رویای رابطه استراتژیک باروسیه

 شوشان ـ دکتر فتح اله دهقان :

«روسیه چیستانی است پیچیده شده در رازی ،در درون یک معما »چرچیل

روابط راهبردی /استراتژیک ،عبارت است از وابسته شدن «منافع حیاتی»دو یا چند دولت با یکدیگر .منافع حیاتی عبارتست از «استقلال » +تمامیت سرزمینی (ارضی).
اتحاد راهبردی ،در حکم «دو قلوهای به هم چسپیده »اند.
روابط کشورهای عضو ناتو از سنخ روابط راهبردی می باشد .
شکل گیری روابط میان کشورها نیاز به بستر مناسب دارد .این درحالی  است تاریخ گذشته روابط ایران وروسیه مناسب شکل گیری این نوع رابطه نمی باشد .
قراردادها ی گلستان ،ترکمن چای ،آخال ،قرارداد ۱۹۰۷میان روسیه وبریتانیا واشغال ایران در دوجنگ جهانی و.....تاثیر سویی بر اذهان ایرانیان دارد .حمایت همه جانبه از عراق در جنگ تحمیلی ،مواضع چندگانه روسیه وعملکرد آنها در خصوص رژیم حقوقی دریای خزر ، داستان  نیروگاه بوشهر ،تحویل پر ماجرای اس ۳۰۰ها به ایران،همراهی با قطع نامه های ضد ایرانی در بحران هسته ای و.......
اکنون نیز حمایت قطعی روس‌ها از کریدور زنگزور که موجب تغییرات ژئوپلیتیکی در مرزهای تاریخی ایران وقفقاز را موجب می‌شود وتوطئه ای خطرناک بر علیه منافع ملی وامیت ملی ایران است .
القصه، با توجه به اینکه منطقه ژئوپلیتیک خاورمیانه واستراتژیک ترین قلمرو آن یعنی ایران جز مناطق حساس در استراتژی امنیت ملی روسیه محسوب می‌شوند ،بر این اساس رابطه ی دو کشورتابع الزامات سیاسی ،ژئواستراتژیکی وژئوپلیتیکی روسیه بوده والگوی رفتاری این‌کشور با ایران بیشتر مبتنی بر روابط با کشورهای خارج دور واساسا تاکتیکی است ودر چارچوب روابط راهبردی واستراتژیک تعریف نمی شود .