دولت و صرف هزینه های گزاف است،
۴. رای اعتماد هم اگر لازم باشد بایستی به کلیت برنامه دولت باشد نه تک تک وزیران. زیرا وزیران در مقابل ملت و رئیس جمهور مسولیت جمعی دارند،
۵. من اساسا معتقد به کسب رای اعتماد مجلس در آغاز شروع به کار دولت نیستم.‌ در هیچ کشوری در جهان اینگونه وقت گیری و پرسش و پاسخ برای وزیران وجود ندارد،
۶. اگر هم عقیده بر کسب رای اعتماد باشد، با اصلاح قانون اساسی و پیش بینی رای اعتماد به کلیت برنامه دولت در یک روز، از این همه هزینه به مدت دو هفته جلوگیری می شود،
۷. وزیران معمولا باید بر اساس برنامه های کوتاه مدت و بلند مدت نمایندگان مجلس و قوانین مصوب آنها حرکت می کنند، در نتیجه اینگونه ارزیابی برنامه های وزرا، امری زائد است،
۸. لزوم کسب رای اعتماد اگر نباشد، دولت بمراتب قویتری شکل می گیرد،  
۹. اگر وزیران نیاز به کسب رای اعتماد به شیوه فعلی نداشته باشند. لازم نیست همه آنها در یک بازه زمانی معرفی شوند، بلکه رئیس جمهور می تواند از همان زمان پسا تحلیف بتدریج آنها را معرفی نماید.
۱۰. جالب آنکه، با توجه به ابقای برخی وزیران فعلی در سمتهای خود، چرا باید مجددا کسب رای اعتماد نمایندگان را داشته باشند. با تفسیر سودمندگرایانه و کارکردگرایانه اصول ۱۳۳ و ۱۳۵ قانون اساسی می توان دریافت که وزیران فعلی نیازی به کسب رای اعتماد ندارند.