انتخابات و انتظارات

شوشان ـ علی کرد :

بیش ازسه ماه از انتخابات ریاست جمهوری میگذرد وبیش ازدوماه است که دکترپزشکیان اصلاح طلب بعنوان رئیس جمهور مشغول به کار شده است . آیا براستی مردم به آنچه که میخواستند رسیدند؟ این انتخاب معنا دارتوسط مردم چه پیام مهمی داشت؟ انتظار مردم از رئیس جمهور چه بود و ایشان به چنددرصد از این انتظارات جامه عمل پوشاند؟ مقدمه و بسترساز و پیشران عملیاتی کردن خواست و نظر مردم چیست و چه اقداماتی دراین خصوص انجام گرفت؟ انتظار حاکمیت که از سوی مردم باافزایش مشارکت از چهل درصد به نزدیک ۵۰درصدتاحد زیادی برآورده شد اما حاکمیت به این رای و نظر تمکین کرد؟اینها سوالاتی است که متاسفانه در میان حوادث و اتفاقات نگران کننده و تنشهای منطقه ای و شعله ور شدن جنگ گروههای مقاومت لبنانی فلسطینی و رژیم صهیونیستی وحوادث دلخراش ترور شهید هنیه و شهید سیدحسن نصرالله و دیگرشهدای مقاومت به حاشیه رفت و ضروری است در کنار توجه جدی و تبیین و تحلیل این حوادث و برملا ساختن جنایات و خباثتهای صهیونیستها و حامیان آنها پیامها و انتظارات و دغدغه های ملت فهیم به بوته فراموشی سپرده نشود.

· هرگاه موسم انتخابات سر میرسد مهمترین خواسته و انتظارحاکمیت مشارکت مردم در انتخابات است. مردم نیز با مشارکت و انتخاب خود از حاکمیت انتظار دارند که به رای و نظر آنها احترام گذاشته و زمینه و بستر عمل کردن به شعارهای انتخاباتی را فراهم کند.همان گونه که ذکر شد.... ماه از شروع به کار رئیس جمهور با گرایش و رویکرد اصلاح طلبانه میگذرد اما متاسفانه تغییر محسوس و ملموس و موثری در بدنه مدیریتی کشور صورت نگرفت.و تاکنون خبری ازانتصاب استانداران و به تبع آن مدیران کل استانها نیست.عدم انتصاب استانداران عزل و نصبهای ادارات کل و ادارات شهرستانی را به تعویق انداخت و کماکان مدیران قبلی در تمام سطوح مدیریتی کشور را اداره میکنند. اولین و حداقل انتظار این بود که مدیران عالی قوه مجریه یعنی وزیران، کیفی ترین و اصیل ترین نیروهای اصلاح طلب باشند که متاسفانه چنین نشد.همانطور که رئیس جمهوربارها تاکید کرد سیاستهای کلی نظام هم همان است که در قالب برنامه های بلندمدت تصویب شد.باتوجه به رویکرد اکثریت مجلس فعلی که حاصل مشارکت حداقلی بود رئیس جمهور ناچارشد کابینه ای باب دل مجلس تشکیل دهد و نام آن را وفاق گذاشت. در سطوح پایین تر هم هیچ اتفاق خاصی رخ نداد. حال سوال اساسی این است که پس این انتخاب به چه درد میخورد؟ اصولا هدف از انتخابات چیست؟ وقتی یک جناح شکست میخورد و برنامه ها وسیاستهاهمان باشد که جناح اصول گرا میخواهد، اکثر وزرا همان رویکرد را دارند. مدیران سطوح پایین تر نیز از همان طیف باشد دراین صورت انتخابات چه معنایی دارد؟ آیا حاکمیت با تایید کاندیدای رقیب اصولگرایان فقط انتظار مشارکت بیشتر برای مقبولیت و مشروعیت را داشت؟ آیا به این فکر کرده اند که حتی با تایید فردی اصلاح طلب ناب چرا در مرحله اول مشارکت وضعیتی نامطلوب و کم راشاهد بودبم؟ آیا علت العلل آن همین تهی شدن معنای انتخابات نبود؟ آیا با این مانع تراشیها در مسیر تغییر و تحول و ناامیدکردن مردم به این فکر کرده ایم که در انتخابات و انتخاباتهای آتی با چه استدلالی باز هم مردم را به مشارکت حداکثری دعوت کنیم؟ و آیا مردم با این وضعیت دوباره از انتخابات استقبال خواهند کرد؟ اگر در هرانتخاباتی انتظارات اکثریت پیروز به بهانه ها و دلایلی حتی قانونی-اشاره به قانون اساسی و اختیارات رئیس جمهور- نادیده گرفته شود نمیتوان انتظار مشارکت حداکثری را داشت. این روزها مثل برق میگذرد و فردای انتخابات فرا میرسد و دستمان بسوی همین مردم دراز است.لذا هرتصمیم و اقدامی انجام میدهید به فکر تبعات آن نیز باشید.بعنوان یک شهروند کنشگر پیشنهادم این است که بیش از این از سوی جناحها نسبت به مردم بی مهری و بدعهدی روا ندارند.همان طور که بارها و بارها این مردم فهیم کشور و نظام را در سخت ترین شرایط نجات دادند و حافظ و حامی میهن بودند جناحهای صاحب قدرت و کارگزاران نیز قدر این ملت را بدانند و به خواست و نظر و رای شان احترام بگذارند.به صراحت میگویم نه جناح اصول گرا به ویژه نمایندگان مجلس در خصوص انتصاب استانداران و سایرمدیران به رئیس جمهور فشار وارد کنند و نه رئیس حمهور بعنوان منتخب مردم و نماد اصلاح طلبی بیش از این مماشات کند.اگرباور داریم که نیازبه مردم داریم وصلاح و فلاح و امنیت و آرامش و توسعه و تعالی کشور در گرو حضور و پشتوانه مردم است بیش از این به بهانه های گوناگون نسبت به خواست و نظر مردم بی توجهی نکنیم.اگرمیخواهیم فردای انتخابات دلشوره و دلهره مشارکت حداقلی را نداشته باشیم امروز به انتظارات و توقعات مردم توجه کنیم.هرچه امروز بکاریم فردای انتخابات درو خواهیم کرد.